De wonderbaarlijkheid van de Koran

 إعجاز القرآن – i’djaaz al-Qor-aan

Geschreven door Uwaymir Anjum.
Vertaald door Oem Mohammed.

Waarlijk, alle lof is voor Allah. Wij prijzen Hem, zoeken Zijn hulp en vragen Hem om vergeving. Wij zoeken toevlucht bij Allah tegen het slechte in onze zielen en het slechte van onze handelingen. Wie Allah leidt, er is niemand die hem kan misleiden; en wie Allah laat dwalen, er is niemand die hem kan leiden. Ik getuig dat er geen God is Die het recht heeft om aanbeden te worden behalve Allah, Hij heeft geen deelgenoten, en ik getuig dat Moh’ammed Zijn dienaar en boodschapper is. Voorts:

Dit artikel bestaat uit de volgende hoofdstukken:

– De uitdaging van onnavolgbaarheid
– Zijn onweerstaanbare, tijdloze boodschap
– Zijn samenhang
– Zijn oproep tot redeneren en logica
– Zijn voorkennis en ontkrachting van de kwaadsprekers en verwerpers
– Zijn ontzagwekkende zelfverzekerdheid
– Zijn superioriteit boven wetenschap
– Voorspellingen
– Zijn superioriteit boven literatuur
– Zijn retorische voortreffelijkheid en onberispelijke woordkeuze
– Zijn verheffende herhaling
– Zijn overlevering van verhalen
– Zijn miraculeuze, welluidende en genezende recitatie

De uitdaging van onnavolgbaarheid

De Koran (al-Qor-aan) heeft de ongelovigen uitgedaagd om het (de Koran) te evenaren; na geen respons hierop te hebben gehad, daagde de Koran ze uit om slechts tien vergelijkbare soewar (hoofdstukken) te produceren; en uiteindelijk, toen er niemand was die deze uitdaging aan kon nemen, daagde de Koran ze uit om slechts één soerah (hoofdstuk) als de Koran te produceren.

Allah Ta’aalaa (Verheven is Hij) zegt in Zijn Nobele Koran (Nederlandstalige interpretatie):

“Zeg (o Moh’ammed): ‘Bij Allah! Als de mensen en de djinn samen zouden komen om het gelijke van deze Koran voort te brengen, dan kunnen zij het gelijke daarvan niet voortbrengen, zelfs al zouden zij elkaar helpen (#1).’” [Soerat al-Israa-e (17), aayah 88.]

<<<(#1) Noot van uwkeuze.net: het bewijs voor de Koran is zijn eigen schoonheid en aard en de omstandigheden waaronder het afgekondigd werd. De wereld werd uitgedaagd om een gelijkwaardig boek te produceren en heeft er geen geproduceerd!! De Koran is het enige geopenbaarde Boek wiens tekst zuiver en onveranderd is gebleven. Zie het 204 pagina’s tellende boek Logische argumenten voor het bevestigen van de waarheid van de beste der mensen: Moh’ammed ﷺ, hoofdstuk 2: “De bevestiging dat de Qor-aan niet afkomstig is van de profeet Moh’ammed ﷺ”, van dr. Abdulmuhsen Almutairi, uitgegeven door Uitgeverij Momtazah en te bestellen via onze webshop.>>>

“Of zeggen zij zelfs: ‘Hij (Moh’ammed) verzon het (de Qor-aan)’!? Zeg: ‘Breng dan tien verzonnen hoofdstukken die daaraan vergelijkbaar zijn en roep op wie jullie kunnen buiten Allah (om jullie te helpen), als jullie waarachtig zijn.’” [Soerat Hoed (11), aayah 13.]

“En als jullie (o ongelovigen) in onzekerheid verkeren betreffende hetgeen Wij op Onze dienaar (Moh’ammed) hebben neergezonden, breng dan een hoofdstuk (van de Koran) voort dat daaraan gelijk is en roep jullie getuigen naast Allah op, als jullie waarachtig zijn.” [Soerat al-Baqarah (2), aayah 23.]

Deze uitdaging was gericht aan de Arabieren die trots waren op zichzelf vanwege hun poëzie en welsprekendheid. Het was zelfs in die mate dat hun poëzie gevuld was met zelfbewondering en het spotten met alle andere volkeren die dachten dat zij de Arabieren konden overtreffen in welsprekendheid (Jurjani, Rasail fil I´jaz). De geschiedenis levert vele gevallen over van grote Arabische dichters die naar de Qor-aan luisterden en meteen geboeid waren door zijn taal. De grootste Arabische dichteres, al-Khansaa’ heeft niet alleen de islam omhelsd vanwege dit, zij weigerde ook nog gedichten samen te stellen nadat ze de Qor-aan gehoord had.

Waarom was het onnavolgbaar? Ondanks het feit dat de vijanden van de islam geen middel onbeproefd hebben gelaten om het te bestrijden, waarom kan niemand dan iets produceren wat gelijkwaardig is aan een boek dat een Arabische handelaar uit de zevende eeuw zogenaamd wel kon verzinnen? Waarom is de Koran het meest gelezen, gememoriseerde en het meest geëerde boek in de wereld en in de geschiedenis sinds zijn openbaring? Simpelweg omdat het van Allah Ta’aalaa (Verheven is Hij) afkomstig is en niet door menselijke inspanning voort gekomen is. Zijn onberispelijke boodschap en onnavolgbare stijl zijn hier beide getuige van.

Zijn onweerstaanbare, tijdloze boodschap

Laa ilaaha illa llaah, er is geen god die het recht heeft om aanbeden te worden behalve Allah… dit is de essentie van de boodschap van de Qor-aan (een boodschap van zuiver monotheïsme). Het meest onweerstaanbare aspect van de Qor-aan is deze boodschap. De Qor-aan richt zich tot alle mensen en informeert hen over het uiteindelijke doel van hun bestaan. (Zie het artikel Het doel van de schepping.) De mens is geschapen, zoals de Qor-aan aangeeft, om de Ene God en de Schepper en Heer te erkennen en te aanbidden, en hij zal alleen slagen wanneer hij dit doet. De Koranische boodschap is vergeleken met elke ander religie of filosofie onnavolgbaar en onweerstaanbaarder, rationeler, spiritueel bevredigender en natuurlijker: er is slechts één God Die Rechtvaardig, Genadevol, Almachtig en Alwetend is. De mensen staan alleen voor God, er is geen kortere weg zoals het behoren tot een ras, hulp zoeken bij de heiligen, of het geloven in ‘Gods zoon’ of ‘moeder’. Er is slechts één correcte universele manier om succes te behalen: door geloof in Allah Ta’aalaa (Verheven is Hij) alleen en door dit aan te tonen met daden.

