Het vieren van Mawlid al-Nabi

De verjaardag van de profeet.

(vrede en zegeningen van Allah zijn met hem.)

Mawlid al-NabiSamengevat uit Madjmoe’ al-Fataawaa wa Maqaalaat Moetanawwi’ah 1/183. Vertaald uit het Arabisch. Bron: al-Bida’, wal moeh’dathaat, wa ma laa asla lahoe. [Verzameling fatwa’s van sheikh ‘Abdel-‘Aziez ibn Baaz (moge Allah hem genadig zijn), sheikh Moh’ammad ibn Saalih’ al-‘Oethaymeen (moge Allah hem genadig zijn), Saalih’ al-Fawzaan en ‘Abdoellaah ibn Abderrah’maan ibn Djibrien.]

Alle lof zij Allah. Vrede en zegeningen zijn met Zijn boodschapper, met zijn familie, zijn metgezellen en wie zich laat leiden door hun leiding.

Herhaaldelijk wordt door velen de vraag gesteld over de islamitische visie op het vieren van Mawlid al-Nabi, het opstaan voor hem tijdens de viering, hem groeten en andere zaken die worden gedaan tijdens de viering van al-Mawlid.

Het antwoord: het is niet toegestaan om Mawlid an-Nabi of de verjaardag van anderen te vieren. Omdat dit een innovatie (bid’ah) is, die is toegevoegd aan het geloof. Immers, de profeet (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem), zijn rechtgeleide khaliefen en de andere metgezellen (moge Allah tevreden over hen zijn) en hun volgers op het pad van leiding tijdens de begunstigde eeuwen hebben dit niet gevierd, terwijl zij meer kennis over de Soennah hadden, de profeet (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) meer liefhadden en zijn wetgeving nauwkeuriger volgden dan de mensen na hen.

In een authentieke overlevering zegt de profeet (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) dan ook (Nederlandstalige interpretatie): “Wie aan deze zaak van ons iets toevoegt wat er niet bij hoort; dat zal niet geaccepteerd worden.”

En hij (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) zegt in een andere overlevering (Nederlandstalige interpretatie): “Volg mijn Soennah en de soennah van de rechtgeleide khaliefen na mij: grijp het vast en bijt erop met jullie kiezen. En O wee voor toegevoegde zaken. Immers, elke toevoeging is een bid’ah (innovatie in het geloof) en elke bid’ah is een dwaling.”

In deze twee overleveringen is een gevaarlijke waarschuwing voor het toevoegen van bid’ah (innovaties) aan het geloof, alsook hiernaar te handelen.

Allah de Meest Verhevene zegt in Zijn Duidelijke Boek (Nederlandstalige interpretatie): “…En wat de boodschapper (Moh’ammed) jullie geeft (van de oorlogsbuit), neem dat dan; en wat hij jullie onthoudt, onthoud jullie dan…” [Soerat al-H’ashr (59), aayah 7.]

En Hij, de Meest Verhevene, zegt (Nederlandstalige interpretatie): “…laat degenen die afwijken van zijn bevel er opletten dat een fitnah (beproeving, kwelling) of een pijnlijke kwelling hen niet treft.” [Soerat an-Noer (24), aayah 63.]

En de Meest Verhevene zegt ook (Nederlandstalige interpretatie): “Bij Allah! Er is voor jullie in de boodschapper van Allah (Moh’ammed) werkelijk een goed voorbeeld voor degene die op Allah en de Laatste Dag hoopt en die Allah veel gedenkt.” [Soerat al-Ah’zaab (33), aayah 21.]

En Hij, de Meest Verhevene, zegt (Nederlandstalige interpretatie): “En de allereersten (die de islam accepteerden) van de moehaadjiroen en de ansaar en degenen die hen in het goede volgden (in geloofsleer, spraak en daden): Allah is tevreden met hen en zij zijn tevreden met Hem. Hij heeft voor hen Tuinen voorbereid waar de rivieren onder door stromen, zij zijn daarin onsterfelijk, eeuwig (zullen zij er genieten). Dat is het geweldige succes.” [Soerat at-Tawbah (9), aayah 100.]

En Hij, de Meest Verhevene, zegt (Nederlandstalige interpretatie): “…Vandaag heb Ik jullie religie vervolmaakt voor jullie, Mijn gunsten voor jullie volledig gemaakt en de Islaam voor jullie gekozen als jullie religie…” [Soerat al-Maa-idah (5), aayah 3.]

