Mijn terugkeer naar Allah.
(Vertaald vanuit het Engels.)
Kan ik rechtstreeks met God omgaan?
Ik groeide op in een religieuze christelijke familie. In die tijd waren Amerikanen meer religieus dan dat zij nu zijn – de meeste families gingen elke zondag naar de kerk, bijvoorbeeld. Mijn ouders waren betrokken bij de kerkgemeenschap. Er waren regelmatig predikanten (protestantse “priesters”) in ons huis. Mijn moeder onderwees op de zondagsschool en ik hielp haar.
Ik was waarschijnlijk meer religieus dan andere kinderen, hoewel ik mij niet herinner dat ik dat daadwerkelijk ook was. Op een verjaardag kreeg ik van mijn tante een Bijbel cadeau en van mijn zusje een pop. Een andere keer vroeg ik aan mijn ouders een boek over het gebed, en gedurende vele jaren las ik er dagelijks in.
Toen ik op de junior high school (middenschool) zat, volgde ik twee jaar een Bijbelstudieprogramma. Ik had inmiddels al enkele delen van de Bijbel gelezen maar begreep ze niet erg goed. Nu was het mijn kans om te leren. Helaas bestudeerden wij vele passages van het Oude en Nieuwe Testament die ik onverklaarbaar vond, zelfs bizar.
Bijvoorbeeld, de Bijbel leert ons een concept met de naam Oorspronkelijke Zonde, wat betekent dat alle mensen zondig worden geboren. Ik had een babybroertje, en ik wist dat baby’s niet zondig zijn.
De Bijbel heeft hele vreemde en verontrustende verhalen over de profeet Abraham en de profeet David, bijvoorbeeld. Ik kon niet begrijpen hoe profeten zich gedroegen zoals de Bijbel dat verkondigde.
<<< Toevoeging van uwkeuze.net. In het Oude Testament vindt men verschillende teksten die profeten, de beste onder de mensen, beschuldigen van het plegen van o.a. dronkenschap, incest, overspel en zelfs shirk (polytheïsme)! Dit staat zo in de Bijbel, maar een oprechte moslim kan en mag dit NOOIT geloven! Dit is slechts één van de vele lasteringen die in de Bijbel staan over de edele profeten (vrede zij met hen allen) en zelfs over de Almachtige Allah!>>>
Er waren heel veel andere dingen die mij in verwarring brachten betreffende de Bijbel, maar ik stelde geen vragen. Ik was bang om vragen te stellen – ik wilde bekend staan als een “braaf meisje.”
Al-h’amdoelillaah (alle lof is voor Allah), er was een jongen die vroeg, en bleef vragen. De meest kritieke kwestie was het concept betreffende de drie-eenheid. Ik kon het niet vatten. Hoe kon God drie delen hebben? [Zie het artikel Eenheid versus drie-eenheid: schaakmat!] Nadat ik op school Griekse en Romeinse mythologie gestudeerd had, achtte ik het concept betreffende de drie – eenheid en machtige menselijke heiligen zeer vergelijkbaar met de Griekse en Romeinse ideeën betreffende het hebben van verschillende zogenaamde “goden” die de leiding hadden over verschillende aspecten van het leven (astaghfiroellaah – ik vraag Allah om mij te vergeven!).
De jongen die vragen stelde, vroeg vele vragen over de drie-eenheid, ontving vele antwoorden maar was nooit tevreden. Ik ook niet. Uiteindelijk zei onze leraar, een Theologie professor van de Universiteit van Michigan, tegen hem dat hij moest bidden voor geloof.
Toen ik op de middelbare school zat, wilde ik in het geheim een non zijn. Ik voelde me aangetrokken tot het systematisch verrichten van gebeden op vastgestelde tijden gedurende de dag, tot een leven volledig toegewijd aan God, en tot het mijzelf kleden op een manier welke mijn religieuze levensstijl aan zou geven. Een obstakel voor deze ambitie echter was dat ik niet katholiek was. Ik woonde in een stad in het Midwesten waar katholieken een onmiskenbare en impopulaire minderheid waren! Bovendien had mijn protestantse opvoeding een afkeer voor religieuze beeldhouwwerken in mij ingeprent en een krachtig ongeloof dat dode heiligen de mogelijkheid hebben om mij te helpen.
Tijdens de hogere beroepsschool bleef ik denken en bidden. Studenten praten vaak en discussiëren vaak over religie, en ik hoorde vele verschillende ideeën. Zoals Yusuf Islam [de voormalige popzanger Cat Stevens] studeerde ik de zogenaamde Oostelijke religies: Boeddhisme, Confucianisme en Hindoeïsme. Geen hulp van die kant.
