Mohammed, Gods laatste boodschapper
(Allahs zegeningen en vrede zijn met hem.)
De geschiedenis heeft de verschijningen en handelingen van vele religieuze leiders vastgelegd: Mozes, Jezus, Zoroaster (de vader van de Perzische godsdienst uit de Oudheid), Abraham en nog vele anderen.
Ook telt de geschiedenis verscheidene personen die zichzelf tot profeten hebben uitgeroepen, waarbij zij beweerden goddelijke openbaringen door te geven aan de mensheid. Van een aantal personen is bewezen dat zij valse profeten waren en vele anderen zijn vergeten. Er is echter één religieuze leider die alleen staat: een ongeletterde man, die een openbaring van God heeft doorgegeven aan de mensheid en zo de loop van de geschiedenis – en hiermee de toekomst van miljoenen mensen – veranderd heeft. Zijn naam is Moh’ammed, de laatste profeet en boodschapper van God (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem).
Encyclopedia Brittannica (Vol. 12) bevestigd: “…een grote hoeveelheid van details in de wat oudere bronnen tonen aan dat hij een eerlijke en oprechte man was, die het respect en de loyaliteit had gewonnen van anderen, die net als hij oprechte en eerlijke mannen waren.”
Bernard Shaw, de bekende Ierse schrijver die in 1925 de Nobelprijs voor de Literatuur won, zei over hem (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem): “Hij moet de redder van de mensheid genoemd worden. Indien een man als hij de alleenheerschappij van de moderne wereld zou bezitten, dan zou hij succesvol zijn in het oplossen van alle problemen op een manier die vrede en geluk zou brengen – dit geloof ik waarlijk.” (The Genuine Islaam, Singapore, Vol. 1, No. X 1936.)
Hij was verreweg de meest perfecte persoon die ooit voet heeft gezet op deze aarde. Hij verkondigde een religie, stichtte een staat, bouwde een natie, schiep een morele code, voerde verschillende sociale en politieke hervormingen door, stichtte een machtige en dynamische samenleving om zijn leringen in praktijk te brengen en uit te dragen én heeft de denkbeelden van de mens volledig veranderd – zowel voor degenen in het verleden als in de toekomst.
“Zijn naam is Mohammed (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem)!”
In het oude Arabië – waar Moh’ammed (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) geboren is – begon hij in 570 n.C. met de verkondiging van de Islam: de religie van de waarheid en overgave van de mens aan één God. Op 40-jarige leeftijd begon hij met deze missie en deze heeft voortgeduurd tot zijn dood, op zijn 63ste.
Gedurende de korte periode van 23 jaar van profeetschap, heeft Moh’ammed (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) het gehele Arabische schiereiland voor altijd veranderd. Voordat één generatie verstreken was, ging de meerderheid van de mensen van heidendom en verafgoding, over naar het strikte monotheïsme. Zij gingen van twistende stammen en oorlogen over naar nationale solidariteit en cohesie; van toestanden van losbandigheid en dronkenschap naar soberheid en vroomheid; van wetteloosheid en anarchie naar een levensstijl die gekenmerkt werd door discipline; van morele faillissement naar het hoogste niveau van morele perfectie. De geschiedenis heeft nooit zo’n volledige transformatie van mensen gekend, noch zo’n transformatie van plaats – probeert u zich eens voor te stellen, dat al deze ongelofelijke wonderen plaats hebben gevonden in slechts twee eeuwen, door de inspanningen van één man!
De beroemde historicus Lamartine vraagt zich het volgende af, wanneer hij spreekt over de essentie van menselijke grootsheid: “Indien de omvang van doel, het beperkt aantal middelen en de wonderbaarlijkheid van de resultaten drie criteria zijn van menselijke genialiteit, welke persoon uit de moderne geschiedenis kan zich dan vergelijken met Moh’ammed?
