Sciencefact of sciencefiction?
Samengesteld door Aboe Yoesoef ‘Abdoellaah
Hoofdstukken:
– Charles Robert Darwin
– De reis met de Beagle
– The Origin of Species
– Het racisme van Darwin
– Evolutie: afstammingsleer
– De evolutietheorie
Lees ook Wordt evolutie verkeerd begrepen? (Openbaring, wetenschap en zekerheid.)
Evolutie betekent “verandering” of “ontwikkeling”. Er vinden voortdurend veranderingen plaats en we kunnen dat waarnemen. De evolutietheorie beweert echter dat alle levensvormen een gezamenlijke voorouder hebben die miljoenen jaren door een reeks onafhankelijke en op zichzelf nutteloze toevalligheden is ontstaan. De evolutietheorie geeft echter geen verklaring voor de feitelijke oorsprong van leven.
Hoewel Charles Darwin de evolutietheorie populair gemaakt heeft, was het in feite de Griekse filosoof met de naam Anaximander die het evolutiedenken reeds in de zesde eeuw v.C. bevorderde door te stellen dat leven uit water ontstaan is en dat eenvoudige levensvormen zich ontwikkelden in complexe levensvormen.
Moslims worden vaak bespot voor hun geloof in een Schepper, een God die alles schiep uit het niets. De artikelen op deze website – www.uwkeuze.net – zullen aantonen dat het ontstaan van leven niet berust op “toeval”. Elk onderdeel op zich bewijst dat er sprake moet zijn van een schepping en dus een Schepper.
Toch zijn er vele mensen die het bestaan van leven toeschrijven aan toeval en hierdoor ontkennen zij het Bestaan of de Macht van God – Allah de Almachtige. Waarom? Voor hun ‘vrijheid’? Om zo de goddelijke wetten en regels te ontlopen waardoor hun lusten en begeerten niet in het gedrang komen? Misschien door de neiging om alles te kunnen verklaren? Of doen zij dit voor geld? Of is het vanwege hun drang alles te kunnen beheersen? Wellicht weten zij het zelf niet en zijn zij het slachtoffer van de influisteringen van de shaytaan (satan, de duivel). We lezen in de Qor-aan (Koran) (Nederlandstalige interpretatie): “Allah vervloekte hem (satan) en hij (satan) zei: ‘Bij Allah, ik zal zeker een bepaald deel van Uw dienaren als bondgenoot nemen (en hen misleiden). En bij Allah, ik zal hen zeker laten dwalen (van het rechte pad) en hen zeker laten begeren (hetgeen verboden is) en hen zeker opdragen om de oren van het vee in te snijden en hen zeker opdragen om de schepping van Allah te veranderen (#1).’ En wie de satan (de duivel) neemt als waliyy (beschermer, helper, vriend) in plaats van Allah, dan lijdt hij werkelijk een duidelijk verlies. Hij (de satan) belooft hen (valse beloften) en laat hen begeren (hetgeen verboden is); en wat de satan (de duivel) hen belooft (en rooskleurig voorschotelt) is slechts misleiding.” [Soerat an-Nisaa-e (4), aayah 118–120.]
<<< (#1) Dit verwijst naar het tatoeëren, het epileren van de wenkbrauwen, het veilen van de tanden en andere influisteringen van de satan om het uiterlijk op verboden manieren te veranderen. Ook plastische chirurgie valt hieronder indien er geen medische noodzaak voor is.>>>
Verder lezen we in de Qor-aan (Nederlandstalige interpretatie): “…O gemeenschap van de djinn (#2)! Werkelijk, jullie hebben velen van de mensen misleid…” [Soerat al-An’aam (6), aayah 128.]
<<< (#2) Djinn (vaak vertaald als geesten): voor de mens onzichtbare schepsels geschapen door Allah van rookloos vuur, zoals mensen van aarde en engelen van licht. Zie het artikel De wereld van de djinn op deze website. De satan is een djinn, geen ‘gevallen engel’.>>>
Vele aayaat (verzen) vertellen over de influisteringen van de shaytaan (satan). Nog een voorbeeld vinden we in soerah (hoofdstuk) al-A’raaf (Nederlandstalige interpretatie): “Waarlijk, degenen die (Allah) vrezen, wanneer een impuls van de satan (de duivel) hen treft, gedenken zij (#3) waarna zij dan (de ware situatie) inzien…” [Soerat al-A’raaf (7), aayah 201.]
<<< (#3) D.w.z.: zij gedenken de bestraffing en beloning van Allah en Zijn belofte en Zijn waarschuwing voor de bestraffing. Daarna tonen zij berouw, keren terug en zoeken toevlucht bij Allah. (Tefsier Ibn Kethier.)>>>
De evolutietheorie is een theorie waar vele mensen in geloven. Of in ieder geval het gemakkelijk vinden om er in te geloven, want vele mensen weten niet eens wat deze theorie inhoudt en wat het werkelijk onderwijst. De evolutietheorie is door verschillende wetenschappers ontwikkeld. De meest bekende van hen is Darwin.
