Liefde voor een ongelovig familielid

Als een ongelovig familielid zegt dat hij/zij van jou houdt,
mag je dan op een zelfde manier reageren?

Islam Q&A. Vertaald door Aboe Yoesoef ‘Abdoellaah.

Alle lof is voor Allah.

Ten eerste:

Onderwerping aan de Heer der werelden, met lichaam en ziel, behoort tot de grootste doelen van de boodschap van de islam.

Tot de implicaties daarvan behoort dat het nastreven van de Liefde en Tevredenheid van Allah Ta’aalaa (Verheven is Hij) de beweegreden is voor het houden van degenen van wie je houdt en voor het haten van degenen die je haat. Men maakt de religie van Allah dus de focus van al zijn gevoelens en al zijn handelingen.

De profeet (vrede en zegeningen van Allah zijn met hem) heeft gezegd (Nederlandstalige interpretatie):

“De sterkste band van geloof is dat je liefhebt omwille van Allah en haat omwille van Allah.” [Overgeleverd door Ah’med (18524); als h’asan (goed) geclassificeerd door de commentator op Sah’ieh’ at-Targhieb (3030).] Zie het artikel al-walaa-e wa al-baraa-e – loyaliteit en distantiëring.

Anas ibn Maalik (moge Allah tevreden over hem zijn) verhaalde dat de profeet (vrede en zegeningen van Allah zijn met hem) gezegd heeft (Nederlandstalige interpretatie):

“Er zijn drie dingen, wie ze bereikt zal de smaak van geloof proeven: wanneer Allah en Zijn boodschapper hem dierbaarder zijn dan al het andere; wanneer hij van iemand houdt en alleen van hem houdt omwille van Allah; en wanneer hij het haat om terug te keren naar ongeloof zoals hij het haat om in het vuur geworpen te worden.” [Overgeleverd door al-Boekhaarie (16) en Moeslim (43).]

Ten tweede:

Wat hierboven bevestigd is betekent niet dat er tussen een moslim en een bepaalde ongelovige wegens de een of andere reden niet een natuurlijke vorm van liefde kan zijn, zoals familiebanden, banden door middel van een huwelijk (schoonfamilie), of daden van vriendelijkheid en begunstiging van de kant van de ongelovige enzovoort, terwijl hij tegelijkertijd nog steeds zijn religie verwerpt en afkerig is jegens hem wat dat betreft.

Allah Ta’aalaa (Verheven is Hij) erkende de liefde van de profeet (vrede en zegeningen van Allah zijn met hem) voor zijn oom Aboe Taalib, ondanks dat hij een ongelovige was. Allah Ta’aalaa zegt (Nederlandstalige interpretatie):

“Waarlijk, jij (o Moh’ammed) kunt wie jij lief hebt niet leiden, maar Allah leidt wie Hij wil. ^(#1) En Hij weet het beste wie de rechtgeleiden zijn.” [Soerat al-Qasas (28), aayah 56.]

Die liefde voor zijn oom was een natuurlijke vorm van liefde, want hij was een familielid (die hem ook nog eens enorm gesteund had).

Allah ‘Azza wa Djel (de Almachtige en Majesteitelijke) heeft het toegestaan om te trouwen met de vrouwen van de Mensen van het Boek ^(#2), hoewel een huwelijk zorgt voor liefde tussen de partners, zoals Allah Ta’aalaa zegt (Nederlandstalige interpretatie):

“En tot Zijn tekenen behoort dat Hij vanuit jullie zelf (jullie eigen soort) echtgenotes schiep voor jullie, zodat jullie bij hen rust vinden en Hij bracht tussen jullie genegenheid en barmhartigheid…” [Soerat ar-Roem (30), aayah 21.]

Deze liefde is een intuïtieve vorm van liefde, zoals liefde voor eten, dranken, kleding enzovoort. Dit betekent niet dat er tegelijkertijd geen religieuze oppositie kan zijn, want het zijn twee verschillende kwesties.

Dit is als een medicijn; iemand kan houden van een medicijn en tegelijkertijd dit medicijn haten. Het is liefde in de ene zin en haat in een andere zin.

