Leer de taal van jouw religie!
Door Muhammad Alshareef – Vertaald en bewerkt door Oem Dja’far
Toen ik in mijn tienerjaren een da’wah-cursus van een maand bijwoonde, vertelde een van onze Islaam-docenten, Dr. Mahmood Ghaazi uit Islamabad, Pakistan, over een officieel bezoek dat hij had afgelegd aan het Vaticaan. Zijn delegatie ontmoette daar een groep hoge priesters. Dr. Ghaazi had een van hen de volgende vraag gesteld: “Zijn er woorden waarvan jij 100% zeker bent dat Jezus Christus deze heeft uitgesproken?” De priester leek een beetje beschaamd, maar antwoordde naar alle eerlijkheid dat er geen woorden bestaan die authentiek terug te brengen waren naar Jezus, en dat de taal die hij gesproken had voor altijd verloren was gegaan.
Vervolgens vroeg de priester aan Dr. Ghaazi: “Hoe zit dat met de moslims? Ken jij woorden die met alle zekerheid, 100%, zijn uitgesproken door Moh’ammed?” Dr. Ghaazi glimlachte toen hij antwoordde: “Wij hebben niet alleen bibliotheken vol met boeken met woorden waarvan wij ongetwijfeld weten dat ze uitgesproken zijn door onze profeet (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem), wij beschikken ook over een wetenschap genaamd tadjwied, waardoor de student elke lettergreep en elke klinker op exact dezelfde wijze leert uitspreken zoals Moh’ammed (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) het uitgesproken heeft!” Inderdaad, alle lof is voor Allah de Verhevene, die onze religie op deze manier heeft beschermd.
Echter, broeders en zusters, heeft eenieder van ons zijn deel bijgedragen om deze woorden van de boodschapper van Allah (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) te beschermen? De profeet (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) heeft gezegd (Nederlandstalige interpretatie): “Ballighoe (informeer, geef door, vertel anderen) over mij, al is het maar een enkel vers.” Maar hoe kunnen wij dat doen als wij zelf niet eens de verzen begrijpen die zijn geopenbaard? Hoe kunnen wij ervan uitgaan dat we een hele tekst begrijpen terwijl wij niet eens de taal begrijpen waarin het is geopenbaard? Om de missie die Allah de Verhevene en Zijn boodschapper (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) voor ons hebben uitgekozen te kunnen vervullen, is het noodzakelijk dat wij bekwaam worden in de taal van de Islaam.
De taak om anderen te onderwijzen over de Islaam – om dat ene vers per keer door te geven – is een taak die te belangrijk is om uit te stellen naar de volgende generatie. Kennis van onze religie en de taal waarin zij is geopenbaard, moet door onze gemeenschappen vloeien zodat wij op kunnen rukken als een leidende gemeenschap.
De Qor-aan is de manier waarop Allah de Verhevene met ons communiceert, ons direct leidt op Zijn pad. Maar heeft deze communicatie wel daadwerkelijk plaatsgevonden – is er wel sprake van een dialoog? Sla een willekeurig schoolboek over communicatie open en je zult de definitie van ‘communicatie’ aantreffen; er wordt een boodschap verzonden en vervolgens wordt deze boodschap ontvangen op de manier waarop de zender het bedoeld heeft. Als ik iets zeg en jij hoort mij niet omdat mijn microfoon niet werkt, of jij bent uit verveling in gedachten verzonken, of jij verstaat de taal die ik spreek niet, dan is er geen sprake van succesvolle communicatie.
De Qor-aan is alleen in het Arabisch. Een vertaling is slechts een interpretatie van de betekenissen in die taal.
Hetzelfde geldt voor de Woorden van Allah de Verhevene en Zijn boodschapper (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem). Hebben wij daadwerkelijk gecommuniceerd met Allah (Glorieus en Verheven is Hij) en de boodschap van Allah Ta’aalaa begrepen, als wij niet precies de betekenis van Zijn Woorden kennen? Omdat we een verdunde, afgezwakte Nederlandse vertaling van de betekenis van de Qor-aan hebben gelezen, betekent dit niet dat wij de Qor-aan begrijpen. Er bestaat in elke taal een verfijndheid en nuance die niet exact te vertalen is.