De bekendste mannen hebben slechts wapens, wetten en rijken geschapen. Zij hebben niet meer dan materiële machten gecreëerd, die vaak verschrompelden voor hun ogen. Deze man heeft niet alleen legers gemobiliseerd, wetten gemaakt, een rijk gecreëerd, mensen en dynastieën verhuisd, maar zelfs miljoenen mensen achter zich geschaard, verspreid over eenderde van de toen bewoonde wereld! Sterker nog: hij heeft zelfs altaren, goden, religies, ideeën, overtuigingen en zielen veranderd. Zijn zelfbeheersing terwijl hij overwinningen behaalde (#1), zijn ambitie die volledig gewijd was aan één idee – en niet naar het streven naar een groot rijk – zijn oneindige gebeden, zijn mystieke conversaties met God, zijn overlijden en zijn overwinning na zijn overlijden: al deze grote wonderen zijn geenszins bedrog, maar een ferme overtuiging die hem de macht gaf om een dogma terug te brengen.
<<< (#1) Washington Irving (een Amerikaans schrijver, biograaf en historicus) schreef in zijn boek Mahomet and His Successors (uit 1850): “Zijn militaire overwinningen zorgden niet voor trots of verwaande glorie, wat wel het geval geweest zou zijn als ze beïnvloed waren door zelfzuchtige doelen. Op het toppunt van zijn macht onderhield hij dezelfde eenvoud betreffende manieren en uiterlijk als in zijn dagen van tegenslag.”>>>
Dit dogma was tweevoudig: de eenheid en onstoffelijkheid van God – het eerste begrip geeft aan wat God wel is, en het tweede begrip geeft aan wat Hij niet is; enerzijds het onttronen van de valse goden door middel van het zwaard, en anderzijds het geven van een beeld (van de waarheid) door middel van woorden.
Filosoof, spreker, gezant, wetgever, krijger, veroveraar van denkbeelden, restaurateur van rationele dogma’s – van een geloof zonder afbeeldingen, stichter van 20 wereldse rijken en één spiritueel rijk: dát is Moh’ammed (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem)!
Met betrekking tot al de standaarden waarmee menselijke grootheid gemeten kan worden, kunnen wij ons afvragen: IS ER OOK MAAR EEN MENS BETER DAN HIJ?” (Lamartine, Histoire de la Turquie, Paris, 1854, Vol. 11, p. 276-277.)
De wereld heeft grote persoonlijkheden gekend. Dit waren echter eenzijdige figuren, die zichzelf slechts onderscheidden op één of twee gebieden; denk bijvoorbeeld aan militair leiderschap of religie. De levens en leringen van deze grote persoonlijkheden zijn gehuld in de nevelen van de tijd. Er is zoveel speculatie en onenigheid over de tijd en plaats van hun geboorte, de mode en stijl van hun leven, de oorsprong en detail van hun leringen en de mate van succes of falen van wat zij predikten, dat het onmogelijk is voor de mensheid om de levens en leringen van deze mensen nauwkeurig te reconstrueren
Dit geldt echter niet voor deze man. De profeet Mohammed (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) heeft zoveel bereikt op verscheidene gebieden van het menselijk denken en gedrag. Elk detail van zijn privé-leven en publieke verschijning is nauwkeurig vastgelegd en met toewijding goed bewaard gebleven tot de dag van vandaag. De authenticiteit van de bronnen is zelfs zó nauwkeurig, dat niet alleen de vrome volgelingen hiervoor instaan, maar dat zelfs de bevooroordeelde critici moeten toegeven dat zorgvuldigheid voorop heeft gestaan bij het vastleggen van het leven van Moh’ammed (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem).
Moh’ammed (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) was een religieuze leider, een sociale hervormer, een morele gids, een rechtvaardige bestuurder, een betrouwbare vriend, een wonderlijke metgezel, een toegewijde echtgenoot, een liefhebbende vader – hij was al dit in één. Geen enkele man in de geschiedenis van de mensheid zal hem kunnen overtreffen, noch kan iemand hem evenaren in al deze aspecten van het leven. Slechts door zijn onzelfzuchtige persoonlijkheid heeft hij dergelijke perfectie kunnen bereiken.