Zijn samenhang

In het gehele Boek is er geen enkele instructie of verhaal dat deze basisboodschap van monotheïsme tegenspreekt. Elke uiteenzetting voegt slechts iets toe aan zijn boodschap. Allah de Meest Barmhartige zegt (Nederlandstalige interpretatie): “Overpeinzen zij de Koran dan niet!? En als het van iemand anders dan Allah geweest zou zijn, dan zouden zij daarin veel tegenstrijdigheden vinden (#2).” [Soerat an-Nisaa-e (4), aayah 82.]

<<<(#2) Noot van uwkeuze.net: het feit dat de Koran vrij is gebleven van inconsistenties en tegenstrijdigheden ondanks alle aangrijpende veranderingen en turbulente gebeurtenissen in het leven van de profeet Moh’ammed (vrede en zegeningen van Allah zijn met hem) gedurende de drieëntwintig jaar van het ‘ontvouwen’ van het goddelijke Schrift, had hen moeten overtuigen dat het niet ‘samengesteld is door Moh’ammed’ (een beschuldiging die herhaaldelijk tegen hem werd uitgebracht door niet alleen zijn tijdgenoten, maar ook door ongelovigen van latere tijden), maar dat het alleen van goddelijke oorsprong kon zijn. (Uit The Message of the Qur’aan van Muhammed Asad.)>>>

Elk menselijk verzamelwerk met welke lengte of inhoud dan ook, bevat enige tegenstrijdigheid of onsamenhangendheid. Wij mensen zeggen het één en doen het ander; we denken iets in de ochtend en veranderen in de avond weer van gedachte. Eén groot ongeluk verandert ons leven volledig; gelovigen worden ongelovigen en vice versa. Op bepaalde momenten hebben we zelfs ideeën in onze gedachten die direct tegenstrijdig met elkaar zijn. Soms zijn we gierig en egoïstisch en op andere momenten zijn we vrijgevig en onbaatzuchtig. Vergeten, overtuigd worden, verleid worden, toegeven en vergissen, is allemaal menselijk. De Koran echter verandert nooit van gedachte. Het gehele Boek, bestaande uit zesduizend verzen, presenteren samen één enkele boodschap. Samen bevestigen ze deze boodschap, werken deze in detail uit, ze herhalen dit, en ze stellen deze boodschap vast door middel van een morele en wettelijke code.

Zijn oproep tot redeneren en logica

De Qor-aan vraagt zijn publiek niet om gewoon blindelings te geloven. Integendeel, het roept hen op om te redeneren en logica te gebruiken. Maar in tegenstelling tot zeer vereenvoudigde moderne filosofieën die een onderscheid maken tussen redeneren/verstand en emotie/hart, maakt de Qor-aan expliciet een onafscheidelijke verbinding tussen de twee (Nederlandstalige interpretatie): “Overpeinzen zij de Koran dan niet, of zijn er sloten op hun harten (waardoor zij het niet begrijpen)!?” [Soerat Moh’ammed (47), aayah 24.]

Hier een enkel voorbeeld van het gebruik van logica in de Nobele Koran (Nederlandstalige interpretatie): “Of zijn zij geschapen min (door – uit – voor) niets geschapen, of zijn zij zelf de scheppers!? Of schiepen zij de hemelen en de aarde!? Nee! Zij zijn niet overtuigd.” [Soerat at-Toer (52), aayah 35-36.]

<<<Noot van uwkeuze.net: waarlijk, de Koran spoort ons aan om na te denken en ons verstand te gebruiken. Zie het artikel “De Islam … de religie van onderontwikkeling”. Maar we dienen hier op te merken dat we het intellect nooit boven de Koran en de Soennah dienen te plaatsten. Zie het artikel De Moe’tazilah (alsook De Ash’aries), over een sekte van rationele theologie, waarbij het verstand belangrijker is dan de shar’ (de Qor-aan en de authentieke Soennah).>>>

Zijn voorkennis en ontkrachting van de kwaadsprekers en verwerpers

De bewering dat de Koran een menselijk verzamelwerk is, is niet nieuw of uniek voor de moderne westerse ongelovigen of oriëntalisten. Het is even oud als de Koran zelf, en het wordt openlijk besproken en uitgedaagd in de Koran zelf. De Mekkanen die de boodschap verwierpen hadden een reeks redenen die ze gebruikten voor de verwerping: het was dichtkunst, een politieke list om macht te verwerven, tovenarij en magie, krankzinnigheid, of oude verhalen die de profeet (vrede en zegeningen van Allah zijn met hem) van de christenen of de perzen geleerd had. Hun tegenstrijdigheid toonde aan dat geen van deze redenen hen echt overtuigden.

Het enige aspect dat de moderne vijanden van de islam toegevoegd hebben aan de pogingen van hun vroegere collega’s in ongeloof – hun Mekkaanse lotgenoten – is de bewering dat de Koran niet in oorspronkelijke vorm bewaard is gebleven en ook niet het woord van Moh’ammed (vrede en zegeningen van Allah zijn met hem) is. Moderne ongelovigen – in werkelijkheid net zo blind en primitief als hun heidense lotgenoten uit de zevende eeuw – verborgen zich achter de sluier der ‘geschiedenis’ om de authenticiteit van de Koran in twijfel te trekken.

(Lees verder onder de afbeelding.)

Zijn ontzagwekkende zelfverzekerdheid

“Alif Lem Raa (#3). Dit is een Boek waarvan de verzen geperfectioneerd zijn, vervolgens gedetailleerd verduidelijkt, afkomstig van Degene Die Alwijs en Khabier (Alwetend omtrent subtiele zaken) is.” [Nederlandstalige interpretatie van soerat Hoed (11), aayah 1.]

“De valsheid kan hem (de Koran) noch van voren noch van achteren benaderen (#4), een neerzending afkomstig van een Alwijze en een Prijzenswaardige.” [Nederlandstalige interpretatie van soerat Foessilat (41), aayah 42.]