Charles Robert Darwin
Darwin was een Engelse theoloog en natuuronderzoeker die leefde van 1809 tot 1882. Darwin is bekend geworden als de grondlegger van de evolutieleer. Darwin begon zijn studie als theologiestudent aan de Cambridge Universiteit. Hier werd Charles’ belangstelling voor de natuurwetenschappen aangemoedigd. Hij volgde colleges van een bekend geoloog en ging regelmatig mee botaniseren. Toen Darwin in 1831 zijn theologische graad haalde, had hij dan ook meer opgestoken van de natuurwetenschappen dan van theologie. Na zijn studie kreeg Darwin een uitnodiging om als onderzoeker aan boord van de H.M.S. Beagle een wereldreis te maken. Hij greep deze kans met beide handen aan. Deze reis met het schip de Beagle zou zijn hele verdere leven bepalen.
De reis met de Beagle
Op 27 december 1831 verliet de Beagle, met Darwin aan boord, de haven van Plymouth voor de reis om de wereld die vijf jaar zou duren. Darwin kon zijn verzamellust botvieren en kreeg ruimschoots de gelegenheid voor het maken van notities en het bestuderen van het werk van Sir Charles Lyell, Grondslagen der geologie. Gedurende de eerste twee jaar van de reis werden de kusten van Brazilië, Patagonië en Vuurland opgemeten en in kaart gebracht. Tijdens deze werkzaamheden bestudeerde Darwin de geologie van het landschap en de verschillende soorten organismen. Op zijn tochten naar het binnenland zag hij tropische regenwouden en maakte hij kennis met het leven op de pampa, het Argentijnse steppegebied.
In zijn zorgvuldig bijgehouden aantekeningen vermeldt Darwin hoe hij hier o.a. volkomen gave overblijfselen van uitgestorven luiaarden en gordeldieren ontdekte. Hij verbaasde zich over de grote gelijkenis tussen deze uitgestorven dieren en hun nog levende verwanten en langzaam aan ontwikkelde zich bij hem de gedachte dat nieuwe soorten in de loop der tijden uit oudere ontstaan. In 1834 werd het zuidpunt van Zuid-Amerika in kaart gebracht en had Darwin de gelegenheid om tochten te maken naar het Andesgebergte.
De reis werd voortgezet naar de Galápagos Eilanden, een eilandengroep op duizend kilometer afstand van de Zuid-Amerikaanse kust, bij Equador. Hier zag Darwin tot zijn onuitsprekelijke verbazing dat ieder eiland eigen dier- en plantensoorten herbergde, aangepast aan het omringende milieu en toch vaak sterk gelijkend op de soorten die hij al op het vasteland van Zuid-Amerika had gezien. Deze waarnemingen versterkten zijn overtuiging dat er onder invloed van de selecterende werking van het milieu, voortdurend kleine veranderingen binnen een bepaalde soort plaatsvonden, met andere woorden: dat er sprake was van een “evolutie”.
The Origin of Species
Naarmate de reis met de Beagle vorderde, was Darwin er steeds meer van overtuigd geraakt dat het scheppingsverhaal, zoals beschreven in de godsdiensten, tegenstrijdig was met de werkelijkheid. Uit wat hij had waargenomen, meende hij te mogen concluderen dat alle levende wezens op aarde gemeenschappelijke voorouders moesten hebben. Terwijl Darwin zijn theorieën verder uitwerkte, kreeg hij in 1858 een brief van Alfred Russel Wallace (1823-1913), die nagenoeg dezelfde ideeën bleek te hebben ontwikkeld tijdens zijn onderzoek op de Molukken. Ondanks deze teleurstelling werkte Darwin zijn idee verder uit. Enige tijd later werd zowel van hem als van Wallace een artikel voor de Linnean Society in Londen voorgelezen. Het jaar daarop verscheen Darwins boek On the origin of species by means of natural selection or the preservation of favoured races in the struggle for life, dat hem wereldberoemd maakte.
In dit omvangrijke werk was Darwins opvatting over het mechanisme van de evolutie neergelegd en hoewel de eerste oplage al na één dag was uitverkocht (24 november 1859), heeft het tot 1860 geduurd voor de kerkelijke autoriteiten de volle draagwijdte van Darwins beweringen begrepen. Vervolgens barstte er een storm van kritiek los. Ondanks de felle kritiek op zijn denkbeelden van kerkelijke zijde, verleende de universiteit van Cambridge Darwin een eredoctoraat en zijn talrijke publicaties, op velerlei gebieden van de biologie, maakten hem tot een zeer gewaardeerd man.
