Trouwen met joodse of christelijke vrouwen.
Geschreven door sheikh Moh’ammed Saalih’ al-Moenadjid.
Vertaald en samengesteld door Aboe Yoesoef ‘Abdoellaah
Alle lof is voor Allah. Allahs zegeningen en vrede zijn met de profeet Moh’ammed, zijn familie, zijn metgezellen en eenieder die hen in het goede volgt. Voorts:
Trouwen met een vrouw van de mensen van het Boek (joden en christenen) is toegestaan volgens de teksten. Er zijn echter verschillende voorwaarden waar die joodse of christelijke vrouw aan moet voldoen. Wie zijn de vrouwen van de mensen van het Boek waarmee moslims mogen trouwen?
Aboe Dja’far Moh’ammad ibn Djarier at-Tabarie gaf een definitie van moehsanah in Djaami’ al-Bayaan ‘an Ta’wiel Aayi’l-Qor-aan (8/165):
“Moehsanah betekent de vrouw die zedig en rein is … iemand die ingetogen is en haar geslachtsdelen beschermt tegen het begaan van immorele daden, zoals in de aayah (Nederlandstalige interpretatie van de betekenis): ‘Alsook (de gelijkenis van) Maryam bint ‘Imraan (Maria), die haar kuisheid behoedde…’ [soerat at-Tah’riem (66), aayah 12], d.w.z. dat zij zichzelf behoed heeft tegen verdachte daden en zichzelf beschermd heeft tegen immoreel gedrag.”
Vervolgens besprak hij de interpretatie van de aayah (Nederlandstalige interpretatie van de betekenis): “…(Toegestaan om mee te trouwen zijn) de kuise vrouwen van de gelovige vrouwen en de kuise vrouwen van degenen aan wie het Boek gegeven is vóór jullie (joden en christenen)…” [Soerat al-Maa-idah (5), aayah 5.]
<<<Noot uwkeuze.net: Allah de Verhevene zegt ook (Nederlandstalige interpretatie van de betekenis): “En trouw niet met de afgodenaanbidsters totdat zij geloven (en alleen Allah aanbidden)…” [Soerat al-Baqarah (2), aayah 221.] Allah de Verhevene verbood de gelovige mannen te trouwen met afgodenaanbidsters (moeshrikaat). Hoewel de betekenis algemeen is en het alle afgodenaanbidsters omvat, inclusief joodse- en christelijke vrouwen (kitaabiyyah; lieden van het Boek), zonderde Allah de Alwijze de joodse en christelijke vrouwen uit op deze regel.>>>
Hij zei dat sommige anderen zeiden dat wat er bedoeld wordt met deze aayah [“…(Toegestaan om mee te trouwen zijn) de kuise vrouwen van de gelovige vrouwen en de kuise vrouwen van degenen aan wie het Boek gegeven is vóór jullie (joden en christenen)…”] zijn zedige vrouwen van beide groepen, ongeacht of zij slaven zijn of vrij. Degenen die deze mening hadden beschouwden het toegestaan om te trouwen met slavinnen die joods of christelijk waren die hun religie praktiseerden, vanwege deze aayah, maar zij beschouwden het h’araam (verboden) om te trouwen met promiscue vrouwen (met willekeurige seksuele relaties – onzedelijke vrouwen), ongeacht of zij moslims waren of van de mensen van het Boek. Vervolgens noemde hij overleveringen om zijn mening te ondersteunen.
Hij zei ook: “Er was enig meningsverschil (ikhtilaaf) onder de geleerden (‘oelamaa-e) over de interpretatie van het zinsdeel ‘…en de kuise vrouwen van degenen aan wie het Boek gegeven is vóór jullie (joden en christenen)…’ – was dit algemeen of specifiek in toepassing? Sommigen zeiden dat het algemeen is en van toepassing is op alle zedige vrouwen, omdat moehsanaat ‘zedige vrouwen’ betekent, en het is toegestaan voor een moslimman om te trouwen met elke vrouw van de mensen van het Boek, vrij of slavin, van een land dat vijandig is tegenover de Islaam of van een land dat leeft onder islamitisch bestuur. Zij gebruiken als bewijs hiervoor de ogenschijnlijke betekenis van het zinsdeel ‘…en de kuise vrouwen van degenen aan wie het Boek gegeven is vóór jullie (joden en christenen)…’ – en beschouwen moehsanaat als elke ingetogen vrouw, ongeacht wie zij is. Dit is de mening van degenen die moehsanaat zien als ‘zedige vrouwen’ in deze context.