<<<(#4) Noot van uwkeuze.net: de valsheid zal hem niet benaderen wat betreft hetgeen daarin verkondigd wordt aan gebeurtenissen in het verleden noch hetgeen dat daarin verkondigd wordt aan gebeurtenissen in de toekomst. (Tefsier H’adaa-ieq ar-Rawh’ wa ar-Rayh’aan fie Rawaabie ‘Oeloemie al-Qor-aan van Moh’ammed al-Amien ibn ‘Abdiellaah al-Oeramie al-‘Alawie al-Hararie as-Shaafi’ie.)>>>

Hoe wist de ‘auteur’ van de Koran dat het nooit vervalst zou worden? Hoe kon het zo zelfverzekerd verklaren dat ‘de valsheid het niet raakt, niet van voren en niet van achteren’? Of, als de auteur een mens was die zich voordeed als God, waarom heeft hij dan zo overtuigd voorspeld dat Aboe Lahab nooit een moslim zou worden totdat hij zal sterven? [Zie soerat al-Masad (111)]. Of dat de Romeinen binnenkort de Perzen zouden verslaan? [Zie soerat ar-Roem (30)]. Of dat, net na het verdrag van H’oedaybiyyah, de moslims spoedig zouden overwinnen ondanks een duidelijk vernederend vredesverdrag? [Zie soerat al-Fath’ (48)]. Of dat de joden en de polythëisten de vijanden van de islam zouden worden, die erger zouden zijn dan de christenen – de vromen onder hen die een zacht standpunt er tegenover zouden innemen? [Zie soerat al-Maa-idah (5:82)]. Konden de joden of de Mekkanen dan niet bewijzen dat de Koran het verkeerd had door gewoon vriendelijker tegen de moslims te zijn dan de christenen? Kon Aboe Lahab niet aantonen dat de Koran onjuist was door gewoon moslim te worden (of te doen alsof)?

Al deze voorspellingen waren zaken die gedurende het leven van de profeet Moh’ammed (vrede en zegeningen van Allah zijn met hem) plaatsvonden, en konden als onjuist bewezen worden (als men enkel het tegengestelde gedaan zou hebben dan wat de Koran voorspelde). Maar elke voorspelling kwam uit! Waarom zou een leugenaar of een huichelaar zichzelf aan een dergelijk gevaar van weerlegging blootstellen?

Zijn superioriteit boven wetenschap

In een tijdperk van wetenschap en technologie komt de volgende belofte van de Koran op een nieuwe manier uit dat zichtbaar is voor ‘elk persoon met een hart’ (Nederlandstalige interpretatie): “Wij zullen hen Onze tekenen aan de horizonten (#5) en in henzelf tonen, totdat het duidelijk zal worden voor hen dat het (de Koran) de waarheid is. En is het niet voldoende dat jouw Heer een Getuige is over alle dingen!?” [Soerat Foessilat (41), aayah 53.]

<<<(#5) Noot van uwkeuze.net: Wij zullen de mensen de bewijzen van Onze Uniciteit en Macht in de hemelen en op aarde tonen, zoals de zon, de maan alsook de sterren, de nacht en de dag, de wind en de regen, gewassen en vruchten, donder en bliksemflitsen, bergen en zeeën. Wij zullen hen de invloeden van Onze Almacht tonen die zij met hun eigen ogen kunnen aanschouwen, zoals Wij hen ook de invloeden van onze Almacht in henzelf tonen, door de zintuigen en vermogens die Wij in hen geschapen hebben, zoals het verstand en de ziel en datgene wat hen treft van het goede en het kwade en van begunstiging en onheil. (At-Tefsier al-Wasiet lil Qor-aanie l-Kariem van Moh’ammed Sayyid Tantaawie.) Zie het artikel Wonderen in ons en rondom ons.>>>

Het wonder van de Koran is niet dat het precieze wetenschappelijke informatie verschaft; het heeft nooit beweerd of geprobeerd dit te doen. Het doel van de Koran is veel hoger dan dat, namelijk het onderwijzen van de absolute waarheden over de uiterste realiteit die de mensen niet kunnen weten of volledig zelf hadden kunnen weten. De Koran maakt verscheidene toespelingen op natuurlijke verschijnselen om zijn edele boodschap over te brengen, en zijn wetenschappelijk wonder ligt in het feit dat het nooit een fout heeft gemaakt in deze toespelingen. Zelfs op het gebied van details die tot aan deze eeuw onbekend waren voor de mensheid, heeft de Koran het altijd aan het juiste eind gehad.

Wanneer een mens dit zou verzinnen, dan zou het zeer waarschijnlijk geweest zijn dat hij fouten zou maken, vooral wat betreft de wetenschappelijke informatie die hij gebruikte om zijn publiek uit de zevende eeuw te overtuigen. De Arabieren, zijn directe toehoorders, waren per slot van rekening niet eens bekend met wetenschap.

Hoe kon de auteur van de Koran veertien eeuwen geleden, toen de mensen geloofden dat de aarde zich op de hoorns van een stier bevond, weten dat al het leven gecreëerd was uit water (wie wist toen dat 80% van het cytoplasma dat menselijke cellen maakt, uit water bestond?), of dat de hemelen en de aarde ooit verenigd waren (in 1973 was de Nobelprijs uitgereikt voor de Big Bang theorie die dit basisidee bevestigd heeft), of dat de bij die honing van de bloemen verzamelt vrouwelijk is (zie de Koran, 16:68), pas in deze eeuw is ons door wetenschappers bekend gemaakt dat de mannetjes bij nooit zijn bijenkorf verlaat! Wie kon al die tijd geweten hebben dat de stadia van de schepping in de baarmoeder voortkomt uit een spermazaad (noetfah) en vervolgens overgaat tot een ´alaqah (bloedzuigerachtig iets, klonter) en overgaat tot een moedghah (een gekauwd stuk vlees), gedeeltelijk gevormd en gedeeltelijk nog niet gevormd, en dat vervolgens de botten komen…: “O mensheid! Als jullie de Opstanding in twijfel trekken ^(A), Wij schiepen jullie waarlijk uit aarde (#6), vervolgens uit een mengsel van vocht, vervolgens uit een gehechte bloedklonter ^(B), vervolgens uit een vleesklont ^(C) – een deel gevormd en een deel niet gevormd [zoals in het geval van een miskraam ^(D)] – om aan jullie (Onze Macht) duidelijk te maken…” (#7) [Nederlandstalige interpretatie van soerat al-H’adj (22), aayah 5.]