Er zijn vele verzen met deze betekenis. Uit het innoveren van al-Mawlid volgt de implicatie dat Allah de Verhevene deze godsdienst niet heeft vervolmaakt voor deze oemmah en dat de profeet (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) niet alles aan de oemmah heeft overgeleverd waarnaar zij moet handelen. “En dat het geloof pas compleet is geworden” nadat deze latere generaties zijn gekomen en aan het geloof van Allah zaken hebben toegevoegd waar Allah geen toestemming voor heeft gegeven. Zij beweren dat dit iets is wat hen nader tot Allah brengt. Deze mensen bevinden zich ongetwijfeld in een groot gevaar, omdat zij (indirect) bezwaar tekenen tegen Allah de Meest Verhevene en tegen Zijn boodschapper (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem). Terwijl Allah de Meest Verhevene de godsdienst voor Zijn dienaren vervolmaakt heeft en Zijn gunst volledig heeft gemaakt. En de profeet (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) heeft de duidelijke verkondiging gebracht. Hij heeft daarom geen weg gelaten die leidt naar het Paradijs en verwijdert van het Vuur, of hij heeft die duidelijk gemaakt voor de oemmah. Daarom zegt hij (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) in de authentieke h’adieth die overgeleverd is door ‘Abdoellaah ibn ‘Amr (Nederlandstalige interpretatie): “Elke profeet die Allah heeft gestuurd had de verplichting om zijn oemmah te duiden op het goede dat hij voor hen weet en hen te waarschuwen voor het kwade dat hij voor hen weet.” (Moeslim.)

Het is verder bekend dat onze boodschapper (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) de beste der boodschappers is en hun laatste. Hij heeft beter dan wie dan ook het geloof overgebracht en verduidelijkt. Dus als het vieren van Mawlid al-Nabi iets was waar wij de Tevredenheid van Allah mee zouden krijgen, dan had de profeet (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) dit zeker verduidelijkt aan de oemmah, of dan had hij dat zelf gevierd tijdens zijn leven, of zijn metgezellen (moge Allah tevreden met hen zijn) zouden dit hebben gedaan.

…Daarom weten wij dat dit niet hoort bij het geloof en dat het een toegevoegde innovatie is. Daarbij komt nog dat het een imitatie van de lieden van het Schrift is – de joden en de christenen – in hun feesten.

Echter, aangezien niets van dit is voorgekomen, kunnen we met zekerheid stellen dat deze viering niet tot de islam behoort. Sterker nog, het behoort tot de toevoegingen aan het geloof waarvoor de profeet (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) zijn oemmah heeft gewaarschuwd in de twee voorgaande ah’aadieth

Uit voorgaande blijkt dus duidelijk voor eenieder met gezond verstand en voor eenieder die streeft naar de waarheid en die rechtvaardig is, dat het vieren van Mawlid al-Nabi niet hoort bij het islamitische geloof.

Sterker nog, het is een toegevoegde bid’ah, waar Allah en de profeet (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) voor gewaarschuwd hebben…

[Noot van uwkeuze.net: er is ook geen bid’ah h’asanah – goede innovatie! Want dan zeg je met andere woorden dat de profeet (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) vergeten is iets goeds mede te delen, en dat is onjuist omdat Allah de Verhevene met hem de religie voltooide en volmaakte. Allah Ta’aalaa zegt (Nederlandstalige interpretatie): “…Vandaag heb Ik jullie religie vervolmaakt voor jullie, Mijn gunsten voor jullie volledig gemaakt…” [Soerat al-Maa-idah (5), aayah 3.] – Einde noot.]

Zie ook het Engelstalige Mawlid al-Nabi (the Prophet’s birthday) op www.islamqa.info/en/249. (Dit wordt in een nieuw tabblad geopend.)

(Lees verder onder de afbeelding.)

 

Noot van uwkeuze.net – we kunnen het als volgt samenvatten:

Ieder jaar in de maand Rabie’ al-Awwal (zie Islamitische kalender) leeft de discussie weer op over het wel of niet vieren van de geboortedag van onze geliefde profeet (salallaahoe ‘alayhie wa sellem). Hier twee simpele punten om mee te nemen in deze discussie, punten die ons inziens de discussie vrij kort kunnen houden, twee feiten die voor iedereen makkelijk te begrijpen zijn:

1.) Het is een feit dat de profeet (salallaahoe ‘alayhie wa sellem) nooit zijn verjaardag heeft gevierd, noch heeft hij ons ooit opgedragen zijn verjaardag te vieren. Het is ook een feit dat de sah’aabah (metgezellen – moge Allah tevreden over hen zijn) dit nooit hebben gedaan, noch de taabi’ien (volgelingen), noch de grote imams als Aboe H’aniefah, Maalik, as-Shaafi’ie of Ah’med ibn H’anbal. Zij hadden hier nog nooit van gehoord, en er bestaan dan ook geen overleveringen uit hun tijd dat zij deze dag vierden, of ons opriepen het te vieren. Niet in Sah’ieh’ al-Boekhaarie, niet in Sah’ieh’ Moeslim, niet in de Soenan van Aboe Daawoed of at-Tirmidzie. We nemen aan dat iedere moslim het met ons eens is dat deze eerste generaties meer liefde hadden voor Allah en Zijn boodschapper dan wij, en dat zij meer kennis bezaten dan wij. Dus als zij deze geboortedag niet vierden, waarom wij dan wel? Denken wij beter te weten hoe Allah te aanbidden dan mensen als Aboe Bakr, ‘Oemar, ‘Oethmaan of ‘Ali (moge Allah tevreden over hen zijn)?

2.) Het tweede feit is dat er onder de geleerden een groot meningsverschil bestaat over de dag waarop de boodschapper van Allah (salallaahoe ‘alayhie wa sellem) zou zijn geboren, ja zelfs over de maand waarin hij zou zijn geboren. Ook al nemen velen een vaste datum in deze maand als een vaststaand feit aan, het is daarentegen een vaststaand feit dat veel gerespecteerde geleerden hele andere data aanvoerden. Veel van de geleerden meenden inderdaad dat hij geboren zou zijn in Rabie’ al-Awwal, maar verschilden vervolgens van mening over de precieze dag. Maar veel van de gerespecteerde geleerden meenden bijvoorbeeld dat de boodschapper van Allah (salallaahoe ‘alayhie wa sellem) zou zijn geboren in de maand Ramadhaan. Weer anderen meenden dat hij was geboren in de maand Safar, in Rabie’ al-Aakhir, of in Moeh’arram. Dit zijn bekende meningen die men terug kan vinden in veel werken over de Sirah. (Zie bijvoorbeeld “as-Sirah al-Halabiyyah“). Wat toont dit meningsverschil aan? Allereerst toont dit aan dat er geen letterlijke, betrouwbare h’adieth is die de precieze geboortedatum geeft. En dat toont weer aan dat de mensen ten tijde van de sah’aabah het niet zo belangrijk vonden op welke dag de profeet (salallaahoe ‘alayhie wa sellem) precies geboren was. Zijn geboorte was uiteraard wel belangrijk, en een grote zegening voor de werelden, maar de precieze datum werd minder belangrijk geacht.

We hopen dat deze twee simpele feiten wat duidelijkheid brengen voor sommigen in deze discussie.

Degenen die de Mawlid vieren beweren regelmatig dat Shaykh-oel-Islaam Ibn Taymiyyah dit gebruik zou hebben goedgekeurd. Zij halen met name deze naam aan, omdat ze weten dat degenen die tegen het vieren van de Mawlid zijn, Ibn Taymiyyah beschouwen als één van de grootste geleerden. En zo wensen zij dus verwarring te scheppen en de tegenstanders van het vieren van de Mawlid te laten twijfelen. Je hoort het keer op keer: “Maar Ibn Taymiyyah heeft het wel goedgekeurd!” Er zijn slechts weinigen die deze bewering onderzoeken.

Zie www.dorar.net/art/1459 voor een interessant onderzoek (in het Arabisch) naar deze bewering, dat duidelijk aantoont dat Ibn Taymiyyah helemaal nooit heeft gezegd dat het vieren van de Mawlid is toegestaan. Sterker nog: hij keurde het af, zoals hij iedere bid’ah afkeurde.

Moge Allah ons leiden op Zijn weg, met een diepe kennis waar we naar zullen handelen, oprecht voor Hem alleen.

 

Relevante artikelen:

Het verbod op innovaties (bid’ah)

Het volgen van Allahs boodschapper is een verplichting

De Soennah (diverse artikelen)

De profeet Moh’ammed (vrede en zegeningen van Allah zijn met hem) (diverse artikelen)

 

 

Meld je aan voor onze nieuwsbrief

Meld je aan voor onze nieuwsbrief

Salamualeykum! Meld je aan voor onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van de laatste updates.

DJazaak Allahu ghairan