Ik ontmoette een moslim van Libië die mij een beetje vertelde over de Islam en de Heilige Qor-aan. Hij vertelde mij dat de Islam de meeste up-to-date vorm is van de geopenbaarde religie. Omdat ik Afrika en het Midden-Oosten achtte als onderontwikkelde landen, kon ik de Islam niet zien als modern. Mijn familie nam deze Libische broeder mee naar een kerstmisviering in de kerk. De viering was adembenemend mooi. Maar aan het einde vroeg hij: “Wie stelde deze procedure samen? Wie onderwees jullie wanneer te staan, te buigen en te knielen? Wie onderwees jullie hoe jullie moeten bidden?” Ik vertelde hem over de vroegere kerkgeschiedenis. Zijn vraag maakte me in eerste instantie boos, maar liet me later nadenken. [Zie het artikel Het verbod op innovaties (bid’ah).]
Waren de mensen die de kerkdiensten ontworpen hadden werkelijk gekwalificeerd om dat te doen? Hoe wisten zij de vorm welke aanbidding moest hebben? Hadden zij goddelijke instructies? Ik wist dat ik niet geloofde in vele leerstellingen van het christendom, maar bleef naar de kerk gaan. Wanneer de gemeenschap stukken reciteerde waarvan ik geloofde dat ze godslasterlijk waren, zoals de geloofsbelijdenis van Nicea (#1) , dan zweeg ik – ik reciteerde ze niet.
<<< Toevoeging van uwkeuze.net. (#1) Geloofsbelijdenis van Nicea: Wij geloven in één God, de almachtige Vader, Schepper van de hemel en de aarde, van alle zichtbare en onzichtbare dingen. En in één Here Jezus Christus, de eniggeboren Zoon van God, geboren uit de Vader voor alle eeuwen, God uit God, Licht uit Licht, waarachtig God uit waarachtig God; geboren, niet geschapen, één van wezen met de Vader; door Hem zijn alle dingen geworden. Terwille van ons mensen en van ons behoud is Hij neergedaald uit de hemel en vlees is geworden door de Heilige Geest uit de maagd Maria en is een mens geworden. Hij is ook voor ons gekruisigd onder Pontius Pilatus, heeft geleden, is begraven. Op de derde dag is Hij opgestaan overeenkomstig de Schriften. Hij is opgevaren naar de hemel, zit aan de rechterhand van de Vader en zal in heerlijkheid weerkomen om te oordelen de levenden en de doden. En zijn rijk zal geen einde hebben. En in de Heilige Geest, die Here is en levend maakt, die van de Vader.>>>
Ik voelde me bijna een alien in de kerk, bijna een vreemdeling. Een schokkende gebeurtenis! Iemand die mij zeer nabij was had ernstige huwelijksproblemen en ging naar een hulppredikant van onze kerk voor advies. Hij maakte misbruik van haar pijn en afkeer van haarzelf, nam haar mee naar een motel en verleidde haar. Tot aan dat moment had ik niet echt zorgvuldig nagedacht over de geestelijkheid (de geestelijken) in het christelijke leven. Nu moest ik dat. De meeste christenen geloven dat vergeving komt door middel van de “Heilige communie” dienst en dat een gewijde priester of predikant de dienst moet leiden. Geen predikant, geen vergiffenis.
Ik ging wederom naar de kerk, ik zat en keek naar de predikanten vooraan. Zij waren niet beter dan de gemeente – sommige van hen waren erger. Hoe kan het waar zijn dat de tussenkomst van een man, of enig menselijk wezen, noodzakelijk is voor verbondenheid met God? Waarom kan ik niet rechtstreeks met God omgaan en Zijn vergiffenis rechtstreeks ontvangen?
