Mijn terugkeer naar Allah.
Graag wil ik mijn verhaal vertellen. De reden hiervoor is om een beetje afscheid te nemen. Afscheid van de beginjaren van mijn moslim zijn, afscheid in shaa-a Allaah (als Allah dat wil) van het leven hier in Nederland. In shaa-a Allaah gaan we weg van hier, weg van onbegrip, weg van verwarring, weg van hypocrisie. De stap om Nederland te verlaten, is niet zomaar genomen; er gingen heel wat gebeurtenissen aan vooraf.
Als klein meisje bad ik altijd tot God, maar wel stiekem. Mijn vader had me duidelijk gemaakt dat godsdienst niet echt was en dat Jezus (vrede zij met hem) een soort sprookjesfiguur was. Maar een godsbesef bleef en is achteraf gezien nooit bij me weggeweest. Alleen had niemand mij verteld hoe ik op een goede manier mijn geloof moest belijden. Ik kan me goed herinneren dat ik altijd al gefascineerd was door de natuur; als ik in de natuur liep met mijn familie werd ik ontzettend rustig en voelde ik me vredig. Ook angsten had ik, ik keek naar het heelal en een vrees overmande mij. Toen wist ik hier geen raad mee, maar nu weet ik dat het de natuurlijke imaan (geloof) van kinderen was.
Al wat ik van mijn jeugd kan herinneren, is het feit dat ik me alleen voelde. Op de middelbare school hoorde ik bij iedereen, maar ook bij niemand. Had veel verschillende groepjes waar ik bij thuis hoorde, maar het gevoel dat ik hierbij had, was een eenzaam gevoel. Na de HAVO ben ik een HBO-opleiding gaan volgen in Tilburg. Het propedeusejaar heb ik met goede resultaten behaald (al-h’amdoelillaah – de lof is voor Allah). Maar ik voelde me verschrikkelijk in het wereldje van studentenverenigingen en het popi-jopi gedoe. Na een jaar HBO gedaan te hebben, voelde ik me zo ellendig dat ik iets anders zocht dan het studentenleven.
Ik ging solliciteren bij de Luchtmacht. Ik heb de KMA opleiding in Breda gedaan, een militaire opleiding, maar dan voor Bepaalde Tijd en hoefde daar dan ook maar 1 jaar te vertoeven. Ik ging ontzettend veel uit, vond het geweldig om te zeggen dat ik “militair” was. Maar ik moest eigenlijk niets van het uitgaansleven hebben. Als ik dan in een uitgaansgelegenheid stond, opgedoft en wel, vond ik het heel vervelend als iemand te dichtbij me stond of me te lang aankeek. Achteraf een heel natuurlijk gevoel, alleen wel raar als je er opgedoft bijloopt in een uitgaansgelegenheid. Ik stond daar dan en dacht: “Wat doe ik hier?”
De militaire opleiding had ik met goede resultaten voltooid (al-h’amdoelillaah). Achteraf weet ik gewoon dat Allah de Verhevene mij heeft beschermd, dat er een soort onzichtbare kooi was die mij beschermde en dat mijn eerbaarheid me niet werd afgenomen. Ik heb een aantal jaren in Woensdrecht gewerkt, maar voelde me er echt niet thuis.
In die tijd ben ik in aanraking gekomen met het boek van Allah – de Qor-aan (Koran). Na al-Faatih’ah (het eerste hoofdstuk) gelezen te hebben, kreeg ik een rustig gevoel. Ik las dat Jezus (vrede zij met hem) en Maria in de Qor-aan vermeld werden. Nog nooit hadden Marokkaanse vrienden dit aan mij verteld. (Klik op onderstaande afbeelding om het vergroot weer te geven. Tip: gebruik de afbeelding voor da’wah.)