Anderen zeggen dat het alleen verwijst naar de vrouwen van joodse en christelijke gemeenschappen die leven onder islamitisch bestuur. Wat betreft degenen die leven in gebieden die vijandig zijn tegenover de Islaam; moslims zijn niet toegestaan om zulke vrouwen te trouwen.
Hij noemt een belangrijke voorwaarde voor het trouwen met een vrouw van de mensen van het Boek, waar elke moslim die een dergelijke vrouw in een niet-islamitisch land wil trouwen aandacht aan dient te schenken. Deze voorwaarde is dat hij in een positie dient te zijn waarin hij niet bang is dat zijn kind tot koefr (ongeloof) gedwongen wordt.
Een van de duidelijke implicaties hiervan in onze tijd is dat een moslim zichzelf niet in een positie dient te plaatsen waarin hij gedwongen wordt om zijn kind als een kaafir (ongelovige) op te voeden in een niet-islamitisch land, waar een kind mogelijkerwijs gedwongen wordt iets te studeren over het Christendom (of de evolutie theorie), bijvoorbeeld, of waar hij op zondag naar de kerk wordt genomen, of de wet is aan de kant van de niet-moslim vrouw, een wet die haar toestaat dat zij haar kind overal waar zij wil mee naar toe mag nemen en hem mag opvoeden volgens de religie van haar familie, etc. We vragen Allah de Verhevene om ons van dit alles veilig te houden en wij zoeken toevlucht bij Hem tegen het verzaken.
Sheikh al-Sa’die zei in zijn tefsier (uitleg van de Qor-aan), 1/458: “‘…(Toegestaan om mee te trouwen zijn) de kuise vrouwen van de gelovige vrouwen en de kuise vrouwen van degenen aan wie het Boek gegeven is vóór jullie…’ d.w.z. van de joden en christenen. Dit voegt enkele specifieke details toe aan de aayah (interpretatie van de betekenis): ‘En trouw niet met de afgodenaanbidsters totdat zij geloven (en alleen Allah aanbidden)…’ [soerat al-Baqarah (2), aayah 221].”
Wat betreft promiscue vrouwen, degenen die zich niet kuis houden en vrij van moreel seksueel gedrag, het is niet toegestaan om met hen te trouwen, of zij nu moslims zijn of van de mensen van het Boek (joden en christenen), tenzij zij berouw tonen, omdat Allah de Verhevene zegt (interpretatie van de betekenis): “De ontuchtige man wenst slechts te trouwen met een ontuchtige vrouw of een afgodenaanbidster, en de ontuchtige vrouw wenst slechts te trouwen met een ontuchtige man of een afgodenaanbidder. En dat is verboden (#1) voor de gelovigen.” (#2) [Soerat an-Noer (24), aayah 3.]