Mahatma Gandhi spreekt in Jong India over het karakter van Moh’ammed (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem), zeggende: “Ik wilde weten wie vandaag de dag, zonder enige twijfel, de heerschappij heeft over de harten van miljoenen mensen… Ik werd meer dan overtuigd dat het niet het zwaard was, dat de Islaam heeft verspreid in die dagen. Het was de simpliciteit, het absolute wegcijferen van de eigen persoon, de nauwgezette aandacht voor zijn beloftes, de intense toewijding aan zijn vrienden en volgelingen, zijn onverschrokkenheid, zijn onbevreesdheid, zijn absolute vertrouwen in God en zijn eigen missie. Dit – en niet het zwaard – was de drager van de Islaam en overwon elk obstakel op haar pad. Toen ik het tweede deel uitlas (van de biografie van de profeet – Allahs zegeningen en vrede zijn met hem), was ik verdrietig dat er geen volgende deel meer was waarin ik kon lezen over zijn wonderbaarlijke leven.”
Thomas Carlyle – een Schots schrijver en historicus, wiens werk grote invloed had in het Victoriaanse tijdperk – was gewoonweg verbaasd in zijn boek ‘Helden en Heldenaanbidding’ over “hoe een man in zijn eentje vijandige stammen en zwervende bedoeïenen kon omvormen tot één van de meest machtige en beschaafde naties van de mensheid – dit in minder dan twee decennia.”
Diwan Chand Sharma schreef: “Moh’ammed was de ziel van goedhartigheid en zijn goedheid werd altijd gevoeld door de mensen om hem heen – dit werd nooit vergeten.” (D. C. Sharma, The Prophets of the East, Calcutta, 1935, p. 12.)
Edward Gibbon en Simon Ochley schreven over de (geloofs)verklaring van de Islaam, met de woorden: “‘Ik geloof in één God en Mohammed is een gezant van God’ is de simpele en onveranderlijke verklaring van de Islaam. Het intellectuele beeld van God is nooit vernederd door een zichtbaar idool; de eer van de profeet heeft nooit de grenzen van deugdzaamheid onrecht aangedaan; en zijn levende waarneming heeft de dankbaarheid van zijn volgelingen binnen de perken van reden en religie gehouden.” (History of the Saracen Empires, London, 1870, p. 54.)
Moh’ammed (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) was niet meer of minder dan een menselijk wezen. Hij was echter wél een persoon met een nobele missie, waardoor de gehele mensheid verenigd zou worden om de enige God te aanbidden. Hij stelde ten doel om de mensheid te onderwijzen hoe een oprecht en eerlijk leven te leiden volgens de wil van God.
Moh’ammed (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) beschreef zichzelf altijd als een “dienaar en boodschapper van God” en al zijn handelingen afzonderlijk bevestigden de waarheid van deze zin.
Sprekend over het aspect van gelijkheid – in de Islaam – tegenover God, schreef de bekende Indische dichteres Sarojini Naidu het volgende: “Het was de eerste religie die democratie predikte en ten uitvoer bracht. (#2) Deze gelijkheid komt tot uitdrukking in de moskee, wanneer de mensen bijeenkomen voor het gebed en de koning en boer zij aan zij neerknielen en uitroepen ‘Allah is de Grootste (Allaahoe Akbar)!’ Ik ben telkens onder de indruk van deze ondeelbare eenheid van de Islaam, die van 2 mensen automatisch broeders maakt.” (S. Naidu, Ideals of Islaam, vide Speaches ~ Writings, Madras, 1918, p. 169.)