Evenzo, het vechten (jihad) omwille van Allah Soebh’aanahoe wa Ta’aalaa (Glorieus en Verheven is Hij) (alsook polygamie, bijvoorbeeld) brengt een natuurlijke afkeer met zich mee jegens de pijn die het met zich meebrengt, maar ook islamitisch voorgeschreven liefde wegens de grote beloning die men er voor krijgt. Allah Ta’aalaa zegt (Nederlandstalige interpretatie):

“De strijd is jullie voorgeschreven, terwijl jullie er een afkeer van hebben…” [Soerat al-Baqarah (2), aayah 216.]

Sheikh Ibn ‘Oethaymien zei: “Er is geen kritiek op iemand wanneer hij een afkeer heeft van iets dat voor hem voorbeschikt is, zo lang dat hij er geen afkeer van heeft omdat de Wetgever (Allah Ta’aalaa) het opgelegd heeft, maar omdat hij er een afkeer van heeft omdat het een natuurlijk gevoel is. Maar wat betreft het feit dat het door de Wetgever opgelegd is, het is vereist dit te accepteren en er tevreden mee te zijn.” [Einde citaat uit Tefsier al-Faatih’ah wa l-Baqarah (3/50).]

Berustend hierop, een zoon of een neef kan een ongelovige zijn, maar hij respecteert de rechten die gebaseerd zijn op verwantschap en hij behandelt zijn islamitisch familielid of vader goed en onderhoudt de familiebanden met hem zoals het hoort.

Een echtgenote kan mogelijkerwijs behoren tot de Mensen van het Boek, maar zij is liefdevol jegens haar echtgenoot en behandelt hem goed, dus hij zal ongetwijfeld van haar houden. (Of een bekeerling die van zijn/haar ongelovige ouders houdt.) Dit is een natuurlijke vorm van liefde, maar op dat zelfde moment dient hij te haten wat zij volgt aan incorrect geloof. Dit is de betekenis van oppositie jegens haar met betrekking tot haar religie, of haar religie verwerpen.

(Lees verder onder de afbeelding.)

Sheikh Saalih’ Aal ash-Shaykh zei: “Het punt is dat al-walaa-e wa al-baraa-e (loyaliteit en distantiëring) met betrekking tot een specifieke ongelovige bestaat uit drie niveaus:

1.) Liefde en loyaliteit jegens de ongelovige vanwege zijn ongeloof. Dit is op zichzelf ongeloof.

2.) Van hem houden en hem eren louter wegens wereldse doelen. Dit is niet toegestaan en het is verboden, en het is een vorm van laakbare loyaliteit.

3.) Als het als antwoord is op een gunst, of het is wegens familiebanden. Deze vorm van liefde jegens, of het verrichten van vriendelijke handelingen voor hem wegens dit en dergelijke, zo lang hij niet iemand is van de ongelovigen die in staat van oorlog verkeren met de moslims, is de vorm van liefde waarvoor er een concessie is.

(Einde citaat uit It-h’aaf as-Saa-il bima fie at–Tah’h’aawiyyah min Masaa-il, p. 501.)

Berustend hierop, er is een verschil tussen het liefhebben van een specifieke ongelovige vanwege zijn religie en wat hij volgt aan valsheid, en hem liefhebben vanwege een bepaalde reden, zoals familiebanden of huwelijk. Er is niets mis met het laatstgenoemde, aangezien het niet strijdig is met het afkerig zijn van hen vanwege religie en hun ongeloof verwerpend.

Als de basis voor deze liefde toegestaan is volgens de islamitische leerstelling, en het is niet verboden volgens de islam, dan is er niets mis mee om dit te uiten, vooral als dit geschiedt door vriendelijk te reageren.

En Allah weet het best.

Bron: https://islamqa.info/en/256706 (Engels) / https://islamqa.info/ar/256706 (Arabisch).

Relevante artikelen:

Het verbreken van de familiebanden

Mijn religie is vriendelijkheid

Religieuze tolerantie in de Islam

De vergeten islamitische beschaving

Al-Walaa-e wa al-baraa-e – loyaliteit en distantiëring

Bekeerlingen (diverse artikelen), waaronder: Tips voor bekeerlingen