<<<(#1) Noot uwkeuze.net: Ibn Kethier zei in zijn Tefsier: “Vandaar dat al-Imaam Ah’med ibn H’anbel (moge Allah hem genadig zijn) van mening was dat het niet toegestaan is om een huwelijkscontract te sluiten tussen een kuise man en een prostituee terwijl zij nog steeds haar gewoontes heeft totdat zij berouw toont. Wanneer zij dan berouw toont, dan is het toegestaan om een huwelijkscontract met haar aan te gaan en anders niet. Evenzo is het niet toegestaan om een vrije kuise vrouw te huwen met een onzedelijke ontuchtige man totdat hij oprecht berouw toont.”>>>
<<<(#2) Noot uwkeuze.net: de zwaar onzedelijke zondaar die neigt naar ontucht, overspel en onzedelijkheid wenst niet te huwen met rechtschapen vrouwen, maar streeft slechts naar het verkrijgen van een onzedelijke ordinaire vrouw zoals hij, of een afgodenaanbidster. En de zwaar zondige vrouw die geen rekening houdt met de wetgeving, daar wensen geen rechtschapen mannen een huwelijk mee aan te gaan, zij wenden zich juist van haar af. Het gezegde luidt daarom: “Soort zoekt soort.” (Uit Tefsier H’adaa-ieq ar-Rawh’ wa ar-Rayh’aan fie Rawaabie ‘Oeloemie al-Qor-aan.)>>>
Een realistische kijk op een huwelijk met vrouwen van de mensen van het Boek
Het is dus onder bepaalde voorwaarden toegestaan om te trouwen met een joodse of christelijke vrouw. Dit is toegestaan volgens de tekst van de Qor-aan. Allah de Verhevene zegt (interpretatie van de betekenis): “Vandaag zijn de goede en toegestane zaken toegestaan voor jullie gemaakt. En het voedsel (geslacht vee) van degenen aan wie het Boek gegeven is (joden en christenen) is toegestaan voor jullie (#3) en jullie voedsel is toegestaan voor hen. En (toegestaan voor jullie om mee te trouwen zijn) de kuise vrouwen van de gelovige vrouwen en de kuise vrouwen van degenen aan wie het Boek gegeven is vóór jullie (joden en christenen) wanneer jullie hen hun vergoeding (de mahr – bruidsschat) geven. Jullie dienen kuis te zijn en niet ontuchtig, noch in het geheim minnaressen te nemen (#4)…” [Soerat al-Maa-idah (5), aayah 5.]
<<<(#3) Noot uwkeuze.net: in principe is hun voedsel toegestaan voor moslims omdat de essentiële islamitische voorschriften overeenkomen met de voorschriften in hun Boeken. Sayyid Aboe al-A’laa Mawdoedie zei hierover: “Hun voedsel is toegestaan behalve als zij de essentiële islamitische regels niet in acht nemen, of verboden zaken aan hun voedsel of drinken toevoegen. (Tefhiem al-Qor-aan.) De vier evangeliën bevatten geen verklaring dat de spijswetten zijn geannuleerd door Jezus (vrede zij met hem). Integendeel, hij zou gezegd hebben: “Denk niet dat ik gekomen ben om de wet (van Mozes) of de profeten (vóór en na hem) teniet te doen; ik ben niet gekomen om teniet te doen, maar om te vervullen (uit te voeren, te bevestigen)…” (Matteüs 5:17.) De vrijheid aangaande voedsel waar de Post-Paulijnse christenen van genieten komt dus niet overeen met hetgeen Jezus (vrede zij met hem) zelf praktiseerde en onderwees (zie ook b.v. Handelingen 10:14). (Naar The Message of the Qur’aan van Moh’ammed Asad.)>>>
<<<(#4) Noot uwkeuze.net: net zoals vrouwen moeten mannen ook eerbaar en kuis zijn en onwettige seksuele activiteit mijden. Zie o.a. de artikelen Waarom legt de Islaam zulke harde bestraffingen op voor seks buiten het huwelijk? en Zinaa (overspel ontucht), een gruweldaad en een slechte weg.>>>
Ibn al-Qayyim zei: “Het is toegestaan om te trouwen met een vrouw van de mensen van het Boek. Allah zegt (interpretatie van de betekenis): ‘…(toegestaan voor jullie om mee te trouwen zijn) de kuise vrouwen van de gelovige vrouwen en de kuise vrouwen van degenen aan wie het Boek gegeven is vóór jullie (joden en christenen)…’ Moehsan hier betekent kuis (eerbaar, zedig, ingetogen); hetzelfde woord is ook gebruikt in soerat an-Nisaa-e om getrouwde vrouwen te omschrijven die verboden zijn om te huwen aan iemand anders. En er is gezegd dat de eerbare vrouwen met wie een huwelijk toegestaan is, vrije vrouwen zijn, dus slavinnen van de mensen van het Boek zijn niet toegestaan. Maar de eerste mening is de correcte mening wegens verschillende redenen…
Het punt is dat Allah Soebh’aanahoe wa Ta’aalaa (Glorieus en Verheven is Hij) ons toegestaan heeft om te trouwen met zedige vrouwen van de mensen van het Boek, en de metgezellen van de profeet (salallaahoe ‘alayhie wa sellem – Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) deden dat. ‘Oethmaan (moge Allah tevreden zijn met hem) trouwde met een christelijke vrouw, zo ook deed Talh’ah ibn ‘Oebayd-Allaah (moge Allah tevreden zijn met hem); en Hoedzayfah (moge Allah tevreden zijn met hem) trouwde met een joodse vrouw.
