Elke medaille heeft een keerzijde.
“Ik dacht dat niemand van haar echtgenoot kon houden zoals ik van de mijne hield. Maar zij leerde mij de ware betekenis van onvoorwaardelijke liefde.”
Tweede vrouw! De woorden echoden in mijn hoofd.
Waarom?
Ben ik niet goed genoeg?
Nooit! Ik zal nooit een tweede vrouw accepteren!
Als jij een tweede vrouw wilt, ga je gang en huw er een. Maar weet dat ik niet hier zal zijn als je terugkomt!
Dit waren mijn woorden die ik enkele jaren geleden tegen mijn man zei, toen hij mij vertelde dat hij van plan was een tweede vrouw te trouwen. Het ging om een recent gescheiden vrouw met vier kinderen. “Ze heeft het erg moeilijk,” zei hij. Ze weet niet waar haar volgende maaltijd vandaan zal komen, of hoe zij haar kinderen voldoende moet voorzien. “Waar is hun vader?,” vroeg ik. “Kan hij niet voor zijn eigen kinderen zorgen? Waarom zul jij, een vreemde man, de last van een andere man dragen? Er zijn zeker andere manieren om haar financieel te helpen zonder met haar te TROUWEN!”
Ik kon mijzelf niet voorstellen in een polygaam huwelijk. Mijn echtgenoot delen met een andere vrouw. Zijn liefde, glimlach en grapjes delen met een vreemde vrouw. Ik kon me niet voorstellen dat hij dicht bij haar zou zijn en lieve woordjes in haar oor zou fluisteren. Het was onacceptabel. Een schandaal!
Ik ben toch zijn vrouw, heb voor zijn huis gezorgd en onze drie mooie kinderen opgevoed. Hoe kan hij mij beledigen door een andere vrouw te huwen, alsof ik niet goed genoeg ben. Niet mooi genoeg. Niet jong genoeg… of gewoon niet GENOEG!
NEE! Ik kon dat niet accepteren en ik maakte mijn standpunt krachtig duidelijk aan hem. Als zij naar binnenloopt, loop ik naar buiten! Zo helder als kristal. Als hij ons huwelijk op het spel wil zetten, ons leven, onze kinderen, voor een andere vrouw, dan moet hij dat doen. Ik zal dat niet dulden!
Het lijkt allemaal zo lang geleden, toen ik dacht dat het leven eeuwig zou duren en dat er niets zal veranderen. O wat vergiste ik mij…
Mijn man huwde geen tweede vrouw. Na al mijn waarschuwingen en dreigementen dat ik hem zou verlaten, nam hij afstand van dit idee. Ik weet niet wat er gebeurd is met die vrouw en haar kinderen. Ik denk dat zij naar een andere stad verhuisd zijn. Hij heeft nooit meer over een tweede vrouw gesproken en ik was daar blij mee. Ik slaagde erin om mijn man voor mij zelf te houden… maar ik wist niet dat onze tijd opraakte.
Zijn laatste woorden tegen mij waren dat hij hoofdpijn had en dat hij even ging liggen, tot aan salaat al-‘ishaa-e. Hij heeft die nacht salaat al-‘ishaa-e niet gebeden, want hij werd nooit meer wakker.
Ik was vreselijk verdrietig door zijn plotselinge dood. De man met wie ik mijn leven gedeeld had, werd in één seconde van me weggegrist. Ik rouwde heel lang om hem en verwaarloosde mijn kinderen en onze zaak. Al snel ging alles verloren en we raakte alles kwijt. Eerst de auto, vervolgens de winkel, daarna het huis. We trokken in bij mijn broer en zijn gezin. Mijn drie kinderen en ik maakten het huis druk en mijn schoonzus raakte snel geïrriteerd door onze aanwezigheid. Ik wilde daar weg, gaan werken en een plaats voor onszelf vinden, in plaats van te leven van de restjes van anderen. Maar ik had geen vaardigheden.
Toen mijn man nog leefde, leefden wij een comfortabel leven. Ik hoefde niet van huis en te werken, of te zorgen dat ik een vaardigheid had. Het leven werd erg moeilijk voor mij en mijn kinderen en ik was niet jong meer. Ik miste hem elke dag en bij elke slag van mijn hart. Hoe kon iemands toestand zo drastisch veranderen!?
Op een dag vertelde mijn broer tegen mij dat er iemand was die hij kende die op zoek was naar een vrouw. Hij was een goede persoon met goede akhlaaq (gedrag) en zeer vroom. Perfect voor mij, dacht ik, maar hij wilde dat ik zijn tweede vrouw zou zijn.
Het was de tweede keer in mijn leven dat het woord “tweede vrouw” tegen mij gezegd werd. Maar hoe anders waren de omstandigheden. Hij kwam bij mijn broer thuis om mij te zien. Het klikte meteen tussen ons. Ik vond hem leuk en vond alles aan hem leuk. Het zei tegen mij dat zijn eerste vrouw op de hoogte was van zijn intentie om een tweede vrouw te huwen, maar dat zij duidelijk niet echt een voorstander was van het idee en dat hij niet wist hoe zij zou reageren als hij haar zou vertellen dat hij iemand gevonden had. Zijn antwoord, zei hij, zal afhangen van haar acceptatie van polygamie.
Ik begon die nacht salaat al-istikhaarah te verrichten. Ik wilde ontzettend graag dat dit gunstig zou uitvallen. Ik herinnerde mij dat jaren geleden het leven van een andere vrouw afhing van mijn beslissing en wat mijn beslissing was. Ik raakte door wroeging gekweld, omdat ik een andere vrouw niet een kans had gegeven. Geen plaatsje in mijn leven. Ik was bang dat Allah de Verhevene mij zou straffen met hetzelfde als wat ik haar destijds aangedaan had. Ik toonde berouw. Nu pas. Het kwam voorheen nooit in mij op om berouw te tonen voor mijn beslissing destijds, want ik deed niets verkeerd. Ik beschermde alleen wat van mij was. Nu dat ik mij bevond aan de ontvangstzijde, realiseerde ik me hoe fout ik was door een andere vrouw dit PRIVILEGE van een echtgenoot te ontzeggen. Ik bad dat zij mij zou accepteren.
Enkele dagen later belde hij me en vertelde me dat zijn vrouw het moeilijk vond om mij te accepteren, maar dat zij bereid was mij te ontmoeten.
De dag van de ontmoeting was ik erg zenuwachtig. De dag ervoor bad ik veel en vroeg Allah de Verhevene om mij te helpen. Ik ontmoette haar en merkte dat zij een persoon was, een vrouw zoals ik. Een vrouw die van haar man hield en bang was hem te verliezen.
Zij nam mijn hand en zei met tranen in haar ogen: “Dit is heel moeilijk voor mij. Maar ik hoop dat wij zusters kunnen zijn.” Haar woorden braken mijn hart.
Dit was alles wat ik nodig had in deze donkere dagen, een helpende hand die mij omarmde, mij hoop gaf en de wil om door te gaan. Zijn echtgenote was voor mij de vrouw die ik jaren geleden niet kon zijn – en ik blijf daar altijd dankbaar voor. Ik dacht dat niemand van haar echtgenoot kon houden zoals ik van de mijne hield. Maar zij leerde mij de ware betekenis van onvoorwaardelijke liefde.
Je bent nooit echt op de hoogte van iemands situatie totdat jou hetzelfde overkomt. Oordeel volgens wat correct is volgens de Qor-aan en je zult zien hoe Allah Soebh’aanahoe wa Ta’aalaa (Glorieus en Verheven is Hij) jou zal steunen.
Relevante artikelen:
Leven met de ‘ziekte’ – een verhaal van een polygyne man
Huwelijk/Familie (diverse artikelen)