<<<(#6) Noot van uwkeuze.net: “uit aarde” wil zeggen uit levenloze onbewuste substanties die gevonden worden in hun elementaire vormen op en in de aarde, zoals koolstof, calcium, natrium en enkele andere vergelijkbare elementen. Door verbindingen van deze elementen is er een wonderbaarlijk wezen voortgebracht, de mens, en in hem zijn enorme vermogens geplaatst, zoals gevoelens, bewustzijn, fantasie, een geweten… Het verwijst ook naar de voortdurende transmutatie van deze substanties – door middel van inname van uit de grond voortkomend en in de grond groeiend voedsel – in reproductieve cellen. Hiermee wordt de nederige oorsprong van de mens benadrukt, en dat de mens vandaar dank verschuldigd is aan God omdat Hij hem begiftigd heeft met een denkende ziel. (Naar The Message of the Qur’aan van Muhammed Asad.) Zie het artikel De schepping van Adam van aarde.>>>

<<<(#7) Noot van uwkeuze.net: Professor Keith Moore * zei in zijn boek The Developing Human: “Het is onomstotelijk voor mij dat deze uitspraken (de feiten in de Koran aangaande de menselijke embryologie) tot Moh’ammed gekomen moeten zijn van God, of Allah, omdat het merendeel van deze kennis pas vele eeuwen later ontdekt werd. Dit bewijst mij dat Moh’ammed een boodschapper van God, of Allah, geweest moet zijn.” * Professor Keith Moore was de voormalige president van de Canadese Vereniging van Anatomen, afdeling van anatomie en celbiologie, Universiteit van Toronto.>>>

“En bij Allah! Wij schiepen werkelijk de mens (Adam) uit een extract van klei. Vervolgens maakten Wij hem (de nakomelingen van Adam) als een mengsel van vocht in een veilige verblijfplaats (de baarmoeder). Vervolgens maakten Wij van een mengsel van vocht een gehechte bloedklonter, daarna maakten Wij van een gehechte bloedklonter een vleesklont, daarna maakten Wij van een vleesklont botten, daarna bekleedden Wij de botten met vlees…” [Nederlandstalige interpretatie van soerat al-Moe-eminoen (23), aayah 12-14.]

Deze beschrijvingen, die volledig bevestigd zijn door de moderne wetenschap, getuigen van de Goddelijke oorsprong van de Koran. Een welbekende Franse wetenschapper, Maurice Bucaille, omhelsde de islam zelfs na het bestuderen van deze verzen (zie ref.).

[Zie de uitgebreide en interessante verhandelingen Wonderen in de Koran en Wordt evolutie verkeerd begrepen? (over openbaring, wetenschap en zekerheid).]

(Lees verder onder de afbeelding.)

Voorspellingen

Een aantal Koranische voorspellingen zijn verbazend genoeg slechts onlangs uitgekomen. Ik zal er hier slechts één noemen. Allah Ta’aalaa (Verheven is Hij) zei tegen de verdrinkende farao die Moesaa (Mozes – vrede zij met hem) en zijn mensen getiranniseerd had (Nederlandstalige interpretatie): “Aldus redden Wij vandaag jouw lichaam opdat jij een teken zult zijn voor degenen die na jou komen. (#8) En waarlijk, velen onder de mensen zijn achteloos jegens Onze tekenen.” [Soerat Yoenoes (10), aayah 92.]

<<<(#8) Noot van uwkeuze.net: als de farao die verdronk Mineptah of Merenptah was, die over Egypte regeerde toen Mozes (vrede zij met hem) naar hem gezonden werd, ligt zijn gemummificeerd lichaam nog steeds in het Cairo Museum. Toen Sir Grafton E. Smith de zwachtels van zijn mummie verwijderde, trof men een laagje zout aan op zijn lichaam, wat aantoont dat hij verdronken is in de zee. (Tafheem-ul-Qur’an van Sayyid Aboe al-A’laa Mawdoedie.)>>>

Vóór dit vers was de Bijbel de enige referentie naar de farao, waarin echter niets vermeld wordt over het redden van diens lichaam: “Het terugstromende water overspoelde het hele leger van de Farao, al zijn wagens en ruiters, die achter de Israëlieten aan de zee in gereden waren; niet één van hen bleef in leven.” (Exodus 14:28.)

In 1907, na ongeveer 3000 jaar, werden veel faraonische mummies opgegraven en blootgesteld aan wetenschappelijk onderzoek door Elliot Smith, die de bevindingen in een boek publiceerde, genaamd The Royal Mummies. (Maurice Bucaille, The Bible, The Quran and Science, p. 241). Van één van deze mummies die tegenwoordig in het Egyptisch museum in Cairo worden tentoongesteld, wordt geloofd dat het de farao is die ten tijde van Mozes (vrede zij met hem) regeerde. Hoe kon de Koran dit veertien eeuwen voordat dit ontdekt was en zestien eeuwen nadat het was gemummificeerd, zo overtuigd voorspellen, terwijl niemand anders hiervan wist?

[Toevoeging van uwkeuze.net:]

Allah de Verhevene zegt (Nederlandstalige interpretatie): “De Romeinen zijn verslagen (door de Perzen). In het meest nabije land. En zij zullen na hun nederlaag zegevieren. In drie tot negen jaren…” [Soerat ar-Roem (30), aayah 2-4.]

De heidense Qoeraysh van Mekkah waren zeer blij met de nederlaag van de Romeinen door toedoen van de Perzen, aangezien zij ook afgodenaanbidders waren, en in hun hart hoopten zij dat de ontluikende stroming van de islam – die op dat moment, vanuit een werelds perspectief, zeer zwak en hulpeloos was – ook zou ineenstorten onder hun vervolging. (A. Yusuf Ali Quran Commentary, de herziene versie.)

Ook deze voorspelling (in vers 30:2-4) is één van de wonderen in de Qor-aan, waar Allah de Verhevene een toekomstig feit te kennen geeft, namelijk dat de Romeinen, die grote nederlagen leden tegen de Perzen en wier totale vernietiging op handen zijnde leek, weer zouden zegevieren. De periode tussen het verlies van Jeruzalem (in 614-615 n.C., de periode waarin dit vers geopenbaard werd) door de Romeinen en hun eerste overwinning daarna bij Issus (in 622 n.C.), dat het getijde deed keren en het begin was van een reeks overwinningen, was ongeveer zeven jaar, waardoor de profetie uitkwam.