Toen ik voor het eerst Aayat al-Koersie las [dit is aayah (vers) 255 van soerat (hoofdstuk) al-Baqarah (2)], wist ik gevoelsmatig dat dit een zeer speciale aayah was. Allah de Verhevene zegt daar (Nederlandstalige interpretatie): “Allah! Er is geen god die het recht heeft om aanbeden te worden behalve Hij, al-H’ayy (de Eeuwig Levende – zonder begin, zonder eind), al-Qayyoem (de Zelfbestaande – alles en iedereen is afhankelijk van Hem, terwijl Hij niets of niemand nodig heeft). Sluimer noch slaap overmant Hem. Aan Hem behoort (alles) wat er in de hemelen en (alles) wat er op de aarde is. Wie is degene die bij Hem voorspraak doet behalve met Zijn Toestemming? (#1) Hij weet wat voor hen is (de toekomst) en wat achter hen is (het verleden). En zij kunnen niets van Zijn Kennis omvatten, behalve dat wat Hij wil. (#2) Zijn Koersie (#3) strekt zich uit over de hemelen en de aarde en het waken over en het in stand houden van beide vermoeit Hem niet. (#4) En Hij is al-‘Aliyy (de Allerhoogste), al-‘Adhziem (de Bezitter van Grootheid).” (#5)
<<<Toevoeging van uwkeuze.net. (#1) Dit weerlegt het onjuiste idee van degenen die in de waan verkeren dat heiligen en engelen etc. grote invloed uitoefenen op Allah de Verhevene en dat zij bij Hem zullen bemiddelen en Hem dwingen om hen te vergeven. Zij worden gewaarschuwd dat geen schepsel van Hem voorspraak kan doen voor anderen, laat staan Hem dwingen. Geen profeet (waaronder Jezus – vrede zij met hem), engel of heilige zal een woord durven te uiten zonder de Toestemming van de Soeverein van het universum. (Tefhiem al-Qor-aan, Sayyid Aboe al-A’laa Mawdoedie.)>>>
<<<Toevoeging van uwkeuze.net. (#2) Dit vers kaart de absolute bron van polytheïsme aan. De kennis van mensen is zo onvolkomen dat niemand van hen het systeem van het universum en het leven exact kan begrijpen. Toch denken velen het beter te weten dan God en rebelleren tegen Hem, wat constant leidt tot chaos in de wereld. Het is dus duidelijk dat men volledig vertrouwen dient te hebben in de leiding van Allah Die de werkelijke Bron van alle kennis is. (Naar Tefhiem al-Qor-aan, Sayyid Aboe al-A’laa Mawdoedie.)>>>
<<<Toevoeging van uwkeuze.net. (#3) Koersie betekent letterlijk een voetenbank of stoel, en wordt soms onjuist vertaald als Troon. De Koersie genoemd in dit vers dient onderscheiden te worden van de ‘Arsh (Troon) genoemd in aayah 7:54, 10:3, 21:22, 85:15 en elders. Aldus verwijst Koersie in dit vers naar een voetenbank. Aboe Dzarr (een metgezel – moge Allah tevreden zijn met hem) zei: “Ik hoorde de boodschapper van Allah (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) zeggen (Nederlandstalige interpretatie): ‘De Koersie vergeleken met de ‘Arsh is niets dan als een ring gegooid in de woestijn.’” Als de Koersie zich uitstrekt over het volledige universum, en in verhouding tot de ‘Arsh is het slechts een ring in de woestijn, hoeveel groter is dan de ‘Arsh, het grootste object dat Allah de Almachtige geschapen heeft!? Waarlijk, Allah, de Schepper van zowel de Koersie als de ‘Arsh, is nog groter: Allah is het Grootst (Allaahoe Akbar)!>>>