<<< (#2) In de Islaam kennen we geen democratie waarbij de mens volledige vrijheid heeft om eigen wetten te maken. Democratie is ongetwijfeld een moderne vorm van shirk (polytheïsme) in termen van gehoorzaamheid en volgen, of wetgeving, aangezien het de Soevereiniteit van de Schepper en Zijn absolute recht om wetten uit te vaardigen ontkent, en men dit recht toekent aan menselijke schepsels [zie Mawsoe’at al-Adyaan wa al-Madzaahib al-Moe’aasirah (2/1066, 1067)]. In de Islaam kennen we ook geen autocratie of dictatuur, waarbij de macht in handen is van één persoon. Maar wij volgen de middenweg van shoeraa (overleg, beraadslaging): de handelwijze van moslims is open – d.w.z. op die gebieden waar Allah de Verhevene of Zijn boodschapper (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) geen beslissingen over genomen hebben – en dit wordt bepaald door onderling overleg (rekening houdend met de islamitische sharie’ah – wetgeving) tussen diegenen die recht hebben om hun stem te laten horen. Bijvoorbeeld in persoonlijke huiselijke kwesties, zoals tussen een echtgenoot en echtgenote, of andere betrokken leden van een gezin; in zakelijke kwesties, zoals tussen zakenpartners of andere belanghebbende partijen; en staatsaangelegenheden, zoals tussen leiders en onderdanen, of zoals tussen verschillende bestuurlijke organen. (A. Yusuf Ali Quran Commentary, de herziene versie.)>>>
Professor Hurgronje (1857–1936), een Nederlands arabist en islamoloog, schreef: “Het Verbond van Volkeren, in het leven geroepen door de profeet van de Islaam, baseert het principe van internationale gelijkheid en menselijke broederschap op universele fundamenten, opdat de kaars wordt doorgegeven aan andere volkeren… Het is een feit, dat geen enkel volk ter wereld heeft kunnen evenaren wat de Islaam heeft gedaan met het idee van ‘Het Verbond van Volkeren’.”
De wereld heeft nooit geaarzeld individuen te verheffen tot goddelijkheden, terwijl hun levens en missies verloren zijn geraakt in legendes. Historisch gezien hebben al deze legenden niet eens een fractie bereikt van wat Moh’ammed (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) heeft volbracht. Al het streven en harde werken van Moh’ammed (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) was gericht op het verenigen van de mensheid om de enige God te aanbidden, volgens morele perfectie. Moh’ammed (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) en zijn metgezellen (moge Allah tevreden zijn met hen) hebben nooit beweerd dat hij de reïncarnatie of zoon is van God, noch hebben zij beweerd dat zijn oorsprong goddelijk is – Moh’ammed (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) werd en wordt nog steeds gezien als een gewone menselijke boodschapper, uitgekozen door God.
‘Oemar (moge Allah tevreden zijn met hem) verhaalde: “Ik hoorde de profeet (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) zeggen (Nederlandstalige interpretatie): ‘Overdrijf niet in het vereren van mij zoals de christenen de zoon van Maria (Jezus- vrede zij met hem) vereerden, want ik ben slechts een dienaar. Dus noem mij de dienaar van Allah en Zijn boodschapper.’” (Sah’ieh’ al-Boekhaarie, 4/3445.)
Michael H. Hart (#3) heeft in zijn boek, dat verhaalt over een ranglijst van individuen die bijgedragen hebben aan het verheffen en bevorderen van de mensheid, het volgende gezegd: “Mijn keuze om Moh’ammed op de eerste plaats te zetten, op de lijst van de meest invloedrijke personen ter wereld, kan sommige lezers verrassen en in twijfel getrokken worden door anderen, maar hij was wél de enige persoon in de geschiedenis die buitengewoon succesvol was op zowel religieus als niet-religieus gebied.” (M. H. Hart, The 100: A Ranking of the Most Influential Persons in History, New York, 1978, p. 33.)
<<< (#3) Michael H. Hart heeft een Ph.D. in astrofysica aan de Princeton Universiteit, getuigschriften in natuurkunde, astronomie en computerwetenschappen, alsook een academische titel rechten; hij was een onderzoekswetenschapper bij NASA en is nu een professor natuurkunde aan de Trinity Universiteit in San Antonio, Texas, VS.>>>
Zelfs na het voorbijgaan van veertien volle eeuwen, is het leven en de lering van Moh’ammed (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) behouden gebleven zonder enig verlies, verandering of toevoeging. De bronnen over het leven van de profeet Moh’ammed (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) kunnen de mensheid genezen van haar vele ziektes, zoals deze manieren van de profeet (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) de mensheid al eerder hebben genezen. Dit is niet een conclusie van de volgelingen van Moh’ammed (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem), maar een onontkoombare conclusie van kritisch en onbevooroordeeld onderzoek van de geschiedenis.
Misschien is er tijd voor u om deze voortreffelijke persoon te leren kennen; deze zelfde persoon die de levens van miljarden mensen heeft veranderd de afgelopen 1400 jaar.
Hij kan ook uw leven veranderen.
Relevante artikelen:
De profeet Moh’ammed (diverse artikelen)
