De islamitische sharia

De oplossing voor de hele wereld.

Islamitische sharia klGeschreven door Abu Ibrahim. Vertaald door Aboe Yoesoef ‘Abdoellaah. Dit artikel is ook als voorlezing te beluisteren op YouTube.

Hoe vaak hebben we gehoord dat mensen zeggen dat de sharia (as-sharie’ah) gaat over het afhakken van handen voor stelen (en het stenigen van overspelige vrouwen – en alleen vrouwen)!?

Werkelijk!?

Als dit alles is wat je weet over de sharie’ah, dan weet je absoluut niets over de sharie’ah.

 

Wat is sharia (sharie’ah)?

De letterlijke betekenis van sharie’ah is “de weg naar water” (of “waterpoel”). De sharie’ah is een brede term voor “islamitische wet” en het vertegenwoordigt de weg naar God en reinheid.

Het overkoepelende doel van de sharie’ah is het bewerkstelligen van rechtvaardigheid. De islamitische wet is niet bedoeld om vrouwen te onderdrukken of voor individuele vrijheid. Het is bedoeld om een rechtvaardige en vreedzame samenleving te bewerkstelligen. [Noot van de vertaler: we dienen op te merken dat het systeem van strafrecht in de islam een essentieel onderdeel is van het gehele geloof en de rechtvaardige islamitische manier van leven, dat voorziet in het welzijn van alle burgers, dat bescherming biedt voor de religie, het leven, de eer en het bezit van ieder lid van de samenleving alsook de samenleving als geheel, en dat geen plaats heeft voor criminele activiteiten. Einde noot.] (Klik op onderstaande afbeeldingen om ze vergroot weer te geven. Gebruik de afbeeldingen voor da’wah.)

 

 

De bronnen van de islamitische wet

De wet van de Islam (al-Islaam) wordt afgeleid van drie primaire bronnen:

  • De Koran (al-Qor-aan) – dit is het Woord van Allah. Geen enkele regelgeving van Allah die voorkomt in de Qor-aan mag geannuleerd of gewijzigd worden door de mens.
  • De Soennah (manieren, weg) van de profeet Moh’ammed (vrede en zegeningen van Allah zijn met hem) – dit wordt voornamelijk bevat in de ah’aadieth (overleveringen), of de verhalen van de profeet (vrede en zegeningen van Allah zijn met hem) en zijn metgezellen (moge Allah tevreden over hen zijn). De ah’aadieth leggen de Qor-aan uit en zetten wetten uiteen die niet in de Qor-aan genoemd worden. Over het algemeen zijn de wetten die de profeet Moh’ammed (vrede en zegeningen van Allah zijn met hem) uitgevaardigd heeft net zo geldig als de wetten die in de Qor-aan uiteengezet zijn. <<<Noot van vertaler: Allah ‘Azza wa Djel (de Almachtige en Majesteitelijke) zegt over de profeet Moh’ammed (vrede en zegeningen van Allah zijn met hem) (Nederlandstalige interpretatie): “Noch spreekt hij uit begeerte. Het is slechts een openbaring die (aan hem) geopenbaard is.” [Soerat an-Nadjm (62), aayah 3-4.] Hij (vrede en zegeningen van Allah zijn met hem) vertelt slechts datgene wat hij bevolen is om aan de mensen te verkondigen, volledig en zonder enige toevoeging of vermindering. (Tefsier Ibn Kethier.) De profeet (vrede en zegeningen van Allah zijn met hem) heeft gezegd (Nederlandstalige interpretatie): “Waarlijk, mij is de Qor-aan gegeven en iets gelijkwaardig hieraan (d.w.z. de Soennah)!” (Overgeleverd door Aboe Daawoed, at-Tirmidzie en Ah’med.) Aangezien de profeet (vrede en zegeningen van Allah zijn met hem) zei “…mij is gegeven…” brengt dit met zich mee dat zijn Soennah ook een vorm van inspiratie is.>>>
  • Consensus (idjmaa’) van de metgezellen van de profeet Moh’ammed (vrede en zegeningen van Allah zijn met hem) – de meeste grote wetscholen (madzaahib) in de Islaam accepteren de idjmaa’, of consensus, van de sah’aabah [metgezellen van de profeet Moh’ammed (vrede en zegeningen van Allah zijn met hem)] als grondslag voor een bepaalde regelgeving.
  • Individuele meningen van de metgezellen (moge Allah tevreden over hen zijn) – als er zich een kwestie voordeed, en er was geen consensus van de metgezellen beschikbaar, dan accepteerden de verschillende madzaahib (wetscholen) de bepaling van een individuele metgezel, onder voorwaarde dat het niet in tegenspraak was met de voorgaande drie primaire bronnen.
  • Qiyaas (analogische gevolgtrekking) – als een kwestie niet opgelost kon worden met enig van de hiervoor genoemde bronnen, dan kon er een beslissing genomen worden door gebruik te maken van qiyaas, of analogische gevolgtrekking. Islamitische geleerden konden hierdoor een actuele kwestie vergelijken met een vergelijkbare kwestie die daarvoor al opgelost was om zo tot een bepaling te komen. Deze optie zorgde echter vaak voor meningsverschillen tussen geleerden.
  • ‘Oerf (lokale gewoonten) – als geen van de bovenstaande opties een kwestie kon oplossen, dan verlieten de islamitische geleerden zich op lokale gewoonten.