<<<Toevoeging van uwkeuze.net. (#4) Dit, alsook “sluimer noch slaap overmant Hem”, weerlegt de opvatting aangaande Allah de Verhevene welke gebaseerd is op de veronderstelling dat Hij zwakheden en beperkingen heeft zoals de onvolmaakte mens. Het is een weerlegging van de godslastering in Exodus 20:11: “Want in zes dagen maakte Jehovah hemel en aarde, de zee, en alles wat in hen is, en rustte de zevende dag…”, alsook Genesis 2:2: “En op de zevende dag voltooide God Zijn werk dat Hij gemaakt had; en Hij rustte op de zevende dag van al Zijn werk dat Hij gemaakt had.” Sayyid Aboe al-A’laa Mawdoedie gaf in zijn tefsier aan dat in een Urdu vertaling van de Bijbel “rustte” nu vertaald is als “farigh hua (hield op met werken)”. De vertalers van Groot Nieuws Bijbel voelden deze gêne wellicht ook, waardoor zij deze godslastering in Genesis 2:2 (maar niet in Exodus 20:11!) vertaalden als: “…op de zevende dag hield hij op met al zijn werk.” Maar andere Nederlandstalige vertalingen, alsook de American Standard Version (ASV) en de King James Version (KJV) en vele anderen, bevatten nog steeds deze blasfemie.>>>
<<<Toevoeging van uwkeuze.net. (#5) Dit vers is Aayatoel-Koersie (de Nederlandstalige interpretatie.) Geen vers geeft zo’n perfecte informatie over Allah dan Aayatoel-Koersie. Daarom heeft een overlevering in Sah’ieh’ Moeslim, overgeleverd door Oebayy ibn Ka’b, dit vers het beste vers van de Qor-aan verklaard. Zie het 139 pagina’s tellende boek Uitleg van Aayatoel-Koersie van sheikh Moh’ammed ibn Saalih’ al-‘Oethaymien, uitgegeven door Uitgeverij Momtazah en te bestellen via onze webshop, en met uw aankoop steunt u de da’wah van www.uwkeuze.net.>>>
[Het verhaal van zuster Miryam gaat verder:]
Toen ik soerat al-Moelk (67) voor het eerst las en aayah 24 zag, zei ik na de woorden (Nederlandstalige interpretatie): “…Hij (Allah) is Degene Die jullie geschapen heeft en voor jullie het gehoor en het gezichtsvermogen en de harten (gevoel, intellect) gemaakt heeft…”: “O, dank u Allah.” De gevoelens die ik had waren zo diep en de aayah ging verder (Nederlandstalige interpretatie): “…Zelden zijn jullie dankbaar (voor de zegeningen die Allah jullie geschonken heeft)!” Toen heb ik daadwerkelijk zitten huilen…
(Klik op onderstaande afbeelding om het vergroot weer te geven. Tip: gebruik de afbeelding voor da’wah.)
Alles was zo logisch, zo natuurlijk, dat ik al snel probeerde te bidden en alleen de shahaadah (geloofsgetuigenis) heb afgelegd. Moslim worden is niet iets wat opeens gebeurd, het zijn geschakelde gebeurtenissen die je ogen doen openen. Natuurlijk alleen met de Wil van Allah de Verhevene. Ik heb ontslag genomen bij de Luchtmacht, moslimah zijn en bij de Luchtmacht werken is nu eenmaal niet echt een goede combinatie. Moge Allah de Verhevene mij vergeven!
Toen begon mijn leven als moslimah. Ik ben snel getrouwd met een Algerijnse man, wat voor mijn ouders zeer moeilijk was. We hebben zelfs bijna een jaar bij hen gewoond. Ik was zwanger en we kochten snel een huis om niet meer bij mijn ouders te hoeven wonen. We kregen een prachtige dochter (al-h’amdoelillaah). Ik ging steeds meer naar lezingen en bijeenkomsten. Mijn imaan (geloof) steeg en ik kreeg een rotgevoel over het feit dat we ribaa (rente) betaalden. Mijn man kwam ook telkens thuis van de masdjid (moskee) en voelde zich slecht. Een lieve zuster van mij, bleef zeggen, ribaa is h’araam in wat voor omstandigheden dan ook. Ibn Mas’oed (moge Allah tevreden zijn met hem) verhaalde dat de boodschapper van Allah (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) degene vervloekte die rente ontvangt en degene die het betaalt. (Overgeleverd door Moeslim.) [Zie het artikel Het consumeren van ribaa (rente).]
In het begin had ik nog excuses hiervoor, maar in mijn hart voelde ik dat het niet goed was. Maar ik was niet voor niets moslim geworden, dus hebben we ons huis verkocht en toen brak 1,5 jaar van verhuizen aan. We hadden geen eigen huisvesting meer en verhuisden van huis naar huis in onderhuur. Mijn ouders begrepen er niets van en we hadden veel ruzie. We kregen een tweede kindje tussen de 4 verhuizingen door. Nu, al-h’amdoelillaah hebben we een huurhuis sinds bijna 1 jaar. Maar we gaan weer verhuizen in shaa-e Allaah, maar dan naar Algerije. We wilden in eerste instantie al sneller gaan, maar Allah de Verhevene heeft de weg voor ons uitgestippeld. We doen ook ons best om met heel het gezin te gaan. Mijn imaan (geloof) is zo gegroeid, dat ik makkelijk afscheid van Nederland kan nemen.
Vooral als ik lees: de profeet (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) heeft gezegd (Nederlandstalige interpretatie): “Mijn band wordt verbroken jegens een moslim die tussen de moeshriekien (toekenners van deelgenoten aan Allah, ofwel afgodenaanbidders of ongelovigen) verblijft…” (Aboe Daawoed, at-Tirmidzie en anderen.)
Ik weet dat je in een niet-moslimland mag verblijven onder bepaalde voorwaarden, maar ik weet op voorhand dat ik daar al niet aan voldoe. (Zie het artikel Het islamitische oordeel over hidjrah.)
Mijn da’wah capaciteiten zijn niet geweldig en als ik eraan denk dat mijn dochters hier moeten opgroeien, word ik al misselijk. Wat ik zeker ga missen zijn de lieve zusters die ik in de loop van de jaren heb ontmoet en waarvan ik erg veel houd.
Wij zijn nu een aantal keer in Algerije geweest, ik voelde me goed, ik voelde me vrij! Ik heb ontzettend veel lieve zusters ontmoet in een masdjid in de stad. Allah de Verhevene wist dat ik dat zo nodig had (Allaahoe a’lam – Allah weet het best). Ik kwam daar in de masdjid en een gevoel van verlichting kwam over mij heen. Daar wordt drie keer per week les voor vrouwen gegeven en maa shaa-e Allaah, zo serieus werd er geleerd. Ook weet ik, dat niet alles daar perfect is en dat er moeilijke momenten zullen komen. Deze stap wordt voor mij makkelijker gemaakt doordat mijn man ook mijn beste vriend is, hij is mijn echtgenoot maar ook zeer zeker een “broeder” van mij. Ik vertrouw hem en hij helpt mij in alles.
Dus ik neem afscheid van Nederland en hopelijk zal Allah de Verhevene onze intenties zuiver houden en het makkelijk voor ons maken. Ik houd van jullie allen omwille van Allah de Verhevene. Ik doe doe’aa-e dat Allah de oemmah (moslimgemeenschap) sterker maakt, dat we onderling elkaar niet beoordelen, maar elkaar helpen zoals broeders en zusters dat zouden moeten doen. Dat de broeders de moslimvrouwen zien als hun moeder, hun zus en als hun dochters. Dat de zusters de broeders zien als hun vader, hun broer en als hun zoon. Zodat de oemmah zo sterk wordt zoals dat zou moeten zijn.
Ibn ‘Oemar (moge Allah tevreden zijn met hem) verhaalde dat de boodschapper van Allah (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) zei (Nederlandstalige interpretatie): “Een moslim is de broeder van een moslim. Hij behoort hem niet te bedriegen, of hem een leugen te vertellen, of hem te vernederen. Alles van een moslim is verboden voor een moslim; zijn eer, zijn eigendommen en zijn bloed; godsvrees is een innerlijke eigenschap. Neerkijken op je broeder is voldoende om een slecht iemand te zijn.”
Miryam
As-salaamoe ‘alaykoem wa rah’matoellaahie wa barakaatoeh
