Vraag: mag de kleding van een man/vrouw de grond raken?
Antwoord: Alle lof is voor Allah.
Het dragen van de kleding beneden de enkels noemt men isbaal en dit is voor mannen h’araam (verboden) en een van de grootste zondes. Aboe Dzarr verhaalde dat de boodschapper van Allah (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) gezegd heeft (Nederlandstalige interpretatie): “Er zijn drie soorten mensen waar Allah (Verheven en Geprezen is Hij) niet tegen zal spreken op de Dag der Opstanding, noch zal Hij naar hen kijken, noch zal Hij hen reinigen, en zij zullen een pijnlijke bestraffing ondergaan: (1) degene wiens kleding tot beneden zijn enkels hangt, (2) al-mannaan [iemand die zijn goede daden veelvuldig opnoemt bij aanwezigheid van mensen (trots)], (3) en de handelaar die zijn producten verkoopt met valse eden.”
De profeet (Allahs vrede en zegeningen zijn met hem) heeft ook gezegd (Nederlandstalige interpretatie): “Het deel van de kleding dat hangt beneden de enkels is in het Vuur.” (Overgeleverd door al-Boekhaarie in zijn Sah’ieh’.)
Dus de moslimman dient Allah te vrezen door zijn kleding (djalabiyah of broek etc.) in te korten tot boven zijn enkels en het niet tot beneden zijn enkels te laten komen.
Sommige mensen denken dat het dragen van kleding tot onder hun enkels slechts een zonde is als zij dit doen tijdens het gebed. Anderen denken dat het alleen een zonde is als iemand het doet uit trots; zo niet, dan geloven zij dat er geen zonde in is. Hoe dan ook, de bovengenoemde ah’aadieth en vele anderen laten duidelijk zien dat het dragen van kleding beneden de enkels (voor mannen) een ernstige zonde is, ongeacht of betreffende kleding wordt gedragen uit gewoonte of uit trots.
Als de isbaal uit trots of arrogantie gedaan wordt, is de zonde ernstiger; als het gedaan wordt vanwege achteloosheid en niet uit trots, is het nog steeds een slechte daad en degene die dit doet is een zondaar volgens de meer correcte mening van de twee meningen van de geleerden, maar zijn zonde is minder ernstig dan de zonde van degene die dit doet uit trots. Isbaal is ongetwijfeld een middel dat leidt tot arrogantie, zelfs als degene die dit doet beweert dat hij het niet doet uit trots. Omdat de waarschuwing in de ah’aadieth algemeen is, is het niet toegestaan om deze kwestie licht op te nemen. (Klik op onderstaande afbeelding om het vergroot weer te geven.)
Tip: gebruik deze afbeelding voor da’wah.
Voor vrouwen geldt dit echter niet. De samenleving van de sah’aabah (moge Allah tevreden zijn met hen) was zeer ijverig en oplettend om hun vrouwen te beschermen en om hun ‘awraat te bedekken, en een vrouw is volledig ‘awrah, zoals de profeet (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) gezegd heeft. Dus als een vrouw naar buiten gaat, dient zij haar volledige lichaam te bedekken, zelfs haar voeten. De vrouwen in die tijd waren gewoon om een “staart” te maken, d.w.z. dat een vrouw haar kleding lang maakte zodat het als een staart achter haar was, zodat niets van haar lichaam zichtbaar was.
Shaykh al-Islaam Ibn Taymiyyah heeft gezegd: “Dit is wat zij deden wanneer zij hun huizen verlieten. Maar in hun huizen droegen zij dat niet.” (Madjmoo’ al-Fataawa, 22/119.)
Als de vrouwen in die tijd naar buiten gingen, was het bekend dat de vrouwen van de sah’aabah (moge Allah tevreden zijn met hen) gewoon waren om losse (wijde) kleding te dragen die achter hen over de grond sleepte. De profeet (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) stond hen toe om het tot een el (45-56 cm) te laten slepen, maar niet meer dan dat. (Zie het artikel De boodschap van de h’idjaab.)
En Allah weet het beste.