(Klik op onderstaande afbeeldingen om ze vergroot weer te geven. Gebruik de afbeeldingen voor da’wah.)

 

 

Het doel van de sharie’ah

De sharie’ah is niet louter een losse verzameling wetten afgeleid van oude teksten. Het is een complete wetgeving die voor vele verschillende samenlevingen en meer dan duizend jaar voortreffelijk werkte. En de sharie’ah is zelfs tegenwoordig (gedeeltelijk) nog steeds in verschillende landen van kracht.

Het is geen toeval dat deze landen, die de islamitische wetgeving nog steeds in praktijk brengen, neigen naar lagere criminaliteitscijfers, minder drugsgebruik en minder seksueel overdraagbare aandoeningen (enzovoort).

Het doel van de sharie’ah is het beschermen van vijf belangrijke aspecten van een islamitische samenleving:

  • Het beschermen van de religie – voorbeelden zijn de bestraffing voor riddah (het verlaten van de Islaam, afvalligheid) en het verbod op het trouwen van moslimvrouwen met niet-moslimmannen.
  • Het beschermen van individuele waardigheid – voorbeelden zijn de bepaling van zakaah (de verplichte liefdadigheid) en het verbod op ribaa (rente) (alsook het verbod op bijvoorbeeld roddelen).
  • Het beschermen van leven – voorbeelden zijn de bestraffing voor moord, de bepaling van qisaas (rechtmatige vergelding) (#1) en het verbod op zelfmoord.
  • Het beschermen van bezit – voorbeelden zijn de bestraffing voor diefstal en de regelgevingen aangaande islamitisch zakendoen.

<<<(#1) Noot van vertaler: qisaas (rechtmatige vergelding) houdt volgens de islamitische wetgeving in: de bestraffing van de dader overeenkomstig zijn misdaad (wat volgens een islamitische rechtbank toegekend dient te worden – men mag nooit het recht in eigen hand nemen). (Al-Mawsoe’ah al-Fiqhiyyah al-Koewaytiyyah.) Khalid Baig schreef in zijn artikel Wat onderwijst de islam over rechtvaardigheid?: “Rechtvaardigheid vereist vergelding/straf en de islam acht ‘oog om oog’ noodzakelijk. Maar dit betekent niet een onschuldig oog voor een (on)schuldig oog, maar het betekent het oog van de dader voor het oog van het slachtoffer (een onderscheid waar terroristen geen rekening mee houden).” (Einde citaat.) Allah de Verhevene zegt in Zijn Nobele Koran (Nederlandstalige interpretatie): “En er is voor jullie in de rechtmatige vergelding (behoud van) leven, o bezitters van verstand, opdat jullie taqwaa (vroomheid, Godvrezendheid) zullen verkrijgen.” [Soerat al-Baqarah (2), aayah 179.] In het voorschrijven van rechtmatige vergelding (qisaas) – het doden van de moordenaar – zit een geweldige wijsheid voor jullie en dat is het behoud en bescherming van levens. Wanneer de (potentiële) dader weet dat hij gedood zal worden (als straf), zal dat hem weerhouden van zijn daad, waardoor dat resulteert in behoud van levens. (Tefsier Ibn Kethier.)>>>(Klik op onderstaande afbeeldingen om ze vergroot weer te geven. Gebruik de afbeeldingen voor da’wah.)

 

 

Het in context plaatsen van de sharie’ah

Men kan denken dat de sharie’ah esoterisch (alleen voor ingewijden bedoeld) en autoritair is. Hoe kan enige regering dicteren wat een goede familie maakt? Hoe kan een moderne overheid iemand straffen voor het kiezen van een andere religie?

Men dient te begrijpen dat de Islaam niet louter een religie is. De Islaam is een manier van leven. Voor vrome moslims is de Islaam leven!

  • De Islaam heeft zijn eigen wetgeving.
  • De Islaam heeft zijn eigen economisch beleid.
  • De Islaam heeft zijn eigen morele richtlijnen.

In de Islaam bestaat niet zoiets als scheiding van kerk en staat. De kerk (moskee) en de staat worden niet beschouwd als twee verschillende entiteiten.

De regering leidt de staat volgens de wetten van de sharie’ah en de islamitische wet is het fundament voor een rechtvaardig en vredige samenleving.

En tot Allah keren wij allemaal terug.