Deze profetie wordt vaak aangevallen door tegenstanders van de Qor-aan. Sommigen beweren dat dit vers verwijst naar de beslissende slag bij Nineve in 627 n.C., of naar het moment dat de vredesonderhandelingen afgerond werden in 629 n.C., of naar de pelgrimstocht van Heraclius naar Jeruzalem in 630 n.C., wat de beslissende aard van de Romeinse overwinning zou markeren. Volgens hen kwam de Romeinse overwinning pas na 12-16 jaar in plaats van tussen de 3 en 9 jaar zoals dat in de Qor-aan aangegeven is. Maar dit vers verwijst niet naar hetgeen zij denken, maar naar het simpele feit dat de Romeinen weer zullen zegevieren na hun nederlaag, wat destijds zeer onwaarschijnlijk leek.

Anderen maken wijselijk geen bezwaar op het aantal jaren, maar stellen dat dit vers niet eens als een profetie gezien kan worden. Zij volgen de wetenschappelijke “Methode van Einstein” en volgens een van diens zeven richtlijnen dienen de woorden van een profetie op papier vastgelegd te zijn voordat de gebeurtenis plaatsvindt. Volgens hen was de “officiële” Qor-aan pas in 653 n.C. op papier vastgelegd, of op zijn vroegst in 634 n.C. Maar, zeggen zij, de gebeurtenis vond plaats in 627 n.C., dus 26 jaar vóór het opschrijven van de profetie! Zelfs in het gunstigste geval (634 n.C.) betekent dit 7 jaar na de gebeurtenis. Vervolgens vragen zij zichzelf af: “Is het niet mogelijk dat de profetie na de gebeurtenis aangepast werd zodat het in overeenstemming was met hetgeen daadwerkelijk plaatsvond?” Alsof een schriftelijke vastlegging nooit meer veranderd kan worden! Aangezien de Qor-aan pas opgeschreven werd nadat de gebeurtenis plaatsvond, zeggen zij, staat de wetenschappelijke methode dit vers niet toe als een ware profetie. Maar deze mensen – die wetenschap als een god genomen hebben – zijn zo bevooroordeeld dat zij niet weten, of niet willen weten, dat destijds duizenden mensen de Qor-aan volledig of gedeeltelijk gememoriseerd hadden. En dit is van veel meer waarde dan een schriftelijke vastlegging. Als duizenden mensen overeen zouden zijn gekomen om deze gememoriseerde profetie te veranderen, hadden zij ook overeen kunnen komen om een geschreven manuscript aan te passen en het oude manuscript te vernietigen. Ook al was de Qor-aan in die tijd niet in één boek verzameld, delen ervan werden zeker opgeschreven voor persoonlijk gebruik. (Zie het artikel De verzameling van de Koran.) Er is dus sprake van memorisatie op grote schaal en schriftelijke vastlegging, en de Qor-aan is moetawaatir. Bovendien zouden de vijanden van de islam destijds wel bezwaar gemaakt hebben indien er geknoeid zou zijn met deze profetie. Maar dit is niet het geval!

[Einde toevoeging.]

Zijn superioriteit boven literatuur

Men kan in een kort artikel geen eer doen aan deze eigenschap van de Koran, vooral niet in een andere taal dan het Arabisch. Professor Michael Sells zegt in zijn boek Approaching the Qur’an: “De vroegere openbaringen doen het echter zeer goed in het introduceren van een beetje van deze letterkundige voortreffelijkheid van de Koran in het Engels,” vanwege (mijn) beknoptheid, verwijs ik de lezers naar dit boek.

Een ander voorbeeld, toegevoegd door uwkeuze.net:

Een voorbeeld waarin Arabische welsprekendheid (balaagha) verloren raakt in een vertaling, is vers 19:4. Hierin bidt de profeet Zacharia (vrede zij met hem) tot Allah Soebh’aanahoe wa Ta’aalaa (Glorieus en Verheven is Hij) om hem te zegenen met een kind en omschrijft zijn oude leeftijd (Nederlandstalige interpretatie van de betekenis): “Hij (Zacharia) zei: ‘O mijn Heer! Waarlijk, de botten van mij zijn verzwakt en grijze haren hebben zich verspreid op mijn hoofd…’”

Het Arabisch van het laatste deel van het vers is: ishta’ala ar-ra-soe shaybaa. Deze uitdrukking, ondanks haar beknoptheid (slechts drie woorden), is een indicatie voor de welsprekendheid van de Koran, en az-Zamakhshaarie was in staat om vijf voorbeelden van het gebruik van verschillende soorten Arabische eloquentie er uit te halen (waarvan sommige niet eens in het Nederlands uitgelegd kunnen worden!). (Zie al-Kashaaf, vol. 3, p. 6.) Bijvoorbeeld, de voornaamste betekenis van het werkwoord ishta’ala, wat gebruikt wordt in het vers, is om de vonken die uit een vuur springen uit te drukken. Dus Zacharia (vrede zij met hem) vergelijkt de witheid van zijn haar met de vonken die uit een vuur springen, een voorbeeld van een vorm van metafoor. Het vers kan ook vertaald worden als: “…(mijn) hoofd vonkt…”, aldus schrijft het het vonkende effect toe, niet aan het haar waar het plaatsvindt, maar aan de plaats en oorsprong van dat haar (het hoofd), aldus de nadruk leggend op de ernst van zijn oude leeftijd.

Deze uitdrukking geeft ook de indruk dat de vonken komen van vele plaatsen, aldus geeft het aan dat zijn haar niet alleen wit is, maar dat deze witte strepen over zijn hele hoofd worden aangetroffen. In wezen onthult deze uitdrukking van slechts drie woorden het beeld van Zacharia’s oude leeftijd in zo’n levendig detail, dat het Nederlandse equivalent enkele paragrafen tekst nodig heeft! Natuurlijk raakt een dergelijke welbespraaktheid compleet verloren in een vertaling.