Daar Darwin niet op de hoogte was van de erfelijkheidswetten, was hij vaak niet in staat de dikwijls gegronde kritiek op zijn evolutiegedachte afdoende te weerleggen. Hij zag zich dan ook genoodzaakt steeds meer voetnoten en wijzigingen in zijn Origin of Species aan te brengen. In 1871 verscheen zijn The descent of man and selection in relation to sex, wat evenveel, zo niet meer, opzien baarde als zijn eerder verschenen boek over het ontstaan der soorten. De gedachte dat de mens zou afstammen van een aap (zo werd de opvatting van Darwin geïnterpreteerd) was voor velen een gruwel.
Ondanks het feit dat Darwin onbekend was met het mechanisme van de erfelijkheid en er al tijdens zijn leven verschillende artikelen en boeken verschenen die duidelijk op zijn werk vooruitliepen, is de naam van Darwin tot op heden onverbrekelijk met de evolutiegedachte verbonden gebleven.
Het racisme van Darwin
Eén van de belangrijkste doch minst bekende aspecten van Darwin, is zijn racisme. Darwin beschouwde de witte Europeanen als meer “ontwikkeld” dan andere volkeren. Terwijl Darwin aannam dat de mens evolueerde uit de aap, vermoedde hij dat sommige rassen zich meer ontwikkelden dan andere en dat bepaalde volkeren nog steeds aapachtige kenmerken vertoonden. In zijn boek The Descent of Man, welke hij publiceerde na The Origin of Species, gaf hij brutaal commentaar op “de grootste verschillen tussen verschillende rassen”. (Benjamin Farrington, What Darwin Really Said, Sphere Books, 1971, p. 54-56.) In zijn boek stelde Darwin de zwarte mensen en Aboriginals uit Australië gelijk aan gorilla’s en concludeerde dat “het gedaan is met hen” door de “ontwikkelde rassen”. Hij zei: “Op een bepaald moment in de toekomst, gemeten in eeuwen niet ver meer, zullen de geciviliseerde mensenrassen vrijwel zeker over heel de wereld de wilde rassen elimineren en verdringen. Tegelijkertijd zullen zonder twijfel de antropomorfe (op mensen lijkende) apen uitgeroeid worden. De scheidslijn tussen de hopelijk meer geciviliseerde mens, zelfs de kaukasiër, en sommige apen zo laag als bavianen, zal zijn als nu tussen de neger of Australiër en de gorilla.” (Charles Darwin, The Descent of Man, 2nd ed., New York: A.L. Burt Co., 1874, p. 178.)
De absurde ideeën van Darwin waren niet alleen theoretisch, maar werden ook in een positie gebracht waar zij voorzagen in de belangrijkste ‘wetenschappelijke grond’ voor racisme.
Het Sociale Darwinisme houdt in dat bestaande menselijke rassen zich bevinden op verschillende rangen op de “evolutieladder” en dat het Europese ras de meest “ontwikkelde” is van allen en dat vele andere rassen nog steeds aapachtige kenmerken vertonen.
Evolutie: afstammingsleer
Als we kijken naar het begrip ‘evolutie’ dan kunnen we dat omschrijven als “het ontstaan van een verscheidenheid aan aangepaste levensvormen door erfelijke veranderingen bij bestaande soorten.” Het inzicht dat dieren en planten niet altijd hetzelfde zijn geweest, werd pas in de 19de eeuw algemeen aanvaard, met als hoogtepunt de evolutietheorieën van Darwin.
Men neemt aan dat evolutie een aanpassing vormt aan nieuwe omstandigheden, waardoor de veranderde individuen een grotere kans hebben om te overleven en/of meer nakomelingen te krijgen.
Evolutie op kleine schaal kan men in de praktijk waarnemen; evolutie op grote schaal moet gereconstrueerd worden uit vondsten van fossielen die duidelijk verwant zijn aan bestaande soorten. Bij de evolutie op grote schaal is dus een grote hoeveelheid speculatie en fantasie nodig.
De evolutie vormt ook de basis van de systematische indeling, waarbij men veronderstelt dat verwante soorten gelijke voorouders hebben gehad.
Deze theorie is absoluut niet bewezen, sterker nog, alle feiten wijzen op de ongeldigheid van deze theorie, maar desondanks wordt het als waarheid op scholen aan kinderen onderwezen.
De evolutietheorie
De evolutietheorie bevat zeer invloedrijke opvattingen over de wijze waarop het leven op aarde zijn vorm heeft gekregen. De meest aangehangen evolutietheorie is het Darwinisme, maar het Lamarckisme staat eveneens in de belangstelling.