Als de profeet (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) ons vandaag de dag direct aan zou spreken – en dit zou hij natuurlijk in het Arabisch doen – zouden wij hem (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) dan begrijpen, of zouden wij een tolk nodig hebben? We zouden elk moment vast willen leggen, elk beetje advies dat hij ons zou geven willen begrijpen, maar in werkelijkheid zouden wij daar hulpeloos kunnen staan, niet in staat om met hem (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) te communiceren en zijn wijsheid te begrijpen.
Degenen voor ons die deze kans gehad hebben om naar hem te luisteren, om met hem te communiceren, zijn veranderd door deze ervaring. Kort nadat de eerste moslims naar al-H’abashah (het huidige Ethiopië) emigreerden, reciteerde de profeet (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) het hoofdstuk an-Nadjm bij de Ka’bah. Terwijl hij reciteerde, luisterde iedereen – moslims en niet-moslims – in vervoering naar de Arabische verzen. Hij (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) kwam bij de laatste verzen en reciteerde: “Verbazen jullie je dan over deze conversatie (de Qor-aan)!? En jullie lachen (om de waarheid) en huilen niet (om jullie onwetendheid en dwaling)!? En jullie verspillen jullie tijd (door pretmakerij)!? Dus kniel neer voor Allah en aanbid (Hem alleen)!” [Soerat an-Nadjm (53), aayah 59-62.]
Op dat moment viel de profeet (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) op de grond in soedjoed (neerknieling) voor Allah de Almachtige. De moslims volgden hem, allemaal vielen zij in de soedjoed voor Allah (Glorieus en Verheven is Hij).
En stel je nu eens voor wat er vervolgens gebeurde: elke ongelovige in het gezelschap, eenieder van hen, viel ook in soedjoed voor Allah de Verhevene! Zij waren zo geraakt door de schoonheid en de complexiteit van de Qor-aan, dat zij de inhoudelijke boodschap ervan niet konden ontkennen: “Waarlijk, Wij zonden hem neer als een Arabische (#1) Qor-aan (Koran) opdat jullie zullen begrijpen.” [Soerat Yoesoef (12), aayah 2.]
<<< (#1) De Arabische taal is de meest eloquente, duidelijke en diepgaande taal en zeer expressief aangaande de betekenissen die in iemands gedachten kunnen opkomen. Daarom werd het meest eerbiedwaardige Boek geopenbaard in de meest eerbiedwaardige taal, aan de meest eerbiedwaardige profeet en boodschapper (Moh’ammed – Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) via de meest eerbiedwaardige engel [Djibriel – Gabriël (vrede zij met hem)] op de meest eerbiedwaardige plaats ter wereld (Mekkah), en de openbaring begon tijdens de meest eerbiedwaardige maand van het jaar (Ramadhaan). De Qor-aan is daarom perfect in elk aspect. (Uit Tefsier Ibn Kethier.) >>>
Om een voorbeeld te geven van het feit dat het onmogelijk is om de Qor-aan echt te vertalen, in het hoofdstuk ‘Abasa zegt Allah de Verhevene met betrekking tot de Dag des Oordeels: “En wanneer dan de bazuinstoot komt.” [Soerat ‘Abasa (80), aayah 33.]
Het Arabische woord voor deze bazuinstoot is saakhkhah, wat verwijst naar het blazen op een bazuin die de wederopstanding zal aankondigen en de afrekening van de daden op aarde van de mensheid. Het zal een onvoorstelbaar overweldigend moment zijn. Als je kijkt naar het woord saakhkhah, zul je denken dat het bestaat uit 2 lettergrepen. Maar in het Arabisch wordt ditzelfde woord gereciteerd in een verlenging van 6 tellen. Luister maar eens naar iemand die dit vers reciteert. Het lijkt wel alsof de recitatie van dit woord alleen al een bazuinstoot is. In het Nederlands kun je het woord bazuinstoot niet op die manier verlengen, dus je krijgt de ware krachtige betekenis zoals Allah de Verhevene dit heeft bedoeld niet mee, we halen niet alles uit het woord zoals dit in het Arabisch wel mogelijk is. Dit is een duidelijk bewijs dat alleen iemand die de taal kent in staat is de kracht van elk woord te begrijpen, woorden die door Allah de Alwetende zo zorgvuldig en voortreffelijk zijn gekozen voor ons.