‘Abd-Allaah ibn Ah’mad zei: “Ik vroeg mijn vader over een moslimman die trouwde met een christelijke of joodse vrouw. Hij zei: ‘Ik heb liever dat hij dit niet doet, maar als hij het doet, sommige metgezellen van de profeet (salallaahoe ‘alayhie wa sellem) deden dat ook.’” (Ah’kaam Ahloe d-Dzimmah, 2/794, 795.)
Hoewel we zeggen dat het toegestaan is en we niet twijfelen dat er een duidelijke tekst is die hier over gaat, denken we desondanks dat een moslim toch beter niet moet trouwen met een kitaabie-vrouw (een vrouw van de mensen van het Boek), om verschillende redenen:
1.) Een van de voorwaarden voor een huwelijk met een kitaabie-vrouw is dat ze zedig moet zijn, maar er zijn maar weinig zedige vrouwen in deze niet-islamitische samenlevingen (dit wil niet zeggen dat ze allemaal ontuchtig of overspelig zijn, maar denk ook aan hun gedrag, manier van kleden etc.).
2.) Een van de voorwaarden voor een huwelijk met een kitaabie-vrouw is dat de moslimman de leiding dient te hebben over het gezin. Maar wat er tegenwoordig gebeurd is dat degenen die trouwen met vrouwen van kaafir-landen met hen trouwen volgens hun wetten, en er is enorm veel onrecht in hun systemen. Zij erkennen het gezag van een moslimman over zijn vrouw en kinderen niet, en als de vrouw boos wordt op haar echtgenoot, dan kan ze zijn gezin vernietigen en de kinderen wegnemen, met de steun van de wetten van haar land en met de steun van hun ambassades in de meeste landen. Het is geen geheim dat de moslimlanden geen macht hebben om de druk van deze landen en hun ambassades te weerstaan.
3.) De profeet (salallaahoe ‘alayhie wa sellem) moedigde ons aan om te zoeken naar moslimvrouwen die religieus toegewijd zijn. Aboe Hoerayrah (moge Allah tevreden zijn met hem) verhaalde dat de profeet (salallaahoe ‘alayhie wa sellem) gezegd heeft (Nederlandstalige interpretatie): “Een vrouw kan gehuwd worden om vier redenen: haar bezit, haar afkomst, haar schoonheid en haar religieuze toewijding. Kies degene die religieus is! Moge jullie handen met stof gewreven worden (d.w.z. moge jullie succes hebben).” (Overgeleverd door al-Boekhaarie, 4802; Moeslim, 1466.) Als een vrouw moslim is maar niet religieus toegewijd is en met een goed karakter, dan wordt de moslimman niet aangemoedigd om met haar te trouwen. Een huwelijk is niet gewoonweg een kwestie van alleen maar lichamelijk plezier; integendeel, het is een kwestie van de rechten van Allah en de rechten van de echtgenote, en het behouden en beschermen van zijn gezin, zijn eer en zijn eigendommen, en het opvoeden van zijn kinderen. Hoe kan een man die trouwt met een kitaabie-vrouw er zeker van zijn dat zijn zonen en dochters opgevoed zullen worden in overeenstemming met de Islaam wanneer hij hen in de handen van deze moeder laat die niet gelooft in Allah en deelgenoten aan Hem toekent?
Ook al zeggen we dat het toegestaan is om te trouwen met een kitaabie-vrouw, het wordt niet aangemoedigd en we adviseren om dit niet te doen vanwege de negatieve gevolgen die dit tot gevolg kan hebben. De wijze moslimman dient de beste vrouw te kiezen om zijn kinderen te baren en op lange termijn te denken betreffende zijn kinderen en hun religieuze opvoeding. (Zie de verhandeling Het opvoeden van moslimkinderen & seksuele voorlichting in de Islam.) Hij dient er van overtuigd te zijn dat zijn vrouw goed voor zijn huis en kinderen zal zorgen bij zijn afwezigheid. Hij dient zijn begeerte of wereldse belangen of vergankelijke uiterlijke schoonheid hem niet blind te laten maken; ware schoonheid is de schoonheid van religieuze toewijding en goed gedrag.