1.) Bij het darwinisme speelt de harde strijd om het bestaan (struggle for life) de hoofdrol. Planten of dieren die deze strijd het best volhouden (survival of the fittest), kunnen een nageslacht produceren dat dezelfde eigenschappen heeft als zij. Andere organismen die minder goed zijn aangepast aan de eisen die de omgeving stelt, gaan dood en hun eigenschappen kunnen dus niet doorgegeven worden aan een nageslacht. De natuurlijke selectie (wat dat ook mag zijn) ‘bepaalt’ welke eigenschappen kunnen voortbestaan. Het darwinisme impliceert dat de evolutie een geleidelijk verlopend proces is, waarbij geen grote sprongen worden gemaakt.
2.) De evolutietheorie zoals die door Lamarck (#4) uiteen gezet is, doet minder mechanisch aan en laat grotere sprongen toe. Dit komt doordat Lamarck er van uitging dat dingen die gedurende het leven zijn geleerd, via de genen aan het nageslacht kunnen worden doorgegeven. Hiervoor ontbreekt echter wetenschappelijk bewijs. In de visie van Lamarck heeft de evolutie een doel en speelt de selectie door de dood niet de allesoverheersende hoofdrol. Vrijwel alle biologen volgen tegenwoordig echter het neodarwinisme, dat de evolutie verklaart uit toevallige mutaties, waarbij de sterksten blijven bestaan door natuurlijke selectie.
<<< (#4) Jean-Baptiste de Lamarck (1744–1829): een Franse bioloog, zoöloog en botanicus. Zijn theorie over de overerving van eigenschappen, die een deel uitmaakt van zijn totale theorie over evolutie, wordt sinds de 19de eeuw het Lamarckisme genoemd.>>>
Darwinisme
Dit is de evolutieleer waarmee Charles Darwin halverwege de 19de eeuw, de ontwikkeling van het leven op aarde probeerde te verklaren. Darwin was geboeid door het grote verschil tussen de theoretische aanwas van dierpopulaties en de veel geringere aanwas die onder natuurlijke omstandigheden plaatsvond. Dierpopulaties blijven immers vaak op een betrekkelijk stabiel niveau als gevolg van de geweldige sterfte die optreedt. Daarom veronderstelde Darwin dat er een struggle for life – een strijd om te bestaan – moest plaatsvinden, waarin van een populatie alleen die dieren overleefden die zich het best hadden aangepast (survival of the fittest).
Darwin stelde dat erfelijk overgedragen eigenschappen bestonden, maar dat ook tijdens het leven verworven aanpassingen doorgegeven konden worden aan nakomelingen. Het proces van natuurlijke selectie beslist over het voortbestaan en de vorming van soorten. Darwin hield het erop dat niet alleen algemene kenmerken, die men toen ook als vanzelfsprekend overdraagbaar achtte, maar ook tijdens het leven verworven eigenschappen konden worden doorgegeven aan het nageslacht.
De theorie is en blijft een theorie
Er is heel veel bewijs dat God, Allah, bestaat. We zullen in andere artikelen lezen over het feit dat het leven niet per toeval kan zijn ontstaan, alsook over de complexiteit van het heelal, de atomen en de cellen. De evolutietheorie heeft te kampen met heel veel problemen en vragen. Maar wat als de evolutietheorie gedeeltelijk klopt? Wat als Allah de Almachtige wil dat er veranderingen optreden bij planten en dieren? Waarom lijken mensen op apen? Is dit een test!? Is dit een beproeving!? Is dit om de ware gelovigen te onderscheiden van degenen in wier harten een ziekte is (van twijfel en hypocrisie)!? De ware gelovige zal zeggen: “Allah heeft het zo gewild.” En niemand kent exact het Plan van Allah, behalve Allah Zelf. We lezen in de Qor-aan (Nederlandstalige interpretatie): “…en Allah is de Beste der plannenmakers.” [Soerat al-Anfaal (8), aayah 30.]
Het is inderdaad verleidelijk als je een aap ziet met een takje in zijn hand waarmee hij zich op zijn rug krabt, om te beweren dat de mens van de aap afstamt. Maar nogmaals: “Waarlijk, degenen die (Allah) vrezen, wanneer een impuls van de satan (de duivel) hen treft, gedenken zij waarna zij dan (de ware situatie) inzien.” [Soerat al-A’raaf (7), aayah 201.]
Relevante artikelen:
– Wordt evolutie verkeerd begrepen? (Openbaring, wetenschap en zekerheid)
– De kloof
– Geen evolutie maar degeneratie
De toepaja is zonder dat het een primaat is, toch de veronderstelde voorouder van de aap, want, zeggen de evolutionisten, het geeft hen ergens een begin. In 69 miljoen jaar zou de toepaja zich geëvolueerd hebben tot mensaap en in slechts de laatste miljoen jaar is de grootste kloof gedicht; de mens verscheen ten tonele. De grootste verschillen zijn in de kortste perioden ontstaan. (The Love of Monkeys, 1977, Octopus Books Ltd., Londen.)