Nog een voorbeeld. Als iemand die alleen Nederlands spreekt luistert naar een meester die tegen zijn bediende zegt: “Haal water voor me,” dan zou deze persoon gelijk begrijpen dat die meester het water direct wil hebben, niet over een paar uur, ook al is dit niet expliciet gezegd. Het is impliciet en onderdeel van de nuance van de taal. Hetzelfde geldt voor iemand die zegt: “De Arabische taal is mij onbekend,” impliciet betekent dit: “Het begrijpen van de Qor-aan is onbekend voor mij.” Het is impliciet ook te vertalen als: “De Soennah van de profeet (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) is onbekend voor mij.”
Degene die van Allah de Verhevene houdt, moet krachtens deze ware liefde ook van de profeet (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) houden. En degene die van Allah de Verhevene en Zijn boodschapper (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) houdt, moet krachtens deze ware liefde ook van de Arabische taal houden, de taal die gekozen is door Allah Ta’aalaa. Het is de taal die gesproken wordt door het belangrijkste Boek. Het is de taal die de belangrijkste mens sprak. Het is een opening die leidt naar begrip van andere islamitische wetenschappen. Iemand die nooit Arabisch leert, zal nooit in staat zijn de Qor-aan en de Soennah volledig te begrijpen.
Het leren van de Arabische taal vormt ons karakter, zoals Ibn Taymiyyah heeft gezegd: “Het gebruik van een taal heeft een voortreffelijk effect op het denken, gedrag en de religieuze toewijding van een persoon. Het heeft ook invloed op het aanzien van de eerdere generaties van deze oemmah (gemeenschap), de sah’aabah (metgezellen – moge Allah tevreden zijn met hen) en de taabi’ien (de volgelingen van de sah’aabah). Het wedijveren met hen verfijnt iemands denken, religieuze toewijding en gedrag.” Het leren van deze nobele taal vormt ook een brug naar de cultuur van de Islaam. Ongetwijfeld gaat het leren van een taal gepaard met het leren van denkwijzen en gedrag, door de cultuur te begrijpen waarin de taal gesproken werd.
Ik gaf eens als zomerbaantje in een moslimland lessen in de Engelse taal. Vol schaamte moest ik de talloze pagina’s overslaan die alcohol, daten en lusten bevatten. Dit is de cultuur van de Engelse taal. Stel je de gezegende cultuur en kennis eens voor die degene opwacht die ervoor kiest Arabisch te leren!
Op de universiteit van al-Medienah kreeg ik de kans om met moslims uit Engeland, Amerika en Australië naar school te gaan. Aan het einde van het jaar bespraken we als studenten onderling wat we zouden gaan doen als we weer thuis waren in Europa of Amerika. Sommige studenten bleven achter en accepteerden baantjes om Engelse taallessen te kunnen geven, alleen maar zodat ze in al-Medienah konden blijven. Een afstuderende broeder weigerde dit op prachtige wijze en zei: “Waarom zou ik Arabischtalige moslimkinderen Engels leren, terwijl ik de kans heb om naar Europa te gaan en Europese moslimkinderen Arabisch kan leren?”
Een van de voornaamste Arabische docenten op een school in Maryland begon zijn carrière met het onderwijzen van Engels aan moslims in Arabische landen. Hij zag hoe bruikbaar de Engelse taal was en hoeveel geld er werd uitgegeven om het te bestuderen en te leren. Hij dacht bij zichzelf dat Arabisch, de taal die gekozen is door Allah de Verhevene, deze rijkdom, moeite en tijd meer waard is. Hij veranderde zijn carrière en begon lessen Arabisch te geven aan Engelssprekenden.
Van ons immigranten of kinderen van immigranten, zijn de meesten van ons tweetalig. We hebben onszelf ervan overtuigd dat wij Nederlands moeten leren zodat we vooruit kunnen komen in dit leven. Nu moeten we onszelf ervan overtuigen dat we Arabisch moeten leren zodat we vooruit kunnen komen in ons volgende leven.
Geen enkele moslim moet denken dat het Arabisch niet de taal is van zijn mensen. Het is de taal van ons geloof, onze dien. De mensen oproepen om deze taal te leren is geen daad van nationalisme, het is een oproep gericht aan de moslim om zijn of haar hoofd op te heffen en te zeggen: “Mijn religie heeft een taal, de Arabische taal!”
Relevante artikelen:
Taal (diverse artikelen)
Soerat al-Ikhlaas (112).