Spoedig daarna vond ik een vertaling van de betekenis van de Qor-aan in een boekenwinkel, kocht het en begon het te lezen. Ik las het, af en toe, gedurende acht jaar. Tijdens deze periode bleef ik andere religies onderzoeken. Ik werd steeds meer bewust en bang van mijn zondes. Hoe kan ik weten of God mij vergeeft? Ik geloofde niet langer meer dat het christelijke model, de christelijke manier betreffende het vergeven worden, zou werken. Mijn zonden waren een enorme last voor mij en ik wist niet hoe ik van hun last af kon komen. Ik smachtte naar vergiffenis. Ik lees in de Qor-aan (Nederlandstalige interpretatie): “Bij Allah, jij zult zeker bemerken dat de joden en degenen die deelgenoten toekennen aan Allah de mensen zijn die het sterkst in vijandschap zijn jegens degenen die geloven (moslims). En bij Allah, jij zult zeker bemerken dat zij die zeggen: ‘Waarlijk, wij zijn christenen,’ het dichtst bij in genegenheid zijn jegens degenen die geloven (moslims). Dat is omdat er onder hen priesters en monniken zijn en dat zij niet hoogmoedig zijn. (#2) En wanneer zij (degenen die zichzelf christenen noemen) horen wat naar de boodschapper (Moh’ammed) neergezonden is, zie je hun ogen overlopen van tranen wegens de waarheid die zij herkend hebben. (#3) Zij zeggen: ‘Onze Heer! Wij geloven, dus schrijf ons op bij de getuigen (die van de waarheid getuigen en er in geloven). En waarom zouden wij niet geloven in Allah en in hetgeen dat tot ons gekomen is van de waarheid? En wij verlangen dat onze Heer ons toelaat (in het Paradijs) samen met het rechtschapen volk (de profeet Moh’ammed en zijn metgezellen).’” [Soerat al-Maa-idah (5), aayah 82-84.]
<<< Toevoeging van uwkeuze.net. (#2) Sa’ied ibn Djoebayr, as-Soeddie en anderen zeiden dat aayah 5:82-85 geopenbaard zijn betreffende een delegatie die an-Nadjashie (Negus, koning van Ethiopië) zond naar de profeet (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) om zijn woorden te horen en zijn eigenschappen gade te slaan.>>>
<<< Toevoeging van uwkeuze.net. (#3) Zie Before Nicea – The Early Folowers of Prophet Jesus (Engelstalig, pdf, 392 kb). (Dit document zal in een nieuw tabblad geopend worden.) Dit verwijst o.a. naar het goede nieuws dat zij hebben over de komst van de profeet Moh’ammed (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem). Zie b.v. Johannes 1:19:22, 14:25-30 en 16:5-15: “…Het is passend voor jullie dat ik wegga: want als ik niet wegga, zal de Trooster niet tot jullie komen; maar als ik vertrek, zal ik hem tot jullie zenden. En wanneer hij komt, zal hij de wereld overtuigen van zonde en van gerechtigheid en van oordeel… Ik heb nog vele dingen te zeggen tegen jullie, maar jullie kunnen ze nu niet verdragen. Echter, wanneer hij komt, de Geest der waarheid, zal hij jullie leiden naar de volle waarheid: want hij zal niet uit zichzelf spreken, maar alles wat hij zal horen, dat zal hij spreken: en hij zal jullie verkondigen wat komen zal…” Deze omschrijving slaat precies op de profeet Moh’ammed (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem), want hij sprak niet uit zichzelf maar wat aan hem geopenbaard werd door God via de engel Djibriel (Gabriël- vrede zij met hem). Hij (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) heeft de mensheid geleid naar de volle waarheid aangezien hij de laatste profeet was en met hem werd de religie van Allah de Verhevene vervolmaakt, en hij heeft de toekomst verkondigd. Christenen beschouwen de term “Trooster” als een verwijzing naar de “Heilige Geest” of “Geest van de waarheid”. De bevooroordeelde persoon zal hier genoegen mee nemen, maar de zoeker naar de waarheid zal verder kijken of dit wel klopt en hij zal ontdekken dat de toekomstige “Trooster” echter niet de Heilige Geest kan zijn, daar de Heilige Geest er al was in de tijd van Jezus (vrede zij met hem) en hem hielp en leidde en verschillende personen raakten vervuld met de Heilige Geest (zie o.a. Marcus 1:10, Lucas 1:15 en Handelingen 10:38). Jezus (vrede zij met hem) heeft echter verklaard dat de “Trooster” niet kan komen voordat hij de wereld verlaten heeft, met andere woorden; de term “Trooster” slaat niet op de Heilige Geest, wat in de Islaam een andere benaming is voor de engel Djibriel (Gabriël – vrede zij met hem), maar dit verwijst naar de komst van een nieuwe profeet, de laatste profeet die de waarheid (religie) zal vervolmaken en