Zijn retorische voortreffelijkheid en onberispelijke woordkeuze

Moslimgeleerden hebben boekdelen geschreven en hun levens doorgebracht in het bestuderen van de linguïstische schoonheid en nauwkeurigheid van de Koran. Moeftie Taqi Usmani somt een aantal van deze studies op in zijn boek An Approach to the Qur´anic Sciences. Een voorbeeld is de Koranische woordkeuze voor ‘dood’. Terwijl de Arabische taal vóór de islam tientallen woorden heeft voor het woord ‘dood’, is de keuze van de Koran om bijvoorbeeld het woord mawt of tawaffie te gebruiken wonderbaarlijk nauwkeurig en wijs. De meeste van deze synoniemen voor ‘dood’ hadden de betekenis van complete ondergang (einde), terwijl de Koranische keuze de betekenis van ‘het overgaan naar een ander stadium’ had. (Zie het artikel De dood.)

Ook zijn een aantal woorden die in het Arabisch grof klonken, op wonderbaarlijke wijze vermeden door de Koran, terwijl alleen de beste en de meest harmonieuze woorden gebruikt zijn. Een aantal woorden die door de Arabieren beschouwd werden als onwelluidend en grof, werden op zo’n perfecte manier gebruikt om zo de hardheid van de daad zelf aan te duiden, zonder de schoonheid ervan in gevaar te brengen. Eenieder die bekend is met de Arabische taal en die soerat an-Nadjm (53) gelezen heeft, wordt meegenomen door de kracht van het woord dhizaa (onrechtvaardig) in de verzen 21-22, ondanks dat het woord op zich nogal grof kan klinken.

Zijn verheffende herhaling

“Allah heeft het beste Woord (deze Koran) neergezonden, een Boek wiens delen op elkaar lijken en die herhaald worden. (#9) De huiden van degenen die hun Heer vrezen huiveren erdoor. Vervolgens komen hun huiden en hun harten tot rust bij het gedenken van Allah. Dat is de leiding van Allah, Hij leidt daarmee wie Hij wil; en eenieder die Allah laat dwalen, voor hem is er dan geen gids.” [Nederlandstalige interpretatie van soerat az-Zoemar (39), aayah 23.]

<<<(#9) Noot van uwkeuze.net: “…een Boek wiens delen op elkaar lijken…”; delen ervan lijken op elkaar wat betreft schoonheid, duidelijkheid, correctheid van de betekenissen, de krachtige woordkeuze en het bereiken van de hoogste vorm van eloquentie. “…en die herhaald worden…”; verhalen worden daarin herhaald, vermaningen en regels komen vaker daarin terug en het wordt herhaaldelijk gereciteerd. Degene die het hoort of reciteert zal niet verveeld raken. (Zie Zoebdatoe t-Tefsier mien Fet-h’ie l-Qadier van dr. Moh’ammed ibn Soelaymaan al-Ashqar.)>>>

Eenieder die het gewone Arabische geschrift kent, weet dat de Arabieren ervan houden om woorden te herhalen, ze te doen rijmen en een punt te benadrukken. Het moderne Engels daarentegen, beschouwt herhaling en breedsprakigheid als onwelsprekendheid en lomp. De herhaling in de Koran is op volmaakte wijze gemeten en perfect gebruikt. Nooit zijn er woorden gebruikt omwille van het woord zelf, ze drukken altijd een nauwkeurige en unieke betekenis/gevoel uit dat geen ander woord zou kunnen. De gewoonlijk herhaalde woorden ar-Rah’maan, ar-Rah’iem betekenen beide Genadevol, maar in verschillende strekkingen. (#10) Terwijl geleerden veel geschreven hebben over de betekenis van deze twee, zal geen enkele bekwame Arabische spreker erin falen om de ‘razende storm van genade’ in ar-Rah’maan, en ‘de vredig stromende rivier van genade’ in ar-Rah’iem op te merken.

<<<(#10) Noot van uwkeuze.net: ar-Rah’maan – de Meest Barmhartige. Zijn Barmhartigheid omvat al Zijn Schepsels in het wereldse leven (was het niet de Genade van Allah, dan kon geen enkel schepsel standhouden) en omvat de gelovigen in het bijzonder in het Hiernamaals. (An-Nahdjoe al-Asmaa-e fie Sharh’ie Asmaa-ie llaahie al-H’oesnaa, p. 78.) Ar-Rah’iem – de Meest Genadevolle, Die de gelovigen een speciale Genade zal schenken in het Hiernamaals. (An-Nahdjoe al-Asmaa-e fie Sharh’ie Asmaa-ie llaahie al-H’oesnaa, p. 78.)>>>

Een ander aspect van herhaling in de Koran bevindt zich in de verhalen. De verhalen worden herhaald, maar wel zo passend dat alleen dát aspect van het verhaal dat op dat punt relevant is aangehaald wordt, terwijl de rest van het verhaal buiten beschouwing wordt gelaten, en teruggeroepen kan worden door de goed ingelichte lezer die het verhaal nog dieper wenst te onderzoeken. Het verhaal van de schepping van Adam bijvoorbeeld, wordt op minstens zeven verschillende plaatsen vermeld, maar altijd met een andere nadruk. In soerat al-Baqarah (2) wordt de nadruk gelegd op het doel van de schepping, terwijl in soerat al-A´raaf (7) het bedrog van de satan en het verlangen van de mens dat hij manipuleert, benadrukt wordt. In soerat Taa Haa (20) wordt er gefocust op de fout van Adam (vrede zij met hem) als een symbool van de zwakheid en vergeetachtigheid van de mens, alsook Allahs complete en onvoorwaardelijke vergeving van de fouten van de mens, nadat deze berouw toont. (Zie het artikel De boetedoening voor zonden is berouw.)

Nog een ander pluspunt van herhaling in de Koran is dat men de basisboodschap van de Koran kan begrijpen, ongeacht welke pagina men opent en begint te lezen. Dit is precies wat vermaning en herinnering betekenen: het terugroepen van een beeld in gedachte dat er eerder in was opgeslagen omwille van diepe overdenking en overpeinzing. De Koran creëert op meesterlijke wijze een beeld, om dus te spreken over de uiterste waarheid, en over verschillende concepten en verhalen die op die waarheid wijzen.

Vervolgens roept hij ze steeds opnieuw op om hun verschillende aspecten terug te roepen en te benadrukken. Deze myriade (tienduizendtal) van verbindingen en associaties die verborgen zijn in zijn herhalingen, is één van de redenen waarom het lezen van de Koran met begrip en reflectie nooit saai en onsuccesvol is. Steeds weer wanneer we dezelfde pagina’s lezen begrijpt ons gedachte iets nieuws.

(Lees verder onder de afbeelding.)

Zijn overlevering van verhalen

“Wij vertellen jou (o Moh’ammed) de beste verhalen door Onze openbaring van deze Koran, en daarvoor (vóór de openbaringen) behoorde jij tot hen die daarover niets wisten.” [Nederlandstalige interpretatie van soerat Yoesoef (12), aayah 3.]

Malik Bennabie toont heel knap aan in zijn boek The Qur’anic Phenomenon door de Koranische en de Bijbelse overleveringen van hetzelfde verhaal (die van Yoesoef – Jozef – vrede zij met hem) naast elkaar te plaatsen, hoe het vertellen van een verhaal door Allah Ta’aalaa (Verheven is Hij) enorm verschilt van de menselijke versie. De Koranische vertelling richt zich altijd op een tijdloze boodschap, een kern beneden het oppervlak, een kern die alleen Allah Ta’aalaa op zo’n gezaghebbende wijze kan herkennen. De concentratie op Koranische verhalen is geen opsomming van historische feiten, want er zijn genoeg ‘feiten’ die onze gedachten op elk gegeven moment kunnen vullen. Waar het om gaat is de eeuwige universele kern achter deze feiten, met andere woorden, de betekenis van deze feiten.

[Toevoeging van uwkeuze.net:]

Twee voorbeelden

Allah ‘Azza wa Djel (de Almachtige en Majesteitelijke) zegt in Zijn Nobele Koran (Nederlandstalige interpretatie): “En zij brachten zijn hemd met vals bloed erop. Hij (Jakob) zei (nadat hij zag dat het hemd niet gescheurd was): ‘Nee! Jullie hebben zelf een verhaal verzonnen. Daarom is geduld passend. En Allah is Degene Die om hulp gevraagd wordt tegen hetgeen jullie beschrijven.’” [Soerat Yoesoef (12), aayah 18.]

Er zijn vele verschillen in dit verhaal in de Koran, de Bijbel en de Talmoed. Eén van die verschillen is de reactie van Ya’qoeb (Jakob of Israël – vrede zij met hem) op het nieuws van Jozefs dood. Volgens de Bijbel en de Talmoed was hij overstuur en reageerde hij zoals een gewone vader. De Bijbel geeft aan: “En Jakob scheurde zijn kleren en sloeg een rouwkleed om zijn lendenen en rouwde vele dagen om zijn zoon.” (Genesis 37:34.) De Talmoed geeft aan dat Jakob (vrede zij met hem) buiten zinnen van verdriet was na het droevige nieuws. Hij zou met zijn gezicht op de grond gelegen hebben, ontroostbaar geweest zijn, gezegd hebben: “Een of ander wild beest heeft Jozef verslonden en ik zal hem nooit meer zien” en voor vele jaren om Yoesoef (Jozef – vrede zij met hem) gerouwd hebben. (Talmoed, H. Polano, p. 78-79.) Als we dit beeld vergelijken met het beeld dat geschetst wordt in de Koran, dan zien we duidelijk dat het Koranische beeld er een is van waardigheid en grote persoonlijkheid (welke past bij een profeet). Jakob (vrede zij met hem) was totaal niet van streek na het horen van het droevige nieuws over zijn geliefde zoon, maar hij had onmiddellijk door wat er gaande was en zei tegen de jaloerse broers: “Jullie verhaal is leugenachtig en verzonnen.” Vervolgens toonde hij geduld, zoals dat een profeet betaamt, en vertrouwde hij op de Hulp van God. (Tafheem-ul-Qur’an van Sayyid Aboe al-A’laa Mawdoedie.)

Allah Soebh’aanahoe wa Ta’aalaa (Glorieus en Verheven is Hij) zegt iets verder in soerat Yoesoef (Nederlandstalige interpretatie): “Jozef! Wend je hier van af (spreek er met niemand over)! En jij (o mijn vrouw), vraag vergeving voor jouw zonde! Waarlijk, jij behoort tot de zondaren.” [Soerat Yoesoef (12), aayah 29.]

Een vergelijking van dit verhaal gegeven in de Koran, de Bijbel en de Talmoed is de moeite waard. De Bijbel zegt: “En zij (Zoelaykha – Zelikah) greep hem bij zijn gewaad, zeggende: ‘Kom bij me liggen.’ En hij liet zijn gewaad in haar hand en vluchtte en ging naar buiten. En het geschiedde, toen zij zag dat hij zijn gewaad in haar hand achtergelaten had en gevlucht was, dat zij de lieden van haar huis riep en tot hen sprak, zeggende: ‘Zie, hij (haar man) heeft een Hebreeër tot ons gebracht om de spot met ons te drijven; hij is tot mij gekomen om bij mij te komen liggen, en ik schreeuwde met een luide stem: en het geschiedde, toen hij hoorde dat ik mijn stem verhief en riep, dat hij zijn gewaad bij mij achterliet en vluchtte en naar buiten ging.’ En zij legde zijn gewaad naast zich neer totdat zijn heer (haar man) thuis kwam…En het geschiedde, toen zijn heer (Potifar) de woorden van zijn vrouw (Zoelaykha – Zelikah) hoorde, die zij tot hem zei, zeggende: ‘Dit en dit heeft jouw slaaf met mij gedaan,’ dat zijn woede was ontbrand. En Jozefs heer nam hem en gooide hem in de gevangenis, een plaats waar de gevangenen van de koning gevangen zaten.” (Genesis 39:12-16, 19-20.) De onhandige manier van deze versie is duidelijk. Hierdoor lijkt het alsof het gewaad van de profeet Yoesoef (Jozef – vrede zij met hem) zo gemaakt was dat het in zijn totaliteit van hem af viel in haar handen toen ze er aan trok. Vervolgens rende hij naakt naar buiten, een duidelijk bewijs van zijn schuld bij haar achterlatend. Laat ons nu eens kijken naar de Talmoed, waarin staat: “….na het horen van de beschuldiging, beval Potifar onmiddellijk dat de jongen (Jozef – vrede zij met hem) onverbiddelijk gegeseld moest worden. Vervolgens sleepte hij Jozef voor de rechters…Zij droegen op dat het gescheurde gewaad naar hen gebracht moest worden en na een onderzoek ervan, verklaarden zij Jozef ‘niet schuldig’.” (Zie de Talmoed, H. Polano, p. 81-82.) Deze versie is duidelijk ook gebrekkig, want het is moeilijk voor te stellen dat een persoon van zo’n hoge positie dit geval zelf naar de rechtbank zal brengen, namelijk dat zijn eigen slaaf zijn vrouw onzedelijk had aangevallen. Overigens is deze Koranische versie van het relaas een duidelijk bewijs voor het feit dat de Koran geen gekopieerde verhalen heeft van de Israëlitische overleveringen, zoals de pseudo-oriëntalisten beweren, maar de Koran heeft ze juist gecorrigeerd en de werkelijke feiten aan de wereld verteld. (Tafheem-ul-Qur’an.)

