Zuster Amina (2)

Mijn terugkeer naar Allah.

BekeringsverhalenBismillaah ar-Rah’maan ar-Rah’iem (in Naam van Allah, de Meest Barmhartige, de Meest Genadevolle)

As-salamoe ‘alaikoem warah’matoelaahie wa barakaatoeh

Beste broeders en zusters in de Islaam. Ik wil jullie mijn verhaal vertellen over hoe ik in contact ben gekomen met de Islaam. Ik zal eerst vertellen hoe ik was voordat ik moslimah ben geworden (al-h’amdoelillaah – alle lof is voor Allah). Zelf kom ik uit een katholiek gezin, maar gelovig waren we niet. Ik ben met normen en waarden opgevoed door mijn ouders (al-h’amdoelillaah) daar ben ik Allah de Verhevene dankbaar voor. Ik wist dus niet wat het geloof inhield van mijzelf, en het interesseerde mij ook niet. Ik was 15 jaar toen ik al uitging met mijn vriendinnen. Ik dronk, rookte sigaretten en joints. Moge Allah mij hiervoor vergeven. Ik was dus zwaar ontspoord.

Toen ik 16 jaar was kreeg ik een relatie met een Marokkaanse jongen. Ik wist niks van zijn geloof af en wou er ook niks van weten. Ik vond het een vreemd geloof, mijn indruk was negatief. Maar toch kwamen er vragen in mij op, zoals: waarom draagt de ene vrouw een hoofddoek en andere moslimahs niet??? Mijn vriend vertelde soms verhalen maar het interesseerde mij niet. Ik dacht: het is jouw geloof en niet de mijne. Ik ben gewoon katholiek. In dezelfde tijd was mijn broer bezig met de Islaam en hij bekeerde zich eerst tot de Islaam (al-h’amdoelillaah).

Toen ik dat hoorde heb ik hem voor gek verklaard. Dat doe je toch niet, je bent toch geen moslim (ik hoor het mezelf nog tegen hem zeggen). Mijn vriend vond het echt super dat mijn broer zich bekeerd had, en ik snapte het niet. Toen mijn vriend op een dag een verhaal vertelde over de dood, was ik zo bang geworden. Ik dacht er alleen nog aan dat een ongelovige naar de Hel zal gaan, voor eeuwig! Weten jullie wel wat eeuwig is!!!! Dat beangstigde mij. Ik had het hier ook met mijn broer over en hij vertelde mij steeds meer en meer over de Islaam en soebh’aan Allaah (Glorieus is Allah), het ging mij ook interesseren.

Ik begon boeken te lezen die mijn broer op zijn kamer had. Het ging mij meer en meer interesseren. Ik las steeds meer en meer boeken. Mijn vriend was hier wel heel blij mee. Maar ook al had ik mijn broer en mijn vriend, ik voelde mij alleen en onbegrepen. Ik wou zo graag met Nederlandse moslimahs in contact komen, maar ik wist niet hoe. Op een gegeven moment had ik nog niet de shahaadah (geloofsgetuigenis) voor mezelf uitgesproken, maar leefde ik wel als moslimah. Ik kreeg schuldgevoelens als ik uit was geweest, en als een jongen tegen mij aanstootte werd ik al gek.

Op een gegeven moment ging het niet meer goed tussen mijn vriend en mij en het ging over (al-h’amdoelillaah), want tenslotte is een relatie voor het huwelijk h’araam (verboden). Ik ging verder met lezen en kwam in contact met een Marokkaanse zuster (al-h’amdoelillaah). Ik was zo gelukkig; eindelijk iemand die mij begreep. We spraken wekelijks af en ik ging ook mee naar de masdjid (moskee).

De Marokkaanse zuster kende ook een Nederlandse zuster en die ontmoette ik ook (al-h’amdoelillaah). We begrepen elkaar gelijk. Toen heb ik besloten om de shahaadah af te leggen. Ash-hadoe allaa ielaaha iella llaah, wa ash-hadoe anna moeh’ammadan ‘abdoehoe wa rasoeloeh (ik getuig dat er geen god is behalve Allah, en ik getuig dat Moh’ammed Zijn dienaar en Zijn boodschapper is). De mooiste woorden die ik ooit in mijn leven heb uitgesproken. Sinds januari ben ik moslimah (al-h’amdoelillaah). Ik bleef met mijn zusters in contact en we ontmoetten steeds meer zusters. Met name veel Nederlandse zusters en we spreken wekelijks met elkaar af.

We gaan naar de masdjid, lezingen enzovoort. Echt een hele steun. Want mijn ouders waren het er niet mee eens dat mijn broer moslim was geworden. Mijn vader zei kwaad: “Je doet maar, maar niet onder mijn dak.” Mijn broer en ik wonen nog allebei thuis. Mijn ouders denken dat mijn broer geen moslim meer is. Ik heb het ze nog niet verteld, omdat ik weet dat ze het er niet mee eens zijn. Maar khayr (goed) in shaa-e Allaah (als Allah dat wil) komt het goed. Maar soms is het heel moeilijk, je leeft in 2 werelden, tussen de ongelovigen en tussen je broeders en zusters in de Islaam. Je wilt iemand zijn die je nog niet kan zijn. Maar khayr in shaa-e Allaah, er komt een dag in shaa-e Allaah dat ik me volledig over kan geven aan Allah de Verhevene. Ik ben echt blij hoe ik nu ben als moslimah. Vroeger was ik snel depressief en ik klaagde zoveel. Van de 7 dagen in de week, huilde ik er 6, ik was echt ongelukkig. Maar Allah de Verhevene heeft mij licht in mijn hart gegeven en salaam (vrede, rust). Van al deze mensen op aarde heeft hij mij uitgekozen om mij een kans te geven om naar al-Djennah (het Paradijs) te gaan, in shaa-e Allaah. Soebh’aan Allaah (Glorieus is Allah), Allaahoe Akbar (Allah is de Grootste). Als er nu wat gebeurt in mijn leven denk ik “qaddar Allaah”, Allah heeft het zo gewild en Allah is Alwetend en Alwijs. En echt lieve broeders en zusters, ik ben Allah dankbaar dat hij mij geleid heeft. En moge Allah al mijn zusters en broeders belonen die mij geholpen hebben met de Islaam. Moge Allah de Verhevene ons allemaal leiden en beschermen. Amien.

 

Meer bekeringsverhalen.

 

Meld je aan voor onze nieuwsbrief

Meld je aan voor onze nieuwsbrief

Salamualeykum! Meld je aan voor onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van de laatste updates.

DJazaak Allahu ghairan