dit is Moh’ammed (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem). Bovendien waarschuwt Jezus (vrede zij met hem) in Matteüs 7:15-20 zijn volgelingen voor valse profeten en geeft hij aan dat er nog een ware profeet na hem zal komen. Als er geen profeet meer na hem zou komen, had hij heel eenvoudig gezegd dat hij de laatste was en dat er na hem geen profeet meer zou komen [zoals het geval is met Moh’ammed (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem)]. Maar nee, hij geeft aan dat er nog een ware profeet zou komen en geeft tegelijkertijd aan hoe men die kan herkennen en onderscheiden van valse profeten. Zie ook Deuteronomium 18:18 en Jesaja 29:12. Voor een uitgebreide uitleg hiervan, zie Mohammed in de Bijbel.>>>
Ik begon te hopen dat de Islaam het antwoord had. Hoe kon ik dit zeker weten? Tijdens het nieuws op TV zag ik moslims bidden en wist dat zij een bijzondere manier van bidden hadden. Ik vond een boek (geschreven door een niet-moslim) die het omschreef en ik probeerde om het zelf te doen (ik wist niets over tahaarah – schoonheid, reinheid – en bad niet correct). Ik bad op die manier, in het geheim en alleen, gedurende enkele jaren. Uiteindelijk, na zo’n acht jaar nadat ik mijn Qor-aan kocht, las ik (Nederlandstalige interpretatie): “…Vandaag heb Ik jullie religie vervolmaakt voor jullie, Mijn gunsten voor jullie volledig gemaakt en de Islaam voor jullie gekozen als jullie religie…” [Soerat al-Maa-idah (5), aayah 3.] Ik huilde van blijdschap, omdat ik wist dat, lang geleden, vóór de schepping van de aarde, Allah deze Qor-aan voor mij had geschreven. Allah wist dat Anne Collins, in Cheektowaga, NY, USA, dit vers van de Qor-aan zou lezen in mei 1986, en gered zou worden.
Nu, ik wist dat er vele dingen waren die ik moest leren, bijvoorbeeld, hoe ik correct moest bidden, wat de Qor-aan niet in detail omschrijft. Het probleem was dat ik geen enkele moslim kende. Moslims zijn tegenwoordig veel meer zichtbaar in de US dan ze toen waren. Ik wist niet waar ik ze kon vinden. Ik vond in het telefoonboek het telefoonnummer van de Islamic Society en ik draaide het. Maar toen een man de telefoon beantwoorde, raakte ik in paniek en hing op. Wat ga ik zeggen? Hoe zullen zij mij beantwoorden? Zullen zij wantrouwig zijn? Waarom zouden zij mij willen, terwijl zij elkaar en hun Islaam hadden? In de volgende paar maanden belde ik de moskee een aantal keren, en elke keer raakte ik in paniek en hing op. Uiteindelijk deed ik het lafhartige ding: ik schreef een brief en vroeg om informatie. De aardige, geduldige broeder van de moskee belde mij op en begon pamfletten over de Islaam naar mij op te sturen. Ik vertelde hem dat ik moslim wilde worden. Maar hij zei: “Wacht totdat je het zeker weet.” Ik raakte van streek toen hij tegen me zei dat ik moest wachten, maar ik wist dat hij gelijk had. Ik moest het zeker weten, want als ik de Islaam zou accepteren, dan zou niets meer hetzelfde zijn. Ik raakte geobsedeerd door de Islaam. Ik dacht er over na, dag en nacht. Diverse keren reed ik naar de moskee (in die tijd was het een oud omgebouwd woonhuis) en reed er verschillende keren om heen, hopende dat ik een moslim zou zien, mij afvragend hoe het er binnen uit zou zien.
<<< Toevoeging van uwkeuze.net. Bezoek eens een moskee. Kom binnen, de koffie staat voor u klaar! En weet u wat, we doen er ook een koekje bij. Want u bent een speciale gast. Deze moskee heeft geen ‘drempels’, dus wees niet bang of verlegen. Kom binnen, niemand die u ziet, behalve God, Hij ziet alles wat u doet, denkt en voelt. Klik op de deur hieronder om naar binnen te gaan. Marhabaa – welkom… >>>
Uiteindelijk, op een dag begin november 1986, toen ik in de keuken aan het werken was, wist ik plotseling, ik wist dat ik moslim was. Nog steeds een lafaard, zond ik een brief naar de moskee.
Er stond in: “Ik geloof in Allah, de Enige Ware God, ik geloof dat Moh’ammed Zijn boodschapper was, en ik wil tot de getuigen gerekend worden.”
De broeder belde me de volgende dag op, en ik zei mijn shahaadah (geloofsgetuigenis) door de telefoon tegen hem. Hij zei toen tegen me dat Allah op dat moment al mijn zonden vergeven had en dat ik zo rein was als een pasgeboren baby. Ik voelde een enorme last van mijn schouders vallen en huilde van vreugde. Die nacht sliep ik weinig, ik huilde en herhaalde Allahs Naam. Vergiffenis is mij geschonken. Al-h’amdoeillaah.