Zie ook eens het artikel De bewoners van de grot, een legende verteld in de Bijbel zonder de spirituele lessen die in de Qor-aan (Koran) wel onderwezen worden.

[Einde toevoeging.]

Zijn miraculeuze, welluidende en genezende recitatie

De Koran zegt over de recitatie ervan (Nederlandstalige interpretatie): “…De huiden van degenen die hun Heer vrezen huiveren erdoor. Vervolgens komen hun huiden en hun harten tot rust bij het gedenken van Allah…” [Soerat az-Zoemar (39), aayah 23.]

Dr. Ahmed Elkadi van Panama City, Florida, wilde dit onderzoeken. Om het effect van de Koranrecitatie op de proefpersoon waar te kunnen nemen, gebruikte hij gespecialiseerde computers die aan hun lichamen verbonden waren, die hun hartslag, bloeddruk, bloedviscositeit, huidtemperatuur en gespannenheid van de spieren meten. In al deze zaken was het kalmerende effect van de Nobele Koran bevestigd in 97% van de experimenten. Dit effect werd waargenomen als fysiologische veranderingen, zoals spontane verlaging van de spierspanning. Deze effecten werden niet gezien wanneer een andere Arabische tekst gereciteerd werd. De details van deze resultaten werden gepresenteerd in de zeventiende jaarlijkse bijeenkomst van de Society of Islamic Medicine in St. Louis, Missouri, in augustus 1984.

<<<Noot van uwkeuze.net: Allah de Meest Barmhartige zegt (Nederlandstalige interpretatie): “O mensheid! Werkelijk, er is een vermaning (de Koran) van jullie Heer tot jullie gekomen en een genezing voor wat in jullie borstkassen (harten) is en een leiding en een barmhartigheid voor de gelovigen.” [Soerat Yoenoes (10), aayah 57.] De Nobele Koran geneest de ziekte van onwetendheid, twijfel, hypocrisie, meningsverschillen en de onreinheid van shirk (polytheïsme). Allah de Alwijze zegt ook (Nederlandstalige interpretatie): “En Wij zenden van de Koran neer wat genezing en barmhartigheid is voor de gelovigen en het vermeerdert bij de onrechtvaardigen slechts verlies.” [Soerat al-Israa-e (17), aayah 82.] ‘Een genezing en barmhartigheid voor de gelovigen’ wil zeggen dat het alles wat in hun harten is aan twijfel, hypocrisie, shirk (polytheïsme), verwarring en neiging naar de valsheid wegneemt. De Koran geneest dit alles (indien men de Koran veelvuldig leest en er in gelooft). Het is ook een barmhartigheid waardoor men geloof en wijsheid verwerft en goedheid gaat zoeken en ernaar gaat streven. Dit geldt alleen voor degene die erin gelooft en het accepteert als waarheid en het volgt, het is voor hem een genezing en een barmhartigheid. Wat betreft de ongelovige die zichzelf onrecht aandoet door zijn ongeloof, wanneer hij de Koran hoort, raakt hij slechts verder verwijderd van de waarheid en zijn ongeloof vermeerdert. Het probleem ligt bij de ongelovige zelf, niet bij de Koran. (Tefsier Ibn Kethier.) Zie het artikel Ar-Roeqyah (genezing door middel van de Qor-aan en de Soennah.>>>

[Zie de pagina Koran leren voor audiovisuele hulpmiddelen om de Qor-aan (Djoe-ez ‘Amma, soerat al-Faatih’ah en Aayat al-Koersie) te memoriseren.]

Alle bovengenoemde eigenschappen, die slechts een kleine en incomplete selectie representeren van wat gezegd kan worden over de Nobele Koran van Allah Ta’aalaa (Verheven is Hij), zijn echter voldoende voor ons om de uitdaging van de wonderbaarlijkheid (i’djaaz) te begrijpen, die de Koran voorlegt aan al zijn kwaadsprekers en vijanden.

Referenties:

1. Maurice Bucaille, The Bible, The Quran and Science
2. Dr. Gary Miller, The Amazing Quran
3. Michael Sells, Approaching the Qur’an
4. As-Suyuti, al-Itqaan; en al-Baqillani, I’djaazoe l-Qor-aan
5. Moefti Taqi Usmani, An Approach to the Qur’anic Sciences

[Toevoeging van uwkeuze.net:]

Voor meer informatie over i’djaaz al-Qor-aan (de wonderbaarlijke aard van de Koran), zie het uitgebreide boek van Abu Ammaar Yasir Qadhi, Een Introductie tot de Wetenschappen Betreffende de Qor-aan, hoofdstuk 14: “De Wonderbaarlijke Aard van de Qor-aan – I’djaaz al-Qor-aan,” uitgegeven door Uitgeverij Momtazah. Binnenkort te bestellen via onze webshop, in shaa-a Allaah.

In dit waardevolle boek worden de volgende punten aangaande i’djaaz besproken:

I. De definitie van i’djaaz

Andere soorten van bovennatuurlijke daden

II. Het bewijs voor i’djaaz

De uitdaging!
De volgorde van de verzen

III. De Qor-aan als het wonder van de profeet Moh’ammed ﷺ

IV. De soorten van i’djaaz

A. Het taalgebruik en de stijl van de Qor-aan
B. De voorspellingen in de Qor-aan
C. De verhalen in de Qor-aan
D. De geloofsovertuigingen en wetten van de Qor-aan
E. De wetenschappelijke feiten van de Qor-aan
F. Het effect wat de Qor-aan heeft op zijn toehoorders
G. Het ontbreken van tegenstrijdigheden in de Qor-aan
H. Het gemak waarmee de Qor-aan gememoriseerd wordt

V. Intrinsiek vs. extrinsiek

VI. De kwantiteit van i’djaaz

Relevante artikelen:

Wonderen in de Koran

De Koran (al-Qor-aan) (diverse artikelen en afbeeldingen betreffende de Nobele Koran)