 

Kaft De ontwikkeling van fiqh gr[Toevoeging van vertaler:]

Www.uwkeuze.net recommandeert het 227 pagina’s tellende boek De ontwikkeling van fiqh – de islamitische wet & de madzaahib, van Dr. Abu Ameenah Bilal Philips, vertaald door Aboe Yoesoef ‘Abdoellaah, uitgegeven door Uitgeverij Momtazah. Dit waardevolle boek – dat te bestellen is via onze islamwinkel – behandelt gedetailleerd de historische factoren achter de ontwikkeling van de islamitische wetgeving (fiqh), de bronnen van de islamitische wet en het ontstaan van de verschillende islamitische rechtsscholen (madzaahib), alsook hun positie in de Islam.

 

Broeder Abdul-Jabbar van de Ven schreef op zijn Facebook pagina de volgende tekst die ik graag met jullie wil delen, met zijn toestemming:

Vraag de gemiddelde kaafir (ongelovige) wat hij onder het woord “sharie’ah” verstaat, en hij zal over lijfstraffen beginnen, zoals het afhakken van de hand van de dief. Helaas gaat het begrip van veel moslims ook niet verder dan dat. Deze oppervlakkige geesten denken dat de sharie’ah gelijk staat aan het uitvoeren van wat lijfstraffen. Zolang iemand deze straffen uitvoert, denken ze dat hij sharie’ah heeft en op de haqq (waarheid, rechte leiding) zit, zelfs wanneer alle basisprincipes van de sharie’ah overboord worden gegooid.

Ik herhaal maar weer eens, en ik denk niet dat ik overdrijf wanneer ik stel dat de sharie’ah voor minstens 90% bestaat uit het zuiveren van de harten en het heropvoeden van individu en samenleving; door het voorkomen van zonden. Pas de laatste 10% zijn de straffen en regelgevingen voor diegenen die daarna alsnog de misdaden begaan die verboden zijn.

Laat ik een voorbeeld geven: overspel is ten strengste verboden, en wordt bestraft (zowel man als vrouw!) met de hardste bestraffing. Dat zou onrechtvaardig zijn in een land als Nederland, waar vrouwen half naakt rondlopen, waar mannen en vrouwen de hele dag naast elkaar werken op de werkvloer, waar iedereen zo een prostituee kan bezoeken, waar onzedelijkheid wordt gepromoot in tv-series, waar pornowebsites rijkelijk aanwezig zijn enzovoort. De Islaam neemt echter de oorzaken weg: zowel man als vrouw moeten behoorlijk gekleed zijn, zowel man als vrouw moeten de ogen neerslaan, het is h’araam (verboden) voor een man om alleen te zijn met een vrouw die geen naaste familie van hem is, jongeren zouden moeten trouwen zodra ze daartoe in staat zijn, polygamie is toegestaan voor diegenen die daar behoefte aan hebben enzovoort. Wie daarna alsnog kiest voor de zonde van overspel, heeft geen excuus.

Mensen vergeten dat de sharie’ah begint bij het planten van de zuivere tawh’ied [het toeschrijven (van Allah) aan Eenheid] in de harten; vrees en liefde voor Allah, het kennen van Zijn Namen en Eigenschappen, het hart vullen met ontzag voor Hem. Liefde voor de boodschapper van Allah (salallaahoe ‘aleihie wa sellem) en zijn Soennah. Dat de sharie’ah voor een zeer groot deel bestaat uit het reinigen van de harten van zaken als hebzucht, hoogmoed, gierigheid, hypocrisie en luiheid, en dat het ons aanspoort tot zaken als eerlijkheid in onze handel, het goed zijn tegen onze ouders en buren, barmhartigheid, gastvrijheid, geduld en wijsheid. Je salaat (gebed) is sharie’ah, het vasten in Ramadhaan is sharie’ah, je h’addj (bedevaart) is sharie’ah. Wie niet het verband begrijpt tussen deze zaken en de lijfstraffen, heeft niet veel begrepen van de sharie’ah. (Klik op onderstaande afbeeldingen om ze vergroot weer te geven. Gebruik de afbeeldingen voor da’wah.)

 

 

Relevante artikelen:

Sharie’ah en fiqh: kent u het verschil?

Introductie tot de kennis van oesoel al-fiqh – de fundamenten van de islamitische jurisprudentie

Ontwikkeling van fiqh – de islamitische wet: bronnen, wetscholen (madzaahib) en meningsverschillen

Het spreken namens de wetgeving zonder kennis

De doelen van het islamitische geloof

Hoe om te gaan met meningsverschillen en het bekritiseren van anderen

Fiqh (wetgeving) (diverse artikelen)

Mijn religie is vriendelijkheid

Wat onderwijst de Islam over rechtvaardigheid?

Waarom moslims niet geloven in democratie

Democratische dilemma’s

Wat is democratie?

Waarom is de Islaam zo succesvol gebleven in deze moderne wereld?

De vergeten islamitische beschaving

 

 

 

 

 

 

Meld je aan voor onze nieuwsbrief

Meld je aan voor onze nieuwsbrief

Salamualeykum! Meld je aan voor onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van de laatste updates.

DJazaak Allahu ghairan