Hij dient te beseffen dat als hij dit soort vrouwen opgeeft omwille van hetgeen beter is voor zijn religieuze toewijding en dat van zijn kinderen, dat Allah ‘Azza wa Djel (de Almachtige en Majesteitelijke) hem zal compenseren met iets beters. Want “eenieder die iets opgeeft omwille van Allah, Allah zal hem compenseren met iets beters dan dat,” zoals de profeet (salallaahoe ‘alayhie wa sellem) ons vertelde, degene die de waarheid sprak en niet sprak uit eigen bevliegingen en begeerten.
Een ander belangrijk punt dat al aangekaart is, is de volgende vraag: worden de joden en christenen van tegenwoordig beschouwd als mensen van het Boek of als moeshrikien (polytheïsten, afgodaanbidders, ongelovigen in de eenheid van Allah)? M.a.w., zijn de joden en christenen tegenwoordig moeshrikien? Zo ja, is het dan toegestaan om met hun vrouwen te trouwen?
De christenen en joden zijn volgens de Qor-aan koeffaar en moeshrikien, maar zij zijn uitgezonderd van het verbod om met hun vrouwen te trouwen, omdat Allah de Verhevene zegt (Nederlandstalige interpretatie van de betekenis): “En trouw niet met de afgodenaanbidsters totdat zij geloven (en alleen Allah aanbidden). En zeker, een gelovige slavin is beter dan een (vrije) afgodenaanbidster, ook al behaagt zij jullie (i.v.m. schoonheid, rijkdom, manieren of afkomst)…” [Soerat al-Baqarah (2), aayah 221.]
Dit is de duidelijkste manier om de twee verzen in overeenstemming te brengen.
Allah ‘Azza wa Djel (de Almachtige en Majesteitelijke) heeft hen omschreven als moeshrikien, aangezien Hij zegt (Nederlandstalige interpretatie van de betekenis): “Zij (joden en christenen) hebben hun rabbijnen en hun monniken tot heren naast Allah genomen (#5) en ook de Masieh’ (Messias, Jezus), zoon van Maryam (Maria), terwijl zij slechts zijn bevolen om één God (Allah) te aanbidden (#6): er is geen god die het recht heeft om aanbeden te worden behalve Hij. Verheven is Hij boven de deelgenoten die zij (onterecht aan Hem) toekennen.” [Soerat at-Tawbah (9), aayah 31.]
<<<(#5) Noot uwkeuze.net: degenen die bepalen wat toegestaan en verboden is zonder zich te beroepen op het Boek van Allah, kennen zich de rang van godheid toe (zie aayah 45:23); en degenen die hun recht om wetten te maken erkennen en deze volgen (door hen te gehoorzamen in dingen welke zij toegestaan of verboden verklaarden volgens hun eigen begeerten, zonder dat het opgedragen is door Allah de Verhevene), hebben hen als heren genomen. (Tefhiem al-Qor-aan, Sayyid Aboe al-A’laa Mawdoedie.)>>>
<<<(#6) Noot uwkeuze.net: zie o.a. de artikelen één God, één Boodschap en Eenheid versus drie-eenheid: schaakmat!>>>
Dus zij zijn koeffaar en moeshrikien, maar Allah de Meest Barmhartige heeft ons toegestaan om met hun vrouwen te trouwen als zij zedig zijn. Dit is een vrijstelling op de algemene betekenis van het vers in soerat al-Baqarah.
Maar we dienen te beseffen dat het beter is om niet te trouwen met vrouwen van de mensen van het Boek, zeker tegenwoordig, zoals we hiervoor al hebben aangegeven. Ibn Qoedaamah (moge Allah hem genadig zijn) zei: “…aangezien dit het geval is, is het beter om niet te trouwen met een vrouw van de mensen van het Boek, omdat ‘Oemar tegen degenen die trouwden met vrouwen van het Boek zei: ‘Scheid van hen,’ dus scheidden zij van hen, behalve Hoedzayfah. ‘Oemar zei tegen hem: ‘Scheid van haar.’ (Hoedzayfah) zei: ‘Getuig jij dat zij h’araam is?’ Hij zei: ‘Zij is een levend kooltje, scheid van haar.’ Hij zei: ‘Getuig jij dat zij h’araam is?’ Hij zei: ‘Zij is een levend kooltje.’ Hij zei: ‘Ik weet dat zij een levend kooltje is, maar zij is toegestaan voor mij.’ Enige tijd later scheidde hij van haar, en er werd tegen hem gezegd: ‘Waarom scheidde je niet van haar toen ‘Oemar je opdroeg dit te doen?’ Hij zei: ‘Ik wilde niet dat mensen zouden denken dat ik iets verkeerds gedaan had (door met haar te trouwen).’ Misschien hield hij van haar of misschien hadden zij een kind samen, dus hield hij van haar.” (Al-Moeghnie, 7/99.)
Sheikh Ibn Baaz (moge Allah hem genadig zijn) zei: “Als de vrouw van de mensen van het Boek bekend staat dat ze zedig is en dat ze weg blijft van de middelen die leiden naar immoraliteit, dan is het toegestaan omdat Allah dat toegestaan heeft en ons toegestaan heeft om met hun vrouwen te trouwen en hun vlees te eten. Maar tegenwoordig is er de angst dat degenen die trouwen met hen met veel kwaad geconfronteerd worden. Zij kunnen hem oproepen tot hun religie en dat kan leiden naar dat hun kinderen opgevoed worden als christenen. Dus het gevaar is zeer echt en zeer serieus. Om aan de veilige kant te zijn, dient een gelovige niet met hen te trouwen. En in de meeste gevallen is er geen garantie dat de vrouwen geen immorele daden zullen begaan… Maar als de man dit dient te doen, dan begaat hij geen zonde, zodat hij zichzelf ingetogen kan houden en zijn blik kan neerslaan door met haar te trouwen. Hij dient zich in te spannen om haar tot de Islaam uit te nodigen en op zijn hoede te zijn voor haar kwaad en op te passen dat zij hem en zijn kinderen niet meesleurt richting koefr.” (Fataawaa Islaamiyyah, 3/172.)
Trouwen met een vrouw van de mensen van het Boek kan zorgen voor vele problemen, waaronder:
1.) Het kan zijn dat hij hoffelijk dient te zijn tegenover zijn vrouw ten koste van zijn religie, vooral als zij “zeer toegewijd” is aan haar eigen religie. Dit kan betekenen dat zij kruizen in huis ophangt of beeldjes plaatst en naar de kerk gaat, en kinderen zullen niet veilig zijn in zulke omgeving.
2.) Zij wast zich misschien niet voldoende na het beëindigen van haar menstruatieperiode, of ze zal tegen hem zeggen om geslachtsgemeenschap met haar te hebben terwijl ze menstrueert (of tijdens de dagen van Ramadhaan), of ze laat hem iets doen dat h’araam is volgens de sharie’ah wat hem lichamelijk schade kan berokkenen.
3.) Hij zal misschien in beschamende situaties geplaatst worden vanwege haar onverschillige houding met betrekking tot haar kleding en het mengen met mannen en spreken met hen. (Zie het artikel Bewijs voor het verbod op het mengen van mannen en vrouwen.)
4.) Het opvoeden van kinderen zal vele problemen geven als een dergelijke vrouw de kinderen niet volgens de Islaam wil opvoeden. Denk dan aan bijvoorbeeld het gevaar voor shirk (polytheïsme, afgoderij) en koefr (ongeloof), en zonden zoals muziek, roken, alcohol, gokken etc. etc.
5.) De regeringen van deze vrouwen van het Boek zullen aan haar kant staan en zullen haar de voogdij over de kinderen geven als er meningsverschillen ontstaan en er gescheiden wordt. Dit zal er voor zorgen dat de kinderen verloren zijn en vallen in koefr. Zulke gevallen zijn al te bekend en talrijk en hoeven hier daarom niet genoemd te worden.
Tot zover kunnen we concluderen dat trouwen met vrouwen van de mensen van het Boek toegestaan is mits ze zedig en ingetogen zijn, en dat het afgeraden wordt om met hen te trouwen vanwege de vele gevaren. Als iemand toch met een vrouw van de mensen van het Boek wil trouwen, dient het huwelijk te voldoen aan de volgende punten om islamitisch acceptabel te zijn:
1.) Het aanbod of voorstel (iedjaab) door de voogd (walie) van de vrouw – die haar vader kan zijn of eenieder die zijn plaats inneemt als hij niet aanwezig is, op voorwaarde dat hij van dezelfde religie is als de vrouw – door te zeggen, bijvoorbeeld: “Ik bied mijn dochter in huwelijk aan jou aan,” of “ik huw die-en-die aan jou,” of soortgelijke woorden.
2.) Acceptatie (qaboel) van de kant van de echtgenoot, door te zeggen, bijvoorbeeld: “Ik accepteer,” of soortgelijke woorden.
3.) Het huwelijkscontract (nikaah’) geschiedde in de aanwezigheid van twee moslimgetuigen.
Dan is het huwelijk geldig. [Voor meer details, zie het artikel An-Nikaah’ fie al-Islaam – Het huwelijk in de Islam – Het huwelijk volgens de Soennah van profeet Moh’ammed (salallaahoe ‘alayhie wa sellem).] Als één van deze voorwaarden ontbreekt, dan is het huwelijk niet geldig en dient men het opnieuw te doen. Het huwelijk dient ook bekendgemaakt te worden. De plaats waar het huwelijkscontract gesloten is heeft geen enkele invloed op de geldigheid van het huwelijk.
Een moslimman die trouwt met een vrouw van de mensen van het Boek dient te weten dat het niet toegestaan is om zijn joodse of christelijke vrouw te dwingen om moslim te worden. Allah de Verhevene zegt: (Nederlandstalige interpretatie van de betekenis): “Er is geen dwang in de religie. Werkelijk, het rechte pad (van leiding) is duidelijk onderscheiden van het slechte pad (van dwaling)…” [Soerat al-Baqarah (2), aayah 256.]
Ibn Kethier zei: “Allah zegt ‘er is geen dwang in de religie’, dat betekent: dwing niemand om de Islaam te accepteren, want het is voor de hand liggend en duidelijk, en de bewijzen zijn duidelijk. Het is niet nodig om iemand te dwingen de Islaam te aanvaarden. Integendeel, eenieder die Allah leidt naar de Islaam en zijn hart er voor opent en zijn begrip verlicht, zal het binnentreden met overtuiging; maar eenieder die Allah blind maakt in zijn hart en zijn gehoor en begrip verzegelt, zal geen voordeel halen uit het gedwongen worden om de religie te aanvaarden. Ze zeiden dat de reden voor de openbaring van dit vers enkele mensen van de ansaar betrof, hoewel deze bepaling algemeen is.” (Tesfier Ibn Kethier, 1/311.)
We kunnen dit artikel afsluiten met de conclusie dat het trouwen met een vrouw van de mensen van het Boek (joden en christenen) toegestaan is volgens de teksten. Er zijn echter verschillende voorwaarden waar die joodse of christelijke vrouw aan moet voldoen.
Echter het wordt niet aangeraden om met zulke vrouwen te trouwen vanwege de schadelijke gevolgen waar een dergelijk huwelijk toe kan leiden en omdat vele van zulke vrouwen niet voldoen aan de voorwaarden.
Tot slot dient men voor ogen te houden dat eenieder die een dergelijk huwelijk nalaat en iets zoekt wat beter is voor zijn religieuze toewijding en de religie van zijn kinderen, Allah Soebh’aanahoe wa Ta’aalaa (Glorieus en Verheven is Hij) zal hem vergoeden met iets beters, want “eenieder die iets opgeeft omwille van Allah, Allah zal hem compenseren met iets beters dan dat,” zoals de profeet (salallaahoe ‘alayhie wa sellem) zei.
En Allah is de Bron van succes en kracht, en Degene Die leidt naar het rechte pad.
Relevante artikelen:
Liefde voor een ongelovig familielid
An-Nikaah’ fie al-Islaam – Het huwelijk in de Islam
Huwelijk/Familie (diverse